دنباله‌دار ۱۰۹P یا «سوئیفت-تاتل» از نوع هالی با دوره مداری حدود ۱۳۳ سال، به‌عنوان منبع بارش شهابی برساووشی شناخته می‌شود.
آخرین بازدید این دنباله‌دار از درون منظومه شمسی در سال ۱۹۹۲ بود. سپس، به راحتی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نبود، اما به اندازه کافی روشن است که از اکثر مکان‌ها با دوربین‌های دوچشمی و تلسکوپ‌های کوچک قابل مشاهده باشد.
در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟
این تصویر رنگی خیره‌کننده از کمای مایل به سبز دنباله‌دار و دم بلند یونی گرد و غباری آن با استفاده از یک فیلم در ۲۴ نوامبر ۱۹۹۲ ثبت شد.
تصویر حدود ۱۶ روز پس از حضیض دنباله‌دار تناوبی بزرگ نسبت به زمین بود. انتظار می‌رود که دنباله‌دار سوئیفت-تاتل در سال ۲۱۲۶ ظاهری چشم‌گیر در آسمان شبانه داشته باشد.
بقایای دنباله‌دارهای غبارآلود باقی‌مانده در امتداد مدار سوئیفت-تاتل همچنان به حرکت درمی‌آیند تا شناخته‌شده‌ترین بارش شهابی سیاره زمین در ژوئیه و آگوست ایجاد شود.
منبع: https://digiato.com/astronomy/periodic-comet-swift-tuttle-apod