بنیانگذار Fanhouse توضیح می دهد که چرا استارتاپ را ترک کرد و اگر امروز آن را راه اندازی می کرد چه کاری متفاوت انجام می داد – از جمله عدم افزایش بودجه VC

• خالق Rosie Nguyen در سال ۲۰۲۰ Fanhouse را با دو بنیانگذار دیگر راه اندازی کرد.
• او گفت که رشته های مرتبط با صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر و پویایی هم بنیانگذاران او را به ترک کار سوق داد.
• نگوین توضیح می‌دهد که اگر امروز استارت‌آپ را می‌ساخت، به‌عنوان یک بنیان‌گذار چه کار متفاوتی انجام می‌داد.

رزی نگوین در وسط جدایی است، فقط با یک شرکت است و نه یک علاقه عاشقانه.

وقتی اینفلوئنسر ۲۵ ساله و فن هاوس این بنیانگذار در شبکه های اجتماعی اعلام کرد که در ۱۲ ژوئیه، ساعاتی قبل از این استارتاپ خلاق استعفا می دهد. خبری منتشر شد که به شرکتی به نام Passes فروخته شد، صنعت مبهوت شد.

سازندگان فن‌هاوس در توییتر نگرانی‌های خود را در مورد اینکه چگونه این امر می‌تواند بر دستورالعمل‌های محتوای این پلتفرم تأثیر بگذارد، بیان کردند، که از موسس و مدیرعامل لوسی گوئو عبور می‌کند. خطاب.

نگوین Fanhouse را در سال ۲۰۲۰ به عنوان یک پلتفرم اشتراک برای سازندگان برای کسب درآمد، اشتراک‌گذاری محتوای انحصاری پشت صحنه و ارتباط با طرفداران برتر راه‌اندازی کرد. ایده این استارت آپ بر اساس تجربه خودش به عنوان یک خالق ویتنامی-آمریکایی بود که برای حمایت مالی از خود و خانواده اش نیاز داشت پول کافی به دست آورد.

اینفلوئنسر مستقر در لس آنجلس که می‌گوید: «من واقعاً پلتفرمی ندیدم که ارزش پولی واقعی خالقان Gen Z را به تصویر بکشد، بنابراین تصمیم گرفتم آن را بسازم. @jasminericegirl در شبکه های اجتماعی خود گفته است.

این اولین باری بود که نگوین یک استارت‌آپ راه‌اندازی می‌کرد، بنابراین با آشنایان خوی لی و جری منگ ارتباط برقرار کرد که تخصص‌هایی را به میز آورد که او نداشت. او دانش خالق را به ارمغان آورد، در حالی که آنها ارتباطات ایجاد شده را به ارمغان آوردند سرمایه گذاران خطرپذیرمعروف به VCها و تجربه مهندسی.

این پلتفرم پس از راه‌اندازی در سال ۲۰۲۰ به سرعت رشد کرد و این سه موسس تلاش‌های جدی برای جمع‌آوری سرمایه را آغاز کردند. با این حال، او گفت که پویایی نگوین با بنیانگذارانش و درگیری با VCها در جهت هدایت شرکت در نهایت به استعفای او منجر شد.

او گفت: «راستش، ای کاش زودتر آن را پشت سر می گذاشتم. من خیلی بیشتر از چیزی که نیاز داشتم، چرند خوردم، و این فقط منجر به ناراحتی زیادی شد، زیرا من چهره شرکتی بودم که در آن احساس نمی‌کردم بخشی از تصمیم‌ها باشم.»

در اینجا چیزی است که نگوین گفت که اگر امروز Fanhouse را راه اندازی می کرد، متفاوت عمل می کرد.

اجازه ورود سرمایه‌گذاران خطرپذیر با رشته‌هایی همراه بود

نگوین گفت که امروز به هیچ وجه از صندوق های سرمایه گذاری خطرپذیر استفاده نمی کند، زیرا او در طول زمان کارش در Fanhouse با آن دست و پنجه نرم می کرد.

او می‌گوید: «از تجربه من، شرکت‌های سازنده نباید سرمایه‌گذاری VC داشته باشند، زیرا همسویی انگیزه‌های سازنده و سرمایه‌گذار بسیار سخت است.

یک سال پس از راه اندازی، نگوین و بنیانگذارانش بزرگ شدند ۱٫۳ میلیون دلار بودجه اولیه به رهبری جف موریس جونیور، شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر Chapter One’s و Mantis VC، شرکتی که توسط گروه موسیقی The Chainsmokers تأسیس شده است. در سال ۲۰۲۲، این استارت آپ یک ۲۰ میلیون دلار سری A دور به رهبری شرکت VC Andreessen Horowitz.

سرمایه‌گذاری‌های اضافه‌شده از بسیاری جهات، مانند استخدام کارکنان بیشتر و پرداخت پول بیشتر به سازندگان از طریق پلتفرم، به فن‌هاوس کمک کرد. با این حال، نگوین گفت که وفادار ماندن به ماموریت اصلی خود برای فن هاوس بسیار دشوارتر می شود.

نگوین گفت: “به محض اینکه پول VC را می گیرید، بازی به طور کامل تغییر می کند.” این دیگر آن چیزی نیست که بنیانگذاران می‌خواهند؛ این سرمایه‌گذاران هستند که درصد بسیار زیادی از شرکت شما را در اختیار دارند، گاهی اوقات بیشتر از شما، که تصمیم می‌گیرند چگونه کسب‌وکارتان را اداره کنید.»

او درگیری با VCها در مورد مسائلی مانند نرخ بهره ۱۰ درصدی Fanhouse را به یاد می آورد، که کارمزدهایی بود که کسب و کار از تراکنش های روی پلت فرم خود دریافت می کرد. سرمایه گذاران می خواستند این نرخ را برای افزایش سود شرکت افزایش دهند.

VC ها همچنین می خواستند Fanhouse با فناوری های مشابه آزمایش کند وب ۳ و هوش مصنوعی.

نگوین از این ایده‌ها عقب نشینی کرد، زیرا فکر نمی‌کرد این ایده‌ها به نفع سازندگان روی پلتفرم باشد.

او گفت: «از دیدگاه خلاقانه، من فکر می‌کردم که شرکت ما عالی عمل می‌کند، اما سرمایه‌گذاران این کار را نکردند، به همین دلیل آنها برای فروش Fanhouse اصرار کردند.

به جای تلاش برای جمع‌آوری کمک مالی از VCها، نگوین گفت که از خود سازندگان پول جمع‌آوری می‌کند، بنابراین آنها می‌توانند صدایی در مورد نحوه اجرای پلتفرم داشته باشند. او همچنین مانند یک خالق استارت‌آپ، از سرمایه‌گذاری جمعی سهام بهره می‌برد گامرود انجام داد.

بدون سرمایه گذاری خطرپذیر، فشار زیادی برای گسترش سریع کسب و کار وجود نخواهد داشت، که به گفته او می تواند ناشی از داشتن ناگهانی پول بسیار بیشتر برای خرج کردن باشد. او فکر می کند که این در دراز مدت به فن هاوس آسیب می رساند.

او گفت: «ما به عنوان یک تیم پنج نفره بسیار پرمشقت و جاه طلب تر از یک تیم ۲۵ نفره بودیم. من تیم را بسیار لاغرتر نگه می‌دارم، این کار زمانی آسان‌تر است که شما VCهایی نداشته باشید که انتظار رشد سریع از شما دارند.

انتخاب یک هم بنیانگذار باید مانند انتخاب یک شریک عاشقانه باشد

نگوین گفت که اگر امروز یک استارت‌آپ می‌سازد ترجیح می‌دهد یک بنیانگذار انفرادی باشد. اگر او به کمک بیشتری نیاز داشت، فقط یک نفر دیگر را که واقعاً به او اعتماد داشت و با او همسو بود، می آورد.

او گفت: “من از بنیانگذارانم بسیار سپاسگزارم، اما در نهایت این من بودم، یک زن، که با دو مرد که هر دو مهندس بودند، یکدیگر را می شناختند و با هم دوست بودند، مبارزه می کردم، بنابراین دشوار بود.”

به عنوان مثال، نگوین به یاد می‌آورد که چگونه او و بنیانگذارانش بلافاصله پس از راه‌اندازی Fanhouse در مورد سهام صحبت کردند. او گفت که لی و منگ که به ترتیب خود را مدیر عامل و مدیر ارشد فناوری معرفی کرده بودند، از نگوین می خواستند که سهام کوچکی را به عنوان کارمند بپذیرد در حالی که بقیه سهام را بین خود تقسیم کنند. او گفت که در نهایت، او ۲۰ درصد از سهام را در اختیار گرفت.

او می‌گوید: «در آینده، اگر فان‌هاوس را دوباره راه‌اندازی می‌کردم، تمام سهام را برای خودم نگه می‌داشتم و فقط چند مهندس را استخدام می‌کردم.

نگوین همچنین گفت که بنیانگذاران نباید فقط مهارت های شرکای بالقوه را مانند او بررسی کنند – شخصیت به همان اندازه مهم است، اگر نه بیشتر.

او گفت: “Cofounding واقعاً مانند ازدواج است و ازدواج فقط عشق نیست.” “شما باید فردی را پیدا کنید که با ارزش های شما همسو باشد، که بتوانید برای پنج یا ۱۰ سال یا هر چند سال با او یک شرکت بسازید، به همان روشی که والدین یک فرزند را با هم بزرگ می کنند.”