ژنرال Z تنها است. بازگشت به مطب ممکن است برای برخی درمان باشد.

بن فیچت متوجه نشد که کار کردن از محدوده اتاق خوابش چقدر سخت خواهد بود.

پس از فارغ التحصیلی از کالج در سال ۲۰۲۰، این جوان ۲۳ ساله به عنوان مدیر حسابداری در یک شرکت روابط عمومی در نیوزیلند شروع به کار کرد. او چهار بار در هفته به دفتر می رفت – و از هر ثانیه آن لذت می برد.

اما در آغاز سال ۲۰۲۱، فیچت وضعیت کاری خود را تغییر داد و به لس آنجلس نقل مکان کرد. وقتی به آنجا رسید، به او گفتند که کارش کاملاً از راه دور خواهد بود. مدیر حساب هشت ساعت در روز، پنج روز در هفته از آپارتمان خود کار می کرد. طولی نکشید که احساس انزوا به سطح آمد.

فیچت که خود را برون گرا توصیف می کند، گفت که مشتاق چت های پشت میز و ناهار با همکارانش است. فقدان تعامل باعث شد او احساس خستگی کند و احساس کند که در ایجاد ارتباطات معنی دار با همکارانش از دست می دهد.

فیچت که از آن زمان به صورت نیمه وقت به دفتر بازگشته است، به اینسایدر گفت: «فقط احساس می کردم که تقریباً بین این چهار دیوار گیر افتاده ام.

متخصصان جوانی مانند فیچت با یک اپیدمی تنهایی روبرو هستند که سال ها کار در خانه آن را تشدید کرده است. در حالی که تنهایی ممکن است در خانه یا در یک دفتر شلوغ به وجود بیاید، تحقیقات نشان می‌دهد که شروع کار از راه دور چالش‌های مرتبط ماندن با همکاران را تشدید کرده است.

آ مطالعه بیش از ۶۰۰۰۰ کارمند مایکروسافت کسانی که در طول همه‌گیری از کار اداری به کار از راه دور منتقل شده‌اند، می‌گویند که وقتی از خانه کار می‌کنند، احساس «بی‌تردید» می‌کنند و نمی‌توانند به همان اندازه روابط جدید ایجاد کنند.

آرون ترازاس، اقتصاددان ارشد در سایت بررسی مشاغل Glassdoor، به اینسایدر گفت: “تشخیص فزاینده ای وجود دارد که در چند سال گذشته با شیوع همه گیر، محل کار از نظر اجتماعی منزوی تر شده است.”

به نظر می‌رسید خلوت کار از راه دور به‌ویژه به کارگران ژنرال Z – که کار خود را با تبدیل محل کار از حضوری به مجازی شروع کردند – سخت ضربه زد. در سال ۲۰۲۱ مطالعه به سفارش سیگنا۷۹ درصد از بزرگسالان جوان ۱۸ تا ۲۴ سال مورد بررسی احساس تنهایی کردند، در مقایسه با ۴۱ درصد از سالمندان ۶۶ سال و بالاتر.

هوبرت پالان، مدیر عامل ۴۵ ساله شرکت مدیریت محصول Productboard، به اینسایدر گفت: “انسان ها ذاتاً موجوداتی اجتماعی هستند و در گذشته، ما به طور طبیعی گروه ها و پیوندهای شخصی را از طریق کار و فعالیت های اجتماعی تشکیل می دادیم.” از طریق ایمیل رهبران شرکت‌ها باید به ژنرال Z – و همچنین هزاره‌ها که تجربه‌شان در محل کارشان به‌دلیل کووید به شدت مختل شده است- کمک کنند تا روابط بین‌فردی قوی در محل کار ایجاد کنند.» شرکت او بیش از ۴۰۰ کارمند دارد که بسیاری از آنها در نقش های دورکار هستند، و پالن مشاهده کرده است که کارگران دورکار جوان تر می توانند جنبه های احساسی محل کار حضوری را از دست بدهند.

تنهایی بدون توجه می تواند عواقب جدی داشته باشد. در ماه می، Vivek Murthy، جراح عمومی ایالات متحده، اعلام کرد “تنهایی، انزوا و عدم ارتباط” در سراسر کشور به عنوان یک بحران بهداشت عمومی با اشاره به اینکه تنهایی با بیماری های قلبی عروقی، زوال عقل، سکته مغزی، افسردگی، اضطراب و مرگ زودرس همراه است.

اینسایدر با بیش از دوجین کارگر Gen Z بین ۲۲ تا ۲۶ ساله که در صنایع یقه سفید مانند فناوری، روابط عمومی، و مشاوره در مورد اینکه چگونه کار از راه دور احساس تنهایی آنها را شکل داده است، صحبت کرد.

چند نفر گفتند که ایجاد روابط معنی‌دار با همکارانشان سخت‌تر بوده است – ارتباطاتی که کارشناسان گفته‌اند می‌تواند برای سلامت روانی و شغل آنها مفید باشد. این کارگران همچنین گفتند که کار از راه دور باعث افزایش اضطراب، کاهش روحیه و کاهش فرصت‌ها برای پیشرفت شغلی شده است.

البته همه نمی خواهند به دفتر بازگردند یا همیشه این کار را انجام دهند. اما در مورد تسکین تنهایی، کار حضوری ممکن است بهترین دارو باشد.

کار از خانه عواقب شغلی و شخصی دارد

کارگران ژنرال Z گفتند که کار از راه دور انفرادی بر پیشرفت حرفه ای و احساس تعادل بین کار و زندگی تأثیر گذاشته است.

در مطالعه‌ای که اواخر امسال منتشر شد، منصور سومرو، محقق محل کار در دانشگاه تی‌ساید در بریتانیا، ۲۰۰۰ کارگر Gen Z را در سراسر کشورها و صنایع مورد بررسی قرار داد تا مهم‌ترین چالش‌هایی را که در شغل خود با آن مواجه هستند، درک کند.

Soomro دریافت که بسیاری از کارکنان Gen Z که دارای مشاغل راه دور بودند، احساس “انزوا” از همکاران خود داشتند و به نوبه خود معتقد بودند که فرصت های شبکه را از دست داده اند. او انتظار دارد که این چالش ها به طور بالقوه می تواند منجر به افزایش احساس استرس و اضطراب، سطوح ناسازگار بهره وری و ناتوانی در ادغام خوب با فرهنگ شرکت شود.

با درخواست شرکت ها – و در برخی موارد اجباری است – کارمندان آنها به دفتر باز می گردند، کارگران ژنرال Z که مرتباً به محل کار می روند، گفته اند که احساس اعتماد مجددی نسبت به شغل خود دارند.

خوانیتا گارسیا تنها زمانی متوجه شد که چگونه کار از راه دور مانع پیشرفت حرفه ای او شده است که در ژوئن گذشته از یک نقش از راه دور به یک نقش ترکیبی تبدیل شد.

این دختر ۲۳ ساله – که مقیم نیویورک است و برای دولت کار می کند – گفت که در ابتدا با آداب معاشرت در محل کار مشکل داشت. او مطمئن نبود که برای ناهار چه چیزی بیاورد یا چه زمانی آن را بخورد، و فکر می کرد که آیا مناسب است برود یک قهوه بخورد یا پشت میز یک همکار برای پرسیدن سوال بنشیند.

اما زمانی که از خانه کار می کرد متوجه شد که شغلش چقدر تنها بوده است.

او به اینسایدر گفت: “من در ارتباط مداوم بودم، اما در واقع افرادی را در اطرافم نداشتم که مایل و قادر به چت کردن، صحبت کردن و کمک باشند.”

اکنون که گارسیا در شغل جدید خود مستقر شده است، او گفت که حضور در دفتر به او فرصتی داده است تا بالاترین مقام خود را مشاهده کند و حس جاه طلبی او را افزایش داده است.

او گفت: “من در اطراف افرادی هستم که کارهای بزرگی انجام داده اند و اکنون مربیان من هستند.” من می توانم همیشه با آنها صحبت کنم و می توانم ببینم که آنها سخت کار می کنند.”

همین حلقه در مورد فیچت نیز صادق است.

وقتی از خانه کار می کرد، فیچت گفت که احساس می کند فرصت های توسعه حرفه ای را از دست داده است. از آنجایی که کارفرمای فیچت شروع به اجبار کارمندان برای رفتن به دفتر کرد، فیچت گفت که در نهایت در کارش احساس راحتی می کند.

او گفت که «عاشق» تعاملاتی است که در دفتر دارد – چه این که از یک همکار که در کنار او نشسته است سؤال بپرسد یا در یک جلسه طوفان فکری گروهی شرکت کند – و این تعاملات هم بهره‌وری و هم روحیه او را افزایش می‌دهد. او اکنون تا چهار بار در هفته به دفتر می رود، حتی اگر شرکت او فقط دو روز دیگر به کارمندانش نیاز دارد.

فیچت می‌گوید: «وقتی در دفتر کار می‌کنم، راحت‌تر می‌توانم در مسیر خود بمانم».

کارگران از راه دور مشتاق اتصال هستند و کارهای خلاقانه ای برای یافتن آن انجام می دهند

بسیاری از ژنرال زرها که هنوز در نقش های از راه دور کار می کنند، به دنبال ارتباط در خارج از دفتر هستند و از کافی شاپ ها، فضاهای کار مشترک یا کتابخانه ها کار می کنند.

آنیتا پن – که از راه دور به عنوان یک توسعه دهنده در یک آژانس برنامه “بدون کد” کار می کند – در سال ۲۰۲۱، تنها یک سال از دانشگاه خارج شد، از نیویورک به واشنگتن دی سی نقل مکان کرد. این جوان ۲۵ ساله با کار از راه دور، به ویژه در یک شهر جدید، مشکل داشت. کار از راه دور اضطراب اجتماعی او را تشدید کرداو گفت، و متوجه شد که در حال تجزیه و تحلیل بیش از حد تعاملاتی است که در کالج به آن فکر نمی کرد.

او سعی کرد از استارباکس کار کند، به یک باشگاه کوهنوردی بپیوندد، و اتاقی را در محل WeWork اجاره کند، اما تنظیمات جدید از تنهایی او کم نکرد. او اکنون ۱۰ ساعت اضافی در هفته – خارج از شغل تمام وقت خود – به عنوان پذیرنده در استودیوی پیلاتس Solidcore کار می کند. این تجربه به او کمک می کند بر اضطراب خود غلبه کند و ارتباطات جدید را تقویت کند.

پان گفت: “وظیفه من این است که استودیو را به مکانی بسیار دلپذیر تبدیل کنم که در آن مردم با مشتریان گفتگو کنند، جامعه ای را با مشتریان ایجاد کنند.” “شما مجبور هستید از پوسته خود خارج شوید و شروع به ارتباط با مردم کنید.”

برخی دیگر به تعداد انگشت شماری از استارتاپ‌ها روی می‌آورند که به کارگران راه دور کمک می‌کنند تا از تنهایی از طریق فضاهای کاری مجازی جلوگیری کنند.

Ricky Yean بنیانگذار Flow Club است، یک فضای همکاری مجازی با پشتیبانی Y Combinator که هدف آن کمک به کارگران از راه دور است که در کار خود بمانند. او گفت که Gen Zers – به ویژه آنهایی که دفتر ندارند – اکثر کاربران این پلتفرم را تشکیل می دهند.

ین استدلال می کند که با انگیزه و سازنده ماندن، مشکلاتی نیستند که از فقدان اراده یا نظم و انضباط ناشی شوند، بلکه از تنهایی ناشی می شوند.

ین به اینسایدر گفت: «این واقعیت که آن‌ها حاضر می‌شوند و در کنار شما می‌نشینند و کاری را انجام می‌دهند که شما اطلاعات زیادی درباره آن ندارید، این احساس را ایجاد می‌کند که ما با هم هستیم.

هنوز انتظار بازگشت کامل به دفتر را نداشته باشید

چیزهای بیشتری در ترجیحات کارگر وجود دارد تا تنهایی، و کارگران ژنرال Z مخلوط هستند در مورد بازگشت به دفتر تمام وقت

آ گزارش از دل در دسامبر گذشته منتشر شد که در آن ۱۵۱۰۵ نفر بین ۱۸ تا ۲۶ سال در ۱۵ کشور مورد بررسی قرار گرفتند و نشان دادند که ۲۹٪ از پاسخ دهندگان هنگام درخواست شغل به دنبال توانایی کار از راه دور هستند، در حالی که ۲۹٪ دیگر گفتند که ۹ تا ۵ دفتر را ترجیح می دهند. نقش های مبتنی بر

کار در دفتر می تواند گران باشد. یک مطالعه اخیر نشان داد که کارگر هیبریدی معمولی به طور متوسط ​​۵۱ دلار خرج می کند در روز – ۳۶ دلار بیشتر از هزینه ای که در یک روز کار از خانه خرج می کنند – وقتی برای کارهایی مانند رفت و آمد، پارکینگ و غذا به دفتر می روند. کارگران از راه دور نیز می توانند کمتر برای مسکن هزینه کنند با حرکت به مکان های مقرون به صرفه تر دورتر از شهرهای بزرگ.

دلایل دیگری نیز وجود دارد که برخی کار از راه دور را ترجیح می دهند. مطالعات نشان داده است که برخی از افراد رنگین پوست کار از خانه را به فرار از نژادپرستی در محل کار کارگران دارای معلولیت ممکن است بتواند نیازهای خود را از خانه بهتر برآورده کند، و کارمندان LGBTQ+ بیشتر احتمال دارد که آنجا را ترک کنند یک کار اگر گزینه راه دور وجود نداشته باشد. توانایی کار از خانه نیز منجر به الف رکورد تعداد زنان در نیروی کار

به علاوه، برخی از کارگران می گویند که هنگام کار از خانه بهره وری بیشتری دارند.

بیانکا وو، یک مشاور مالیاتی ۲۳ ساله در PwC مستقر در منطقه خلیج، از دسامبر گذشته مجبور شد هفته ای یک بار در دفتر کار کند.

با وجود اینکه وو، که از کار کردن در خانه احساس “فوق العاده تنهایی” می کرد، ارتباط با افراد در یک دفتر را “بسیار با شخصیت تر” دید، او ترجیح می دهد تا زمانی که می تواند از راه دور کار کند. به عنوان یک فرد مبتلا به ADHD، وو گفت که در خانه بهتر تمرکز می کند زیرا محیط اداری می تواند حواس او را پرت کند.

در روزهایی که او به دفتر می رفت، وقتی هیچ کس در تیم او – از جمله رئیسش – آنجا نبود، بی فایده بود.

وو که اکنون پس از تعویض تیم به طور تمام وقت از خانه کار می کند، گفت: «اگرچه اجباری برای ورود به دفتر وجود دارد، اما هنوز بسیاری از مردم نمی روند. “پس اینطور است که اگر افراد مهمی که باید به دفتر بیایند، چرا ما اینجا هستیم؟”

برای او – و بسیاری دیگر از کارگران ژنرال Z – راه حل ممکن است به شکلی از انعطاف پذیری باشد.

حتی با وجود اینکه فیچت از بودن در دفتر لذت می برد، او گفت که دوست دارد این گزینه را داشته باشد که گهگاهی مناظر خود را تغییر دهد.

او گفت: «در سنی که اکنون در آن هستم، می‌خواهم این انعطاف‌پذیری را داشته باشم تا بتوانم بین دفتر و خانه بپرم و آن را کمی تغییر دهم.

به این نقطه، Soomro گفت که کارگران Gen Z مایلند انعطاف‌پذیری برای کار از راه دور را ادامه دهند – و مایلند شغل خود را ترک کنند تا این امتیاز را حفظ کنند: “این نسلی است که ابتدا خواهد گفت: “اگر شما بدون ارائه کار از راه دور یا کار ترکیبی، آماده نقل مکان هستم.»