جوندگان باهوش خیلی زود به فشردن کلید علاقمند شدند، اما پس از مرحلهی آموزشی، پاداشها پیشبینیناپذیر شد. موشها هر بار کلید را فشار میدادند و از خودشان عکس میگرفتند، اما هر دفعه شکر دریافت نمیکردند. دانشمندان میگویند این نوع دریافت پاداش بسیار کارآمد است و حیوانات برای دریافت دوبارهی پاداش به ماشینها میچسبند.
اگوستن و آرتور نیز برای دریافت پاداشهای پیشبینینشده پافشاری میکردند. لینیه میگوید این دو حتی گاهی اوقات شکر را نادیده میگرفتند و به فشردن کلید پاداش ادامه میدادند. شباهت آشکاری میان رفتار ما و این خرموشها وجود دارد، لینیه معتقد است که شرکتهای دیجیتال و رسانههای اجتماعی نیز از همین مفهوم برای جلب توجه مخاطبان استفاده میکنند.
رسانههای اجتماعی بهعنوان «جعبهای برای انسان امروزی»، پاداشهای دورهای و پیشبینیناپذیری را ارائه میدهند و ما را به صفحهی نمایش میخکوب میکنند. دانشمندان از مطالعهای که در سال ۲۰۱۴ انجام شد، نتیجه گرفتند که بسیاری از داوطلبان انسانی «ترجیح میدهند بهجای آنکه با افکارشان تنها بمانند، شوک الکتریکی دریافت کنند.» شاید ما هم ترجیح میدهیم هر اهرمی را فشار بدهیم، حتی آنهایی که ممکن است باعث شوند حس بدی به ما دست بدهد.
اما گاهی اوقات نشستن و فکر کردن خیلی ناراحتکننده میشود، مخصوصاً وقتی که میتوانیم به سلفیهای خرموشها بخندیم و از آنها لذت ببریم. لینیه میگوید: «تصاویر بسیار سرگرمکننده و بامزه هستند و میتوانیم از دیدن این سلفیها در اینستاگرام لذت ببریم.»
منبع: https://www.zoomit.ir/fundamental-science/415557-rats-enjoying-selfies/