در ۲۲ ژوئیه ۱۹۶۲، فضاپیمای «مارینر ۱» از ایستگاه کیپ کاناورال به فضا پرتاب شد. مارینر ۱ که برای انجام اولین پرواز سیاره‌ای آمریکا از زهره ساخته شد، اولین فضاپیمای برنامه بین سیاره‌ای مارینر بود.
طراحی فضاپیما توسط آزمایشگاه پیشرانه جت توسعه داده شد و در ابتدا برنامه‌ریزی شده بود تا در تابستان ۱۹۶۲ به فضا پرتاب شود. اما طراحی‌اش ناگهان تغییر کرد و پرتاب آن به تأخیر افتاد. این فضاپیما مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را برای تعیین دمای زهره و همچنین اندازه‌گیری میدان‌های مغناطیسی و ذرات باردار در نزدیکی سیاره و فضای بین سیاره‌ای انجام داد.
چندین تأخیر ناشی از مشکل در سیستم فرماندهی ایمنی برد، شروع شمارش معکوس را تا ساعت ۱۱:۳۳ شب به تعویق انداخت. پرتاب سرانجام در ساعت ۹:۲۱:۲۳ صبح روز بعد صورت گرفت.
اندکی پس از بلند شدن، خطا در ارتباط بین موشک و سیستم‌های هدایت زمینی آن باعث شد که موشک از مسیر خود منحرف شود. بنابراین به اجبار توسط ایمنی محدوده از بین رفت.
به دلیل انحراف تدریجی و نه شدید از مسیر خود، مهندسان مشکوک شدند که خطا در معادلات پرواز بارگذاری شده در رایانه هدایت‌کننده موشک است. پس از پنج روز تجزیه و تحلیل، مهندسان تعیین کردند که چه چیزی باعث نقص در مارینر ۱ شده است: یک خطا در منطق کامپیوتر راهنمایی همراه با یک نقص سخت افزاری.
منبع: https://digiato.com/astronomy/mariner-1-spacecraft-flies-after-launch