در اوایل دهه ۱۹۹۰، خودروهای اسپورت و سوپراسپرت ها نام های هیجان انگیزی مانند «دیابلو» از لامبورگینی، «سوپرا» از تویوتا و “Viper” از دوج. NSX برای افراد ناآشنا ظاهراً فقط چند صامت خوش صدا بود. با این حال، این نام مخفف است که به این واقعیت اشاره می کند که NSX قرار است یک پیشگام باشد: مخفف “ماشین اسپرت جدید، آزمایشی” است. هوندا با بیش از ۳۰ سال آینده نگری، کاملاً ادعاهای مطرح شده در نام NSX را انجام داد.

بدون شک تقریباً در هر زمینه‌ای جدید بود، هوندا به دلیل ساخت خودروهایی که از کلاس وزنی آن بسیار بالاتر می‌رفتند، شناخته نمی‌شد، چه بسا خودروهایی که از آلومینیوم ساخته شده بودند. به گفته هوندا، این یک خودروی اسپرت بود، زیرا حداکثر سرعت آن ۱۶۵ مایل در ساعت بود و حتی به گفته هوندا “بهترین خودروی اسپورت جهان” نامیده می شد. همچنین هیچ شکی وجود نداشت که این خودرو ماهیت آزمایشی داشت. قبل از NSX، اسپورت‌ترین خودروی تولید شده توسط هوندا، پرلود بود. همانطور که Prelude خوب است، هنوز هم یک خودروی موتور جلو نسبتا معمولی است (البته یکی از آنها با فرمان چهار چرخ در دسترس است). NSX موتور وسط بود و برای شکست دادن لکسوس، مرسدس بنز، بی‌ام‌و یا دیگر برندهای «عابر پیاده‌تر» نمی‌خواست. هدف آن دقیقاً فراری و لامبورگینی بود.