بررسی شگفت انگیز برادران سوپر ماریو – پلتفرم سازی کالیدوسکوپیک با ایده هایی که می توان از آن استفاده کرد

یک آبشار بی پایان از ایده ها در یک بازی که ماریو را به مکان های شگفت انگیزی می برد.

من حدود یک هفته است که دارم Super Mario Bros. Wonder را بازی می کنم و سرم از آن پر شده است. چه چیزی بیشتر – و کمی کمتر راحت – این است که خانه من نیز پر از آن است. بازی می‌کنم و در مورد چیزی باورنکردنی یادداشت می‌کنم، اما بعد ادامه می‌دهم، جای دیگری بازی می‌کنم، یادداشت دیگری می‌نویسم، دوباره ادامه می‌دهم. و همه اینها امروز را برای ما به ارمغان می آورد. بگذار اطراف را نگاه کنم. چسبیده به پشت یک پیراهن در کمد یک Post-it با “سکوهای عذاب!” روی آن نوشته شده است. پایین کنار چراغ کاکتوس یک تکه کاغذ است که در مورد تنیس بلوک یخی صحبت می کند. دو صفحه از دفتر خاطرات من پر از حروف بزرگ است که مدول یانگ را املا می کنند. از آن چه باید کرد؟

بیایید ابتدا چیزی از همه آن بسازیم. پلتفرم های Doom! واکنش من به سطحی است که در آن دشمنان پرنده هستند و پرندگان پرتابه هایی را پرتاب می کنند که خطرناک هستند، اما به دیوارها و تلسکوپ می چسبند تا به سکو تبدیل شوند. یک بازی در مورد پریدن و اجتناب از چیزهای مرگبار ناگهان یک بازی است که در آن شما باید از چیزهای مرگبار اجتناب کنید تا زمانی که به طور ناگهانی در هنگام پریدن بسیار مفید شوند. موبیوس ماریو! پلتفرم های Doom!

تنیس بلوک یخ. این یک کشف از سطح اولیه بود که در آن شما با دشمنان کوچک با چکمه های بزرگ روبرو می شوید. یک سطح یخ زده است و من در حال لغزیدن و تفریح ​​بودم و اصلاً به آن دشمنان کوچک و چکمه های آنها توجه کافی نداشتم. این تا زمانی بود که آنها شروع به لگد زدن به بلوک های یخ به سمت من کردند و من متوجه شدم که باید تکه های یخ را از بین ببرم یا به طور مرگباری له شوم. خدمت کنید و برگردید! تنیس بلوک یخ!

مدول یانگ بسیار خوب، این یک دسترسی و نسبتاً ادعایی است، اما من یک بار با یک توسعه دهنده صحبت می کردم که چگونه روشی را اندازه گیری می کند که مثلاً یک بادکنک وقتی آن را فشار می دهید تغییر شکل می دهد. سطح و کشش و همه چیز کجا می رود و آن همه جاز. او به من گفت – ممکن است این اشتباه باشد، مدتی است – که همه چیز توسط چیزی به نام مدول یانگ اداره می شود. و این در همه جا در ماریو واندر وجود دارد، زیرا همه چیز در مورد فشردن چیزها، له کردن اشیا، ریختن چیزها، ترکیدن چیزها است. این ماریو است، اما همچنین ویدیوهای یوتیوب لجن، بررسی‌های اسکویشی، مردمی که با ماسه‌های جنبشی در حال غر زدن هستند.

در واقع، اجازه دهید این را از سر راه اینجا برداریم. سوپر ماریو واندر همه چیز درباره چیزهای زیادی است. این تنوع بی پایان است. دارای مضامین است، اما تم های زیادی دارد، برای هر کسی که نمی تواند برجسته شود. حتی مفهوم سازماندهی آن در واقع چیزی است که بازی را در هر جهت به بیرون منفجر می کند. بیش از هر بازی ماریو دیگری که می توانم به آن فکر کنم، این بازی در کلیسای تکه تکه ها عبادت می کند. ایده ها. تکه های کاغذ. این با شکوه است. پس بپر داخل

برای سازماندهی کمی چیزها: بله، این یک بازی ماریو دو بعدی دیگر است، و بله، اغلب از چپ به راست می دوید و قارچ ها را جمع می کنید و پاور آپ ها را جمع آوری می کنید. پاور آپ در اینجا سرگرم کننده است! در کنار فیل ماریو، که به وضوح ستاره است، گل آتش قدیمی و ستاره شکست ناپذیر وجود دارد، اما یک گل حباب جدید نیز وجود دارد که به شما امکان می دهد دشمنان را در حباب ها به دام بیندازید، آنها را به سکه تبدیل کنید، و یک ماریو با سر مته وجود دارد که به شما این امکان را می دهد که به داخل دیوارها و کف بپرید و در آنجا بدوید و از هر چیزی روی سطح اجتناب کنید.

اما فیل ماریو ستاره است. چه پسری. بیگ اسلم، وزن بسیار زیاد، تنه ای که می توانید با آن افراد را خرد کنید یا می توانید از آن برای مکیدن آب و اسپری کردن آن استفاده کنید. او یک نتیجه سنگین است، اما فیل‌ها با آن ظرافت عجیب و غریب گاهی به نظر می‌رسند، حداقل در کتاب‌های داستان. فیل ماریو یک شی بسیار متین است و من عمیقاً در مورد آنها کنجکاو هستم. دیشب فکر کردم: فیل ماریو چه شکلی است که از درهای درون بازی عبور می کند؟ به نظر می رسد که توسعه دهندگان ابتدا به آنجا رسیده اند – البته آنها هم همین کار را کردند. فیل ماریو که از یک در عبور می کند درام محض است.

قدرت‌آپ‌ها عالی هستند، اما در بازی‌هایی که در آن هر سطح جدید نوعی افزایش قدرت است، کمتر از چیزی که انتظار دارید اهمیت دارند. ماریو به پادشاهی گل ها می رود. این به این معنی است که می‌توانید گل‌هایی را پینگ کنید تا چیزهایی را در سطوح باز کنید، مانند سکه‌ها و سکوها. این به معنای یک ارز جدید است، سکه های گل، که چیزهای بنفش کوچکی هستند که در هر سطح پراکنده شده اند و سه چیز بزرگ در هر سطحی که می خواهید جمع آوری کنید. این به معنای گل هایی است که در حین عبور با شما صحبت می کنند – نوعی کر ماریو که فکر می کردم آزار دهنده است، اما در واقع جذاب است. همچنین به معنای پژمرده شدن گل‌ها برای خرطوم فیل ماریو شما به آب، و سرهای بزرگ در حال چرخش گلبرگ‌ها است تا شما را از شکاف‌های نقشه جهان خارج کند.

همه اینها خوب است، اما به معنای چیزی است که من رویدادهای گل می نامم، اما در واقع به آنها گل های شگفت انگیز می گویند. آنها اصل سازماندهی هستند که در بالا به آن اشاره کردم – اصلی که برخلاف سازماندهی عمل می کند.

از کجا باید با این شروع کرد؟ باشه. هر سطح تکمیل شده در اینجا به شما یک دانه شگفت‌انگیز می‌دهد و جمع‌آوری دانه‌های شگفت‌انگیز به شما امکان می‌دهد تا در نقشه جهان پیشروی کنید و به سرزمین‌های جدیدی برسید، که به نوبه خود رنگ‌های جدیدی از دانه شگفت‌انگیز برای جمع‌آوری در آنجا دارند. این کار را تا Bowser تکرار کنید. به طور کلی برای تکمیل یک سطح یک Wonder Seed دریافت می کنید. خوب. اما اغلب، سطوح دارای دو دانه شگفت‌انگیز هستند که می‌توانید دریافت کنید، و دیگری را با تکمیل موفقیت‌آمیز – یا هر طور که می‌خواهید آن را بیان کنید: با موفقیت در تعامل با – گل شگفت‌انگیز به دست می‌آورید.

The Wonder Flower (رویداد) دو مرحله دارد. اولین مورد این است که وقتی سطح را طی می کنید، با تمام این چیزهای دیگر ماریو که در اطراف شما فوران می کنند، باید بتوانید از میان آن همه درهم و برهمی دیدن کنید و گل شگفت انگیزی را پیدا کنید که باعث ایجاد رویداد می شود. وقتی آن را پیدا کردید در هوا شناور می شود که توسط کمی هاله میگرنی احاطه شده است، اما شاید در حال پنهان شدن است. شاید جایی در بلوکی گیر کرده باشد. شاید شما نیاز به راه اندازی چند بخش دیگر از تجارت داشته باشید تا آن را از بین ببرید. شاید در زمین دفن شده باشد یا توسط دشمن حمل شود.

این اولین گام است. گل را پیدا کنید و آن را فعال کنید. و مرحله دوم؟ مرحله دوم این است که اتفاقی بیفتد. و تقریباً می تواند هر چیزی باشد.

اغلب، چیزی که اتفاق می افتد نوعی چالش است که شما باید زنده بمانید، و اگر زنده بمانید، می توانید Wonder Seed پنهان را بگیرید و سپس آن را تا مرحله خروجی سنتی شکست دهید. بنابراین شاید چیزی بزرگ شروع به تعقیب شما کند! شاید ستاره‌های آسیب‌ناپذیری شروع به باریدن کنند و سرعت آن بالا برود!

اینها نمونه‌های بسیار ساده‌ای هستند، اما من نمی‌خواهم بیش از این چیزها را خراب کنم، زیرا گل شگفت‌انگیز تقریباً هرگز طبق قوانین عمل نمی‌کند، و در شکستن قوانین شگفت‌انگیز واقعی خواهید داشت. در واقع، اگر بخواهم فهرستی از این چیزها را شروع کنم، به نظرم یکی از آن کوهنوردان بلند در قله‌ای بدون اکسیژن کافی، گرفتار شده در برف و توصیف یک توهم تلخ به نظر می‌رسد.

اگر ذهنیت خاصی در ارتفاع بالا به این بازی وجود دارد، حداقل می توانم در مورد یکی از این رویدادها به شما بگویم. بنابراین باز هم ماریو واندر در اصل ماریو دو بعدی است. از سمت چپ شروع کنید، به سمت راست بروید، چیزها را زیر پا بگذارید و ادامه دهید. اما یک گل شگفت انگیز اولیه همه اینها را متحول کرد و برای چند دقیقه گیج‌آمیز از میان پیچ و خم یخ پایین می‌رفتم در حالی که یک سکوی عظیم بر فراز سرم کوبیده بود. آقای دریل وسط ماریو بود! من چند بار مردم فقط به این دلیل که در حال انتقال بودم.

حتی آن هم طبق استانداردهای بازی یک گردش وانیلی زیباست. من بیشتر از این مطالب را نوشته ام، اما اینجا جای آن نیست. تحریم سخت است و این رویدادهای Wonder Flower بسیار خلاقانه و غیرمنتظره هستند و من نمی خواهم چیزی را خراب کنم. و همچنین نمی توانم دستخط خودم را بخوانم.

به هر حال، اگر ماریو واندر یک مفهوم مرکزی داشته باشد، واقعاً این است: در نیمه راه در اکثر سطوح، نقطه ماشه ای پیدا می کنید که باعث می شود بازی کاملاً وحشی شود. شاید ایده عجیبی برای یک بازی ماریو باشد، اما احتمالاً نیازی نیست به شما بگویم که این روزها روزهای عجیبی است که ما در آن زندگی می کنیم. اینجا به همان دلیلی کار می کند که بقیه ماریو واندر فقط با جمع کردن هر ایده قابل تصوری کار می کنند. این به دلیل چیزی است که دوروتی پارکر از آن به عنوان چشم منضبط و ذهن وحشی یاد می کند. (او در مورد ماریو ۳ صحبت می کرد.) ماریو واندر ایده های عجیب و غریبی را مطرح می کند، اما همیشه اجرای آن را کاملاً به هم می زند. واقعا نیازی نیست این را به شما بگویم، نه؟ این همه فقط کار می کند.

من هنوز در تلاشم تا بفهمم این به چه معناست، چه تاثیری بر روی خود بازی Wonder Flowers دارد. آیا این یک بازی ماریو است که رازهایی را ارائه می دهد که بسیار لذت بخش هستند، اما آنقدر به یاد ماندنی و خنده دار هستند که قابل پخش مجدد هستند؟ آیا این یک بازی است که یک بار، دو بار از آن لذت می برید و سپس در قفسه قرار می دهید؟ من شک ندارم، به دلیل تراکم محض اسرار، و دلایل بسیار زیاد برای پخش مجدد یک سطح – جستجو برای خروج، شکار لحظات غافلگیرکننده، لذت بردن از یک شخصیت تک شات یا خرده کاری احمقانه که حذف شده است. در و سپس هرگز تکرار نشد.

و من این را می گویم زیرا، به یاد داشته باشید، همانطور که ماریو واندر دارای مجموعه های گل شگفت انگیز است، ایده های زیادی نیز دارد. تقریباً هر سطح در اینجا یک مفهوم تک شات دارد که خارج از موارد رویداد گل وجود دارد. یکی از آنها پرنده های بینی سوزنی خواهد داشت که به سمت شما شیرجه می زنند. دیگری نوع جدیدی از دشمن خواهد داشت که به شکل پلت فرمی است که از بالا به شما کوبیده می شود اما ممکن است بتواند شما را به مکان های مفید برساند. دیگری حیوانات بادکنکی با کیسه گاز خواهد داشت که متحدان ناآرامی را ایجاد می کنند. دیگری شما را مجبور می کند که یاد بگیرید چگونه از تخته سنگ های حساس استفاده کنید. ماریو واندر هیچ کمبودی برای ایده ندارد.

پرتاب کردن باس ها – کمی ناامید کننده است، اما فقط به این دلیل که هر سطح به نوعی شبیه به مبارزه با رئیس است، با قطعات تنظیمی، صحنه سازی و خلاقیت چند موجی آن. دنیایی را پرتاب کنید که به طرز شگفت انگیزی غنی و رنگارنگ است، با بسیاری از ارتباطات عجیب و غریب برای کشف بین یک نقطه و نقطه دیگر. نشان ها را بیاندازید، که – بسیار خوب، من واقعاً مطمئن نیستم که نشان ها برای چیست، حداقل در ذهن طراحان. آنها کلکسیونی هستند که شما پیدا می کنید و می توانید آنها را مجهز کنید – فقط یکی در یک زمان. آنها تا حدودی راهی برای ساختن بازی کمی بخشنده تر هستند. یک نشان به شما این امکان را می دهد که یک بار در هر سطح از صفحه بیفتید و با خیال راحت برگردید. و آنها تا حدودی راهی برای از بین بردن حرکات ترسناک ماریو و قابل کنترل کردن آن هستند، مجموعه ای از انتخاب ها. بنابراین ممکن است بگویید، آیا می‌خواهم پرش فلوتر یوشی را داشته باشم یا می‌خواهم بتوانم اسکوات بزنم و سپس به بالا بپرم؟ آیا می خواهم بتوانم واقعاً خوب شنا کنم یا کلاهی داشته باشم که به عنوان چتر نجات کار می کند؟ برای همه اینها نشان وجود دارد. سپس نشانی برای یافتن اسرار وجود دارد – به عنوان نوعی رادار عمل می کند. و نشان مورد علاقه من وجود دارد که هنوز واقعاً نمی توانم وجودش را باور کنم. این یک قلاب مبارزه است. از نشان استفاده کنید و ماریو یک قلاب خزنده پیرانا می گیرد. شما در وسط ماریو کمی Just Cause دریافت می کنید. و کار می کند. هنوز دارم از پسش برمیام

همه این نشان‌ها نحوه کار سطوح و گزینه‌هایی را که در آنها پیدا می‌کنید تغییر می‌دهند. و سپس سطوح به شکل‌های جدیدی می‌آیند که همه چیز را برمی‌گرداند. پرتاب یک بازیگر بزرگ قابل بازی – یوشی ها و نابیت ها از دشمنان آسیب نمی بینند، اما نمی توانند قدرت های بالا را تجهیز کنند. ماریو یک صداپیشه جدید دارد، اما هنوز هم برای من تقریباً شبیه ماریو به نظر می‌رسد – و سبک هنری که آن ماریو دوبعدی گلگون را از روی جلد Super Mario 3 ارائه می‌کند، اما سپس به همه چیز از روان‌گردانی گرفته تا استفاده عاقلانه از نیم‌تن روزنامه‌ها می‌رود. بازی چندنفره: سرگرمی سرکشی با دو نفر و قتل عام مطلق با چهار نفر است.

این یک عجله است. هر وقت به کسی می گویم دارم ماریو جدید را بازی می کنم، می پرسند زاویه آن چیست. آیا مانند گلکسی فضا است؟ تعطیلات مانند آفتاب؟ آیا این چیزهای یکپارچهسازی با سیستمعامل مانند New Super Mario Bros است؟ آیا این سکه مانند New Super Mario Bros 2 است؟ آیا واقعاً، واقعاً هاردکور است، مانند New Super Mario Bros U؟

به نظر من پاسخ این است که هیچ زاویه ای وجود ندارد. فیل‌ها و گل‌ها و آن رویداد پنهانی وجود دارد که هر سطح را به نصف تقسیم می‌کند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها به یک زاویه نمی‌رسند. در حقیقت، زاویه اینجا این است که هر سطح، زاویه خاص خود را دارد، و هر زاویه دارای این فرشتگان فرعی کوچک، ترفندهای دور ریختنی، انیمیشن های تک شات، دشمنان سفارشی است. اسمش را گذاشتند Super Mario Bros. Wonder. آنها به همین راحتی می توانستند اسمش را Super Mario Bros. Imagination بگذارند. جیپر.

برای دیدن این محتوا، لطفاً کوکی‌های هدفمند را فعال کنید.

تنظیمات کوکی را مدیریت کنید