خنک کننده با فناوری افزودنی معدنی (IAT) قدیمی ترین و قابل تشخیص ترین ضدیخ موجود است. رنگ آن سبز روشن است و معمولاً در وسایل نقلیه قدیمی یافت می شود. اصطلاح “غیر آلی” از این واقعیت ناشی می شود که آنها از سیلیکات ها به عنوان بازدارنده گرما استفاده می کنند. آنها برای قطعات چدنی، برنجی، مسی و آلومینیومی در وسایل نقلیه قدیمی عالی هستند. با این حال، آنها باید هر دو یا سه سال یا ۳۰۰۰۰ تا ۴۵۰۰۰ مایل تعویض شوند.
از سوی دیگر، فناوری اسید آلی (OAT) از اسیدهای آلی به عنوان بازدارنده استفاده می کند. به رنگ نارنجی است و معمولاً در خودروهای GM، Saab و Volkswagen یافت می شود. طول عمر معمولی حدود پنج سال یا ۱۵۰۰۰۰ مایل است. این خنک کننده معمولاً با عبارت “Dex-Cool” قابل تعویض است. خنک کننده های هیبریدی اسید اورانژیک (HOAT) – که در انواع مختلفی وجود دارند – از ترکیبی از هر دو جهان استفاده می کنند. رایج ترین رنگ زرد است و در خودروهای فورد، کرایسلر و اروپایی یافت می شود. خنک کننده های HOAT می توانند تا ۱۰ سال یا ۱۸۰۰۰۰ مایل دوام بیاورند.
خنک کننده های HOAT بدون NAP بدون نیترات ساخته می شوند و معمولاً رنگ فیروزه ای/آبی دارند. آنها را تا حد زیادی در BMW، Volvo، Tesla (برای خنک کردن باتری) و وسایل نقلیه Mini خواهید یافت. در نهایت، Si-OAT نوعی خنک کننده HOAT است که به رنگ بنفش است – این مایع در خودروهای مرسدس بنز، آئودی، فولکس واگن و پورشه یافت می شود.
منبع: https://www.slashgear.com/1496848/coolant-colors-explained-best-type-for-your-car/