من از عینک AR با تبلت های اندرویدی و آیپد استفاده کردم. فقط یکیش خوب بود

وقتی اپل اعلام کرد که گران قیمت است هدست ویژن پرو AR، مسلما بزرگترین وعده آن ربطی به سخت افزار نداشت. این شرکت می‌گوید «صدها و هزاران برنامه آیفون و آی‌پد» روی سیستم‌عامل Vision به خوبی اجرا می‌شوند و در روز راه‌اندازی در Vision Pro آماده راه‌اندازی خواهند بود.

اپل وعده بزرگتری به توسعه دهندگان داد. این شرکت به‌طور پیش‌فرض، برنامه‌های آی‌پد و/یا آیفون شما به‌طور خودکار در اپ استور در اپل ویژن پرو منتشر می‌شوند. گفت. این شبیه به حل بزرگترین مشکل برای یک کلاس آزمایشی از سخت افزار است.

اپل اولین کسی نخواهد بود که سخت افزار AR/VR را امتحان می کند. دور از آن، در واقع. در این میان امثال گوگل شکست خورده اند متا همچنان با محدوده جستجوی خود ادامه دارد. سپس عینک های XR از شرکت هایی مانند Xreal و TCL را داریم. من اخیرا تست کردم Xreal Air 2 با iPad Pro من و تحت تأثیر قرار گرفت.

متأسفانه، تجربه استفاده از عینک AR در تبلت ها در اکوسیستم های اپل و اندروید یکسان نیست. در برخی سناریوها این فاصله کمی بیش از حد گسترده است.

یک پایان بازی درست در آستانه در

من با سازگاری و سهولت دسترسی شروع می کنم. من تست کردم Xreal Water 2 و RayNeo Water 2جفت کردن آنها با iPad Pro و وان پلاس پد. برای روشن شدن. عینک های AR اساساً صفحه نمایش های ثانویه ای هستند که روی بینی شما قرار می گیرند.

کلید کارکرد عینک AR با تبلت یک پورت USB-C است که از خروجی DisplayPort پشتیبانی می کند. همه آیپدهای دارای پورت USB-C از DisplayPort پشتیبانی می کنند. برخی حتی از Thunderbolt پشتیبانی می‌کنند که به تبلت اجازه می‌دهد مانیتورهای با وضوح بالا را هدایت کند.

اما در مورد عینک های AR که اکثر آنها خود را به وضوح Full HD در هر چشم محدود می کنند، عملکرد استاندارد DisplayPort Alt Mode کافی است. اما وضعیت کمی پیچیده است. تنها تعداد انگشت شماری از تبلت های اندرویدی، مانند اخیراً به سری رده بالا Galaxy Tab S سامسونگ اضافه شده استپشتیبانی از خروجی DisplayPort

وقتی Xreal Air 2 را به درگاه USB-C OnePlus Pad وصل کردم، با یک خطای سخت افزاری ناسازگار مواجه شدم. نگاهی سریع به وب سایت Xreal نشان می دهد که حتی یک تبلت در آن وجود ندارد لیست سخت افزارهای سازگار. استفاده از آداپتور کمکی نکرد.

در مورد عینک RayNeo Air 2، OnePlus Pad به سادگی آنها را نمی خواند. همانطور که در بالا ذکر کردم، فقط تبلت های رده بالای سامسونگ از DisplayPort از طریق خروجی USB-C پشتیبانی می کنند. چند برند دیگر تبلت‌های اندرویدی پرچم‌دار تولید می‌کنند، اما هیچ‌کدام از آنها در ایالات متحده موجود نیستند

در iPad Pro، به محض اینکه عینک Xreal و RayNeo AR را به برق وصل کردم، واحد نمایشگر به طور خودکار به حالت صفحه نمایش توسعه یافته رفت. مدیر صحنه فعال شد. با ضربه زدن روی یک دکمه، می‌توانید به فرمت انعکاس صفحه تغییر دهید. اما اگر iPad را در جهت عمودی نگه داشته اید، به طور خودکار به عینک AR سیگنال می دهد تا حالت نمایشگر را فعال کند. این راحتی‌های کوچک در واقع مهم هستند و شما را تشویق می‌کنند تا به سراغ تجربیات جدید بروید.

از یک طرف، تبلت‌های اپل – در طیف خط اصلی، Air و Pro – برای عینک‌های واقعیت افزوده آماده هستند و قیمت آنها از ۴۴۹ دلار شروع می‌شود. اگر بتوانید واحدهای بازسازی شده را پیدا کنید، حتی بهتر است. از سوی دیگر، تبلت‌های اندرویدی از نظر دسترسی محدود هستند، سازگاری بسیار محدود و طول عمر کمتری از نظر پشتیبانی از به‌روزرسانی نرم‌افزار ارائه می‌دهند.

سوال اساسی قدرت آتش

قبل از اینکه به جزئیات تجربیات AR بپردازم، ابتدا به وضعیت سخت افزاری می پردازیم. امثال RayNeo Air 2 یا Xreal Air 2 با کیت پردازش محاسباتی یا گرافیکی خود عرضه نمی شوند. تلفن یا تبلت شما تمام آب را فراهم می کند.

تا آنجا که کارهای اساسی مانند مرور وب و پخش جریانی، هر تبلتی که در آنجا وجود دارد، iPad یا Android، برای این کار مناسب است. اما از لحظه‌ای که وارد بازی‌ها می‌شوید، شروع به مشاهده تفاوت می‌کنید. و اگر از هک سازگاری استفاده می کنید، این تجربه حتی آشکارتر می شود.

بیایید با هک شروع کنیم، که در اصل یک مرکز نمایش از راه دور است. برای Xreal Air 2، شما Beam را دریافت می کنید. با RayNeo Air 2، این شرکت یک دستگاه جیبی MiraScreen را به شما می فروشد. هر دو خرید مستقل هستند و قیمت هر کدام بیش از ۱۰۰ دلار است.

اگر تبلت ناسازگار شما از ارسال مستقیم صفحه نمایش از طریق درگاه USB-C پشتیبانی نمی‌کند، که به احتمال زیاد برای اسلیت اندرویدی صدق می‌کند، باید عینک را به این هاب وصل کنید. در مرحله بعد، با استفاده از بلوتوث/Wi-Fi، باید این هاب را به صورت بی سیم به تبلت اندرویدی که در دست دارید متصل کنید.

پس از انجام جفت شدن، شما آماده هستید. رابط کاربری تلفن Android شما اکنون بر روی واحد نمایشگر عینک AR منعکس خواهد شد. این یک دردسر گران است، اما تنها راه پیش رو. اگر اهل بازی کردن هستید، با مشکل دیگری مواجه می شوید.

این مشکل قدرت آتش پردازنده است. OnePlus Pad دارای ویژگی های تراشه مدیاتک Dimensity 9000. نمی تواند کاملاً با آن رقابت کند iPad سطح مبتدی (و تراشه A13 آن) به چند دلیل در مورد بازی – و مطمئناً نه با هیچ پردازنده سری M در iPad Air یا Pro.

اولاً، Dimensity 9000، علیرغم اعتبار سطح بالای خود، نمی تواند کاملاً در برابر A14 اپل – چه در بازی های واقعی و چه در بنچمارک های مصنوعی، مقاومت کند. این یک عامل محدود کننده در بازی‌های معمولی نخواهد بود، اما لحظه‌ای که شما وارد چنین چیزی می‌شوید Genshin Impactخواهید دید که لکنت دارد و تجربه را به تنظیمات گرافیکی پایین‌تر کاهش می‌دهد.

در مرحله بعد، هنگامی که عینک AR را از طریق یک هاب آینه‌ای با یک تبلت اندرویدی ناسازگار جفت کردید، به خاطر داشته باشید که این یک خط بی‌سیم است. اشکالات و تأخیرهای تصادفی آشکار است. و اگر شما فردی هستید که دوست دارید با دوستان خود در بازی های تیراندازی پرمخاطره وقت بگذرانید، این راه حل برای شما مناسب نیست.

برای مقایسه بازی‌ام، بهترین کنترل‌کننده‌ای را که می‌توانستم پیدا کنم انتخاب کردم تا در سمت امن باشد. من تبلت هایم را با آن جفت کردم GameSir Cyclone T4 Pro. این یکی چوب ها و ماشه های هال افکت را با دقت بسیار بالا در کنار دکمه های لمسی ارائه می دهد.

قبل از غوطه ور شدن در بازی با عینک AR، باید این را نیز در نظر بگیرید که جدای از انعکاس بی سیم رابط کاربری یک بازی سخت در یک صفحه نمایش خارجی، هنگام جفت شدن با یک کنترلر بلوتوث، مشکل ورودی نیز وجود دارد.

در iPad، عینک AR به یک اتصال سیمی مستقیم متکی است. این بدان معناست که سکسکه یا لکنت بینایی کمی وجود دارد. سیلیکون اپل رنگ واقعی خود را نشان می دهد و به راحتی بازی های گرافیکی فشرده را مدیریت می کند – به ویژه آنهایی که در کتابخانه Apple Arcade هستند.

همچنین شایان ذکر است که در حالت اتصال سیمی با iPad، خط بلوتوث رایگان است. این بدان معناست که می توانید همزمان یک هدفون بی سیم و یک کنترلر بازی را متصل کنید.

تقسیم محاسباتی

یکی از بزرگترین وعده هایی که هر برند XR می فروشد، ایده محاسبات همه جانبه تر است. تصور کنید دسکتاپ‌های شناور اطراف سرتان را می‌بینید، تا حدودی مانند یک فیلم علمی تخیلی. Xreal Nebula را ارائه می دهد، نرم افزاری که شما را با سه دسکتاپ شناور احاطه می کند. RayNeo همچنین این تسهیلات را ارائه می دهد، اما به شما امکان می دهد تا شش پنجره مجازی را اجرا کنید.

در سمت موبایل، چنین پیتزای دریافت نمی کنید. می توان این بحث را مطرح کرد که تبلت ها رایانه های واقعی نیستند، بنابراین به چنین ابزارهای سختی نیاز ندارند. اما این فقط تا حدی درست است. اگر از من بپرسید، می گویم “به شدت مخالفم.”

در دو سال گذشته، دستگاه‌های iPad Pro و Samsung Galaxy Tab S به‌عنوان نیروی محاسباتی اصلی من عمل کرده‌اند. بله، محدودیت‌هایی وجود دارد، اما داشتن یک سیستم پنهان مانند رایانه شخصی روی تخته سنگ هرگز ضرری ندارد.

اپل این را با Stage Manager ارائه می دهد. سامسونگ به شما DeX خدمات می دهد. من از هر دو بسیار استفاده کرده ام. در واقع، DeX در گلکسی زد فولد ۵ یک مانیتور کامل ۱۴۴ هرتزی را برای دو هفته کار کامل تامین کرد.

ولی DeX بیشتر در تجربه تلفن همراه است، در حالی که Stage Manager در iPad به نظر می رسد بالغ تر و بسیار نزدیک تر از DeX به macOS است. سپس سؤالی در مورد مزایای اکوسیستم وجود دارد، جایی که اپل از پیوند سامسونگ و ویندوز جلوتر است.

به غیر از تبلت‌های سامسونگ، در هیچ تبلت اندرویدی از مزیت محاسباتی مانند DeX برخوردار نیستید. و وضعیت به این زودی ها به دلایل متعدد تغییر نخواهد کرد. آیا یک پردازنده میان رده کوالکام یا مدیاتک می تواند چیزی مانند Stage Manager را انجام دهد، اما بر پایه پایه های اندروید ساخته شده باشد؟

به احتمال زیاد نه. فقط به اپل نگاه کنید. این شرکت Stage Manager را به آی‌پدهایی با پردازنده‌های کلاس دسکتاپ M محدود کرد، نه آن‌هایی که پردازنده‌های سری A Bionic سطح موبایل دارند. تا آنجا که نرم‌افزار پیش می‌رود، اپل همچنان به پیشرفت آهسته اما پیوسته خود با iPadOS به سمت آینده‌ای محاسباتی دوست‌دارتر با آوردن برنامه‌های درجه یک به iPad‌ها ادامه می‌دهد.

خوب، بد و زشت AR و اکوسیستم ها

ممکن است فکر کنید که عینک‌های AR صرفاً برای منعکس کردن صفحه نمایش تلفن یا رایانه لوحی شما در نزدیکی چشمان شما نیستند – و من کاملاً با این استدلال موافق هستم. در واقع، عدم پشتیبانی مستقیم از iPadOS به طور جدی اپل را در مورد سخت‌افزار AR قرار می‌دهد. اما حتی با وجود سازگاری کامل، اندروید خیلی بهتر از این نیست.

در RayNeo Air 2، تجربیات واقعیت افزوده عمدتاً به ویدیوهای فراگیر از پیش ضبط شده، نسخه های غوطه ور از نقاشی های معروف، آثار هنری سه بعدی و حدود ده ها بازی بسیار ابتدایی محدود می شود که کاملاً ضربه خورده اند. وضعیت Xreal Air 2 بدتر است.

تعداد زیادی اپلیکیشن متمرکز بر روی موبایل وجود ندارد که بتواند یک تجربه واقعیت افزوده برجسته را در اکوسیستم موبایل ارائه دهد، خواه اندروید باشد یا iOS/iPadOS. این باعث می شود که این عینک چیزی جز نمایشگرهای ثانویه پوشیدنی نباشد.

اما در سال ۲۰۲۴، با ورود Vision Pro، توسعه دهندگان هزاران برنامه را وارد اکوسیستم اپل خواهند کرد. و با این نوع ادغام هایی که اپل از قبل شروع به ساختن پایه های آن کرده است، دیدن اپلیکیشن های واقعیت افزوده بیشتر به اپ استور تعجب آور نخواهد بود.

به طور کلی، صرفاً از منظر تبلت، اپل در موقعیت بسیار بهتری نسبت به اندروید برای کنترل عینک‌های AR قرار دارد. علاوه بر این، با ورود بسیار مورد انتظار به دنیای AR و VR که برای سال ۲۰۲۴ برنامه ریزی شده است، این صنعت تنها در جهت سخت افزار اپل تغییر خواهد کرد.

توصیه های سردبیران

• اپل یک شوکر آی‌پد برای اوایل سال ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی کرده است

• این لوازم جانبی عجیب و غریب چیز شگفت انگیزی برای iPad من انجام داد

• اپل باید آیپد را تعمیر کند

• این تبلت اندرویدی بعدی OnePlus است – OnePlus Pad Go

• آی پدم را به خاطر تبلت اندرویدی رها کردم و از آن متنفر نبودم