رانندگی در حالت مستی یکی از نگرانیهای اصلی در ایالات متحده است، به طوری که چندین سازمان دولتی ایالات متحده تلاش کردهاند تا خودروسازان این کشور را وادار کنند تا وسایل نقلیه خود را به دستگاهها یا فناوریهایی مجهز کنند که به رانندگان اجازه نمیدهد در حالت مستی خودروهای خود را کار کنند.
با این حال، به دلیل مسائل اداری، قوانین ایالتی و مقررات فدرال، هر پیشرفتی که در این زمینه حاصل شود به سرعت از بین می رود.
در اطلاعیه اخیر، اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه ایالات متحده یا NHTSA بار دیگر بر ناکافی بودن فناوری های فعلی داخل خودرو که توسط خودروسازان بزرگی مانند فورد و جنرال موتورز استفاده می شود، در پرداختن به چالش های ناشی از رانندگی در حالت مستی تاکید کرده است.
موضع این آژانس در یک “اخطار پیشرفته قوانین پیشنهادی” جدید منتشر شده در ۹۹ صفحه به تفصیل شرح داده شده است، که به عنوان پیش درآمدی برای مقررات بالقوه ای عمل می کند که سیستم های پیشرفته داخل خودرو را الزامی می کند که قادر به تشخیص نقص الکل در رانندگان هستند.
NHTSA فعالانه از نظر عمومی برای شناسایی فناوریهای مناسب برای گنجاندن در وسایل نقلیه که میتوانند به طور موثر از خطرات مرتبط با رانندگی در حالت مستی جلوگیری یا کاهش دهند، درخواست میکند. آژانس عدم وجود گزینه های تجاری در دسترس را تصدیق می کند و نظرات مردم را به مدت ۶۰ روز پس از انتشار اعلامیه در ثبت فدرال دعوت کرده است.
پس از ارزیابی ۳۳۱ سیستم نظارت بر راننده، NHTSA هیچ یک از آنها را قادر به شناسایی اختلالات ناشی از مست بودن در میان گزینه های تجاری موجود نکرد. در حالی که سه سیستم در مرحله تحقیق و توسعه ادعا میکنند که اختلالات مبتنی بر الکل را تشخیص میدهند، اما در گزارش فاش نشدند.
انگیزه این ابتکار از دستور رئیس جمهور بایدن در قانون زیرساخت دو حزبی سال ۲۰۲۱ ناشی می شود که NHTSA را موظف می کند یک استاندارد ایمنی فدرال خودروی موتوری را برای تعیین نقص راننده از طریق نظارت غیرفعال یا تشخیص دقیق غلظت الکل خون یا ترکیبی از هر دو ایجاد کند.
بر اساس یافتههای NHTSA، به نظر میرسد فناوری تشخیص الکل خون راهحل کوتاهمدت مناسبتری باشد. با این حال، چالشهایی به وجود میآیند که بسیاری از ایالتها در حال حاضر نیازمند تعامل فعال با اینترلاکهای احتراق الکلی مبتنی بر دستگاه تنفس هستند که با الزامات غیرفعال قانون در تناقض است.
یک جایگزین بالقوه که توسط NHTSA مورد بررسی قرار گرفته است شامل مشارکت عمومی-خصوصی با ائتلاف خودرو برای ایمنی ترافیک است که به سال ۲۰۰۸ باز می گردد.
DADSS یا سیستم تشخیص الکل راننده برای ایمنی هر دو روش تنفسی و لمسی را برای تشخیص نقص راننده ایجاد کرده است. در حالی که روش مبتنی بر نفس فعال در نظر گرفته می شود، سنسور لمسی که برای تعبیه در دکمه فشار به شروع طراحی شده است، می تواند غیرفعال در نظر گرفته شود.
رابرت استراسبورگر، مدیر عامل ACTS، پیشنهاد میکند که حسگر لمسی ممکن است مناسبترین گزینه کوتاهمدت باشد و در انتظار بازخورد عمومی است. او بر اهمیت پذیرش مصرف کنندگان و اجتناب از تغییر قابل توجه در نحوه تعامل رانندگان با وسایل نقلیه خود تأکید می کند.
NHTSA با یک جدول زمانی چالش برانگیز روبرو است، مقررات نهایی که تا نوامبر ۲۰۲۴ نیاز به استانداردسازی دارد. پیچیدگی فرآیند قانون گذاری در انبوهی از سؤالات مطرح شده توسط آژانس مشهود است، از مسائل مربوط به نظارت بر رانندگان تا تعریف اصطلاح “غیرفعال”.
نگرانیها شامل اطمینان از هویت راننده هنگام استفاده از حسگر لمسی در دکمه استارت-استاپ و تصمیمگیری در مورد اینکه آیا سیستم باید از روشن شدن خودرو جلوگیری کند، در صورتی که راننده بیش از حد آسیب دیده باشد، است. که مسائل را پیچیده تر می کند، سناریوهایی مانند تلاش راننده برای فرار از آتش سوزی، لایه هایی از پیچیدگی را به تلاش های نظارتی جاری اضافه می کند.
منبع: https://www.firstpost.com/tech/us-agencies-want-anti-drunk-driving-tech-in-cars-but-complicated-rulemaking-stands-in-the-way-13499972.html