نبرد دراماتیکی که منجر به جدایی رولزرویس و بنتلی شد

در حالی که از نظر فنی سه بازیکن در مناقصه شرکت رولزرویس حضور داشتند، تنها دو بازیکن بسیار جدی گرفته شدند: خودروسازان آلمانی فولکس واگن و BMW. سومین گروه، گروهی به نام کرو موتورز بود، یک گروه بریتانیایی از علاقه مندان به رولزرویس که پیشنهاد آنها برای این شرکت توسط سر کالین چندلر، رئیس ویکرز، “پیشنهاد قهوه خوری” نامیده شد. مجله نیویورک تایمز. اگرچه BMW قبلاً موتورهای شرکت را تأمین می کرد، سهامداران Vickers در نهایت تصمیم گرفتند شرکت را به قیمت ۴۳۰ میلیون پوند (۷۰۶ میلیون دلار) در ژوئن ۱۹۹۸ به فولکس واگن بفروشند.

با این حال، این فروش شامل علامت تجاری رولزرویس نبود. این شرکت متعلق به یک شرکت جداگانه به نام رولز رویس PLC بود، یک بخش سابق که قبل از ادغام بخش خودرو با ویکرز منحل شده بود. فولکس واگن ممکن است مالک رولزرویس باشد، اما نمی تواند از آن علامت تجاری استفاده کند. ویکرز پشت میز مذاکره برگشت و موفق شد یک معامله پیچیده را با هم به چالش بکشد که BMW را دوباره به میدان بازگرداند.

مطابق با اکنونفولکس واگن و ب ام و هر دو کنترل تولید و توزیع رولزرویس و بنتلی را تا سال ۲۰۰۳ خواهند داشت که در آن دو شرکت رقیب باید با یکدیگر همکاری کنند. پس از آن، فولکس واگن کنترل بنتلی را در دست می‌گیرد، در حالی که ب‌ام‌و پس از ۴۰ میلیون پوند، رولزرویس را تصاحب می‌کند. BMW نام رولزرویس را تا سال ۲۰۰۳ به فولکس واگن اجاره خواهد داد. این معامله در پایان ژوئیه ۱۹۹۸، حتی دو ماه پس از توافق اولیه برای فروش به فولکس واگن، انجام شد.

رولزرویس و بنتلی پس از هفت دهه پیوستن به هم، دیگر زیر چتر یکسانی نبودند، و اگرچه نشان از اوج خودروهای لوکس بریتانیا دارند، هر دو اکنون توسط شرکت‌های آلمانی کنترل می‌شوند.