۱۶ مه ۲۰۱۱، شاتل فضایی اندور در آخرین مأموریت خود، اس‌تی‌اس-۱۳۴، از مرکز فضایی کندی پرتاب شد.
اندور جوان‌ترین شاتل عازم ایستگاه فضایی بین‌‌المللی بود. این شاتل آخرین پرواز خود را با ارائه طیف‌سنج مغناطیسی آلفا-۲ (AMS) و تجهیزات حیاتی، ازجمله دو آنتن ارتباطی، یک مخزن گاز پرفشار و قطعات اضافی انجام داد.
اندور ۲۹۹ روز را در فضا گذراند، ۴۶۷۱ بار به دور زمین چرخید و ۱۲۲,۸۸۳,۱۵۱ مایل را طی کرد و یک کار درخشان در پروازهای فضایی را به پایان رساند.
فرمانده اس‌تی‌اس-۱۳۴ «مارک کلی»، خلبان آن «گرگ جانسون» و متخصصان مأموریت «مایک فینک»، «درو فوستل»، «گرگ چامیتوف» و «روبرتو ویتوری» سرنشینان را تشکیل دادند.
این اولین پرواز شاتل برای مایک فینک، فضانورد کهنه‌کار و روبرتو ویتوری بود.
پس از یک پرواز دو روزه برای رسیدن به ایستگاه، اندور لنگر انداخت و دریچه‌ها به روی شاتل باز شدند.
مأموریت پیچیده و ۱۶ روزه که به مونتاژ و نگهداری ایستگاه اختصاص داشت، شامل چهار راهپیمایی فضایی و نصب AMS بود که درحال حاضر اطلاعات مربوط به ذرات کیهانی را برای محققان روی زمین ارسال می‌کند.
ساعت ۷:۲۳ صبح ۲۹ مه، دریچه‌های بین ایستگاه فضایی و اندور برای آخرین‌بار بسته شدند، زیرا اعضای شاتل برای بازگشت به زمین آماده می‌شدند.
اندور در ساعت ۲:۳۵ بامداد اول ژوئن در باند ۱۵ فرود آمد و مأموریت اس‌تی‌اس-۱۳۴ را تکمیل کرد. این بیست و چهارمین فرود شبانه در تاریخ برنامه شاتل بود.
منبع: https://digiato.com/astronomy/sts-134-launched-on-the-final-flight