در اینجا نحوه عملکرد فناوری ردیابی بازیکن در زمین است

کورتنی کالبریث/گتی ایماژ
توسط دیوید بیکسنسپن/۱۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۵:۱۵ بعد از ظهر EST

به بیش از ربع قرن قبل، حسگرهایی که امکان ردیابی بازیکنان و داده‌های تجهیزات را فراهم می‌کردند، جزء اصلی پخش‌های ورزشی در تلویزیون بوده‌اند. در یک نقطه، ساده‌تر کردن بازی‌های هاکی در پخش‌های NHL فاکس با درخشش آن برای بینندگان تلویزیونی بود، اما با گذشت زمان، به انواع مجموعه‌های آماری تبدیل شد که برای ارتقای پخش تلویزیونی و تیم‌ها استفاده می‌شود. بخش های تجزیه و تحلیل

همانطور که تکنولوژی پیشرفت کرده است، به ویژه با ظهور تراشه های کوچک RFID که می توانند داده های بازیکنان را انتقال دهند، سهولت دسترسی به منابع عظیم محاسبات ابری از شرکت هایی مانند گوگل و آمازون و دوربین های تخصصی، راه های زیادی وجود دارد که هم بازیکنان و هم بازی توپ ها/پاک ها را انجام می دهند. /تجهیزات قابل پیگیری است.

این روند در طول سال ها تکامل یافته است و بسته به ورزش متفاوت است، اما به بخشی از تمام لیگ های بزرگ تبدیل شده است. بر اساس آنچه لیگ‌های مختلف و ارائه‌دهندگان فناوری در رسانه‌ها منتشر کرده‌اند، بیایید به برخی از فناوری‌هایی که قبلاً برای ارائه بینش بهتر در مورد عملکرد ورزشی حرفه‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌اند نگاهی بیندازیم.

پیک هاکی با نور فاکس تراکس

جی جیاموندو/گتی ایماژ

سنسورهای موجود در ورزش همانطور که ما آنها را می‌شناسیم را می‌توان در سال ۱۹۹۶ ردیابی کرد که در سال ۱۹۹۶ پیک هاکی نورانی فاکس‌ترکس را معرفی کرد، یک پیشرفت واقعیت افزوده که دیدن آن را در تلویزیون آسان‌تر کرد. زمانی که Mediaweek برای اولین بار در مورد توسعه puck گزارش داد در ژوئن ۱۹۹۵دیوید هیل، رئیس وقت فاکس اسپورت، این داستان را تایید یا تکذیب نکرد، اگرچه اذعان داشت که فاکس در حال کار بر روی آن است. چیزی. “[We are] او گفت: “افراد در شبکه‌ها قبلاً این نوع نوآوری را امتحان کرده‌اند، اما فناوری آزمایش چیزی که اکنون شایعه می‌شود بسیار پیچیده است.”

با این حال، این واقعی بود: جنی که در تلویزیون آبی می‌درخشید و با سرعت‌های بالا دنباله‌ای قرمز رنگ را پشت سرش برداشت. مدت کوتاهی پس از عرضه FoxTrax، مقاله مکانیک محبوب مه ۱۹۹۶ نحوه عملکرد آن را شکست: یک پوک استاندارد به نصف بریده شد، توخالی شد، به یک “مدار مدار به اندازه یک دلار نقره” و با ۲۰ ساطع کننده مادون قرمز مجهز شد.

این توسط حسگرهایی که در بالا و اطراف سکو قرار داده شده بودند، برای تعیین سرعت و موقعیت توپ تقویت شد، در حالی که چهار ایستگاه کاری Silicon Graphics در کامیون تولیدی وظیفه کنترل جلوه های بصری واقعی را داشتند. یکی از عوامل پیچیده، فناوری باتری آن زمان بود، زیرا هر کیسه فاکس تراکس فقط می‌توانست ۱۰ دقیقه کار کند، که فاکس باید ۵۰ عدد از آنها را برای اولین بازی خود در سال ۱۹۹۶ NHL All-Star بازی بیاورد.

تماشای FoxTrax در عمل امروز، آن را به عنوان مزاحم خوانده نمی شود، اما عمدتا توسط رسانه های ورزشی در آن زمان مورد انتقاد قرار گرفت، و متعاقبا، قبل از انتقال بسته NHL در سال ۱۹۹۸ به ABC کنار گذاشته شد.

هاکی مدرن و ردیابی بازیکن

متیو استاکمن/گتی ایماژ

Sportvision، شرکتی که FoxTrax را توسعه داد، در نهایت به هاکی بازگشت، اما مدتی طول کشید و NHL با فناوری جدیدتر در آخر هفته All-Star 2015 آزمایش کرد.

«اینها موقعیت‌های رقابتی و قابل تکراری هستند که در آن ما می‌خواهیم نگاهی دقیق به سیستم بیندازیم، به داده‌هایی که از آن بیرون می‌آیند نگاهی دقیق بیندازیم، و واقعاً در سطح مقیاس‌پذیر بفهمیم که استقرار این شبانه‌روز به چه معناست. استیو مک‌آردل، معاون اجرایی رسانه‌های دیجیتال و برنامه‌ریزی استراتژیک NHL، در شب، چندین بار در روز در این شرایط در آگوست ۲۰۱۶ به NHL.com گفت. سیستم جدید شامل ۱۰ دوربین مادون قرمز در راهپیمایی میدان بود تا آنچه را که ساطع کننده‌های مادون قرمز جن ارسال می‌کنند و همچنین جمع‌آوری داده‌های ارسال شده توسط ردیاب‌های مبتنی بر تراشه در پیک و پیراهن‌های بازیکنان که با ایده ارائه داده‌های اضافی طراحی شده بودند، جمع‌آوری کند. برای پخش تلویزیونی

جان کالینز، مدیر وقت NHL، «این آن مرد درخشان نیست». در ژانویه ۲۰۱۵ به USA Today گفت. “این استفاده مورد نظر از این فناوری نیست.” چند هفته بعد، او به گروه ویدیوی ورزشی توضیح داد برای ورزش های تماسی، سیستم های مبتنی بر تراشه، مانند آنچه NHL از SportsVision اتخاذ کرده بود، نسبت به سیستم های مبتنی بر دوربین مانند FoxTrax قدیمی برتری داشت.

هنک آدامز، مدیرعامل وقت اسپورت ویژن، اضافه کرد که در حالی که این سیستم تجزیه و تحلیل های ارزشمندی را ارائه می دهد، هنوز هم باید لایه ای از مداخله انسانی وجود داشته باشد. آدامز در همان مقاله یو‌اس‌ای تودی گفت: «وقتی متوجه می‌شویم که چه کسی جن را در اختیار دارد، باید یک انسان درگیر آن باشد، زیرا ما وسایل الکترونیکی روی چوب نداریم.» “فقط چیزهای زیادی وجود دارد که می توانید واقعاً از این چیزها برای جایگزینی استفاده کنید. یک انسان باید در یک نقطه خاص درگیر شود و این قضاوت ها را انجام دهد.”

ردیابی توپ گلف

لوک واکر/گتی ایماژ

در دنیای گلف، بازی با استفاده از TopTracer ردیابی می شود که قبلاً ProTracer نام داشت تا اینکه در سال ۲۰۱۶ توسط TopGolf خریداری شد. به گزارش TopTracerریشه‌های این فناوری در این است که دانیل فورسگرن، بومی سوئدی، از سختی دنبال کردن یک پخش گلف در سال ۱۹۹۸ ناامید شده است. او که مأموریت خود را ساختن دوربینی ساخت که بتواند حرکت توپ را ردیابی کند و دیدن آن را در تلویزیون آسان‌تر کند، سرانجام در سال ۱۹۹۸ از شغل روزانه‌اش در بخش فناوری اطلاعات دست کشید تا به صورت تمام وقت روی ایده‌اش کار کند. تا سال ۲۰۰۶، او یک محصول قابل دوام داشت و شبکه های تلویزیونی به سرعت آن را پذیرفتند.

به گزارش وب سایت گلف Par3NearMe.comTopTracer از حسگرهای مکمل نیمه هادی اکسید فلزی (CMOS) در دوربین با ایده گرفتن یک فضای سه بعدی و حرکات توپ در آن فضا استفاده می کند. داده‌های TopTracer به رایانه‌ای وارد می‌شود که داده‌های ردیابی را جمع‌آوری می‌کند و گرافیک ردیابی توپ را تولید می‌کند که برای تقویت پخش تلویزیونی استفاده می‌شود. این فناوری به قدری محبوب شد که فراتر از فضای تولید تلویزیون گسترش یافت، با نسخه‌ای که برای استفاده در محدوده‌های رانندگی در سال ۲۰۱۲ معرفی شد. اگرچه هنوز هم یکی از اصلی‌ترین پوشش‌های گلف تلویزیونی است و به عنوان “فناوری برد رسمی” PGA عمل می‌کند.

آمار نسل بعدی NFL

استیسی ریور/گتی ایماژ

ماشین پول که NFL است، بدون تعجب، در خط مقدم فناوری ردیابی بازیکنان است که لیگ از آن برای تامین انرژی استفاده می کند. پلتفرم آمار نسل بعدی آن. مطابق با NFLسیستم ردیابی آن شامل گیرنده های فوق پهن باند ۲۰-۳۰، برچسب های RFID “دو تا سه” است که در بالشتک های هر بازیکن ادغام شده است، و برچسب های RFID اضافی که روی مقامات، دکل ها، چوب ها، زنجیرها و در توپ

تقریباً ۲۵۰ ردیاب در طول هر بازی NFL کار می کنند و با سرعت ۱۰ بار در ثانیه، داده های مربوط به سرعت، شتاب، مکان و مسافت طی شده را ضبط می کنند. با استفاده از یادگیری ماشینی که در سرویس‌های وب آمازون اجرا می‌شود، مربی‌ها و پخش‌کننده‌ها آمار تولید شده توسط ردیاب‌ها را دریافت می‌کنند و از آن قرض می‌گیرند.[m]بیش از ۲۰۰ نقطه داده جدید … ایجاد شده در هر بازی از هر بازی.” تجزیه و تحلیل پیشرفته تولید شده توسط همه اینها شامل پیش بینی احتمال تکمیل، یاردهای عجله مورد انتظار و احتمال برد است.

جان پولارد، معاون وقت توسعه کسب و کار Zebra Technologies، ارائه‌دهنده فناوری RFID NFL، گفت: «هشت تا ۱۰ سال پیش، هیچ‌کدام از ما فکر نمی‌کردیم که مایل در ساعت مایل در ساعت معیاری برای توجه به فوتبال آمریکایی باشد. ، گفت CBS Sports در ژوئن ۲۰۲۱٫ “طی دو تا سه سال گذشته، همه شرکای پخش در ردیابی داده ها و استفاده از آنها در فرآیند ارائه ابعاد جدید به داستان گویی در یک بازی بسیار راحت تر و روان تر شده اند.”

مت سونسسون، معاون فناوری و محصولات نوظهور NFL، در پاسخ به این سوال که آیا این فناوری می تواند به نقطه ای برسد که بتواند مکان توپ را با دقت لازم دیکته کند، افزود که چنین فناوری هنوز کاملاً آماده نیست. به طور خاص، او گفت که رسیدن به آنجا مستلزم “ترکیبی از فیدهای اپتیکال و مبتنی بر دوربین با داده های ردیابی” است و به دنبال آن “رسیدن به سطح دقیقی که با آن راحت هستیم.”

ردیابی زمین MLB

هری چگونه / گتی ایماژ

ردیابی زمین یک بخش کلیدی از سیستم Statcast لیگ برتر بیسبال است و بر این اساس مقاله ای در نوامبر ۲۰۲۳ Sports Illustrated، برای فصل ۲۰۲۳ ارتقا یافت. پیش از این، پنج دوربین وجود داشت که هر کدام با سرعت ۱۰۰ فریم بر ثانیه در زمین‌های ردیابی کار می‌کردند، در مقایسه با هفت دوربین که هر کدام با سرعت ۵۰ فریم در ثانیه کار می‌کردند، بازیکنان و زمین‌های ضربه را ردیابی می‌کردند. برای فصل ۲۰۲۳-۲۴، پنج دوربین ردیابی زمین – دو دوربین پشت صفحه اصلی و هر کدام یکی در پایه اول، پایه دوم و در میدان مرکزی – به ۳۰۰ فریم در ثانیه ارتقا یافتند تا داده های مربوطه را با دقت بالاتر ثبت کنند.

بزرگترین دلیل برای سه برابر کردن نرخ فریم، تلاش برای ثبت بهتر لحظه ای بود که توپ به صفحه اصلی می رسد و ضربه ضربه می زند یا از دست می رود. حتی با سرعت ۱۰۰ فریم در ثانیه، سرعت ۹۰ تا ۱۰۰ مایل در ساعت که ۶۰٫۵ فوت حرکت می کند، آنقدر سریع حرکت می کند که لحظه کلیدی به راحتی می تواند بین فریم های ثبت شده اتفاق بیفتد.

مقاله Sports Illustrated اضافه می‌کند که «داده‌ها حتی سریع‌تر از خود زمین منتقل می‌شوند»، با دوربین که مختصات توپ را با هر فریم ارتباط برقرار می‌کند. بن جدلووچ، مدیر ارشد MLB خاطرنشان کرد: “این تا حدی خودکار است که در ۲۵۰ میلی ثانیه پس از انتشار آن زمین، هنگامی که در راه است، ما می دانیم که چقدر سریع بوده است، و می توانیم آن را به تابلوی امتیاز ارسال کنیم.” محصول پلت فرم داده بیسبال. به این ترتیب است که گرافیک‌هایی که نوع پیچ و سرعت را نشان می‌دهند، ظاهراً فوراً نشان داده می‌شوند، زیرا همه آن‌ها به‌صورت بلادرنگ در Google Cloud محاسبه می‌شوند.

منبع: https://www.slashgear.com/1467307/how-on-field-player-tracking-sports-tech-works/