اولین ماشین با موتور توربین

نمونه اولیه از کلاچ یا گیربکس سنتی استفاده نمی کرد زیرا یک موتور توربین هوا را از طریق یک فن به سمت جلو می مکد و در آنجا فشرده می شود، با سوخت مخلوط می شود و مشتعل می شود. این مخلوط سوخت/هوا به‌عنوان یک نیروی رانش به سمت عقب خودرو شلیک می‌کند. با جت ۱رانش “مستقیماً از شفت توربین قدرت به محور عقب دیفرانسیل گرفته شد.”

این اولین بار در سال ۱۹۵۰ فاش شد. چند سال بعد، روور با موتوری بزرگتر رها شد و رکورد سرعت جهانی (برای اتومبیل های توربین گاز) را با سرعت ۱۵۲ مایل در ساعت شکست. جت ۱ می تواند با گاز، پارافین یا روغن دیزل کار کند. با این حال، پس از انجام آزمایش‌های گسترده رانندگی، به زودی مشخص شد که سوخت کاملاً بیش از حد مصرف می‌کند (برخی از حساب‌ها ادعا می‌کنند که میانگین آن تنها بین ۵ تا ۷ مایل در هر گالن بوده است) و در هنگام شتاب‌گیری بسیار آهسته واکنش نشان می‌دهد، بنابراین به عنوان یک وسیله نقلیه مسافربری کاملاً غیرعملی است.

Rover تا سال ۱۹۶۵ کار خود را با ماشین های توربین گاز ادامه داد و حتی Rover-BRM Le Mans را ساخت که در مسابقه معروف در سال ۱۹۶۳ شرکت کرد. فورد با یک تاندربرد با موتور توربین آزمایش کرد. جت ۱ تنها در حال حاضر در موزه علوم لندن قرار دارد، جایی که طبق گزارش ها دیگر هرگز مورد استفاده قرار نخواهد گرفت (برای حفظ آن).

با این حال، حداقل سه کپی کار وجود دارد که تنها یکی از آنها از یک موتور توربین واقعی استفاده می کند. گئورگ مایر هارتینگ اتریشی ۱۰۰۰ ساعت را صرف برنامه ریزی و تحقیق کرد و ۲۰۰۰ ساعت دیگر را صرف ساخت Rover Jet 1 R خود کرد («R» برای «بازآفرینی» است). شما می توانید ببینید (و بشنوید) که ممکن است JET 1 در زمان کارکرد واقعی چه صدایی داشته باشد و می توانید فاکتور نویز را به لیست ویژگی های غیرعملی مرتبط با این خودروی مجهز به موتور توربین اضافه کنید.