جعبه سیاه بخش مهمی از ویژگی های ایمنی و مسئولیت پذیری در صنعت هوانوردی است. پیدا کردن علت تصادف می تواند به جلوگیری از تصادفات بعدی و تعیین علت اصلی یک حادثه کمک کند.
با این حال، همانطور که قبلا ذکر شد، اثربخشی آنها به توانایی آنها در مقاومت در برابر سقوط و متعاقباً مکانیابی بستگی دارد. اگر در چند سال گذشته در یک پرواز اصلی شرکت هواپیمایی نبوده اید، ممکن است ندانید که بسیاری از آنها اکنون Wi-Fi کامل را در پروازهای خاص ارائه می دهند. فناوری و زیرساخت برای خدمه پرواز در دسترس است تا مقادیر زیادی داده را حتی از ارتفاع ۳۰۰۰۰ فوتی در هوا پخش کند.
این جرقه پیشنهادی را برای پخش زنده داده‌های پرواز به یک ابر یا سرور امن، دور زدن نیاز به جعبه سیاه فیزیکی که ممکن است در تصادف آسیب ببیند یا گم شود، ایجاد کرده است. در تئوری، این امر در دسترس بودن مداوم داده ها را تضمین می کند.
با این حال، این ایده با حجم مشخصی از انتقادات روبرو شده است. مخالفان استدلال می کنند که چالش های فنی، مانند شکاف های احتمالی در پوشش ماهواره ای یا خاموشی داده ها در آب و هوای شدید، می تواند جریان را در لحظات حساس مختل کند. نگرانی قابل توجهی در مورد امنیت سایبری نیز وجود دارد. آنها بر این باورند که داده‌های پخش زنده می‌توانند کنترل‌های پرواز را در معرض هک قرار دهند و به طور بالقوه کابین خلبان و سیستم‌های آن را در معرض خطرات امنیتی قرار دهند.
با وجود این بحث ها، نقش جعبه های سیاه در آینده هوانوردی مشخص است. آنها همچنان ابزاری کلیدی برای کمک به بازرسان در درک حوادث پرواز، کمک به بهبود اقدامات ایمنی و به طور بالقوه نجات جان انسان‌ها خواهند بود.
منبع: https://www.slashgear.com/1448314/black-box-flight-recorders-explained/