در سال ۲۰۱۳، بر اساس اسناد فاش شده، مجله نیویورک تایمز خلاصه ای از پروژه نیمکره را منتشر کرد که اسلایدهایی را در مورد تاکتیک های عملیاتی برنامه نظارتی فاش کرد. این برنامه که به عنوان “برنامه طبقه بندی نشده” در عرشه برچسب گذاری شده است، به یک مقام رسمی اجازه می دهد تا سوابق جزئیات تماس (CDR) را که می تواند تا یک ساعت جدید باشد، از جمله تماس های بین المللی، تا زمانی که تماس در شبکه های AT&T انجام شده باشد، به دست آورد. واشنگتن پست.
پایگاه داده همچنین جزئیات رومینگ شبکه را ثبت می کند، به این معنی که با استفاده از پینگ شبکه، یک مقام رسمی می تواند شهر و ایالت را برای یک جلسه تماس خاص ردیابی کند. از سال ۲۰۱۳، AT&T سیستم‌های الگوریتمی و ابزارهای تجزیه و تحلیل زنجیره‌ای را توسعه داده بود که ویژگی‌هایی مانند «تلفن‌های افتاده» را ارائه می‌کرد که به آژانس‌های مجری قانون اجازه می‌دهد زمانی که مظنون شروع به استفاده از دستگاه مشعل می‌کند، پیدا کنند.
نیمکره می‌تواند به سوئیچ‌های مخابراتی AT&T، که تماس‌های تلفنی را مدیریت می‌کنند و داده‌های حامل‌های مختلف را به دلیل استفاده مشترک از زیرساخت AT&T، مدیریت می‌کنند، استفاده کند. در سال ۲۰۱۲، برنامه شروع به ثبت جزئیات بیشتر شناسه مانند IMSI دستگاه و شماره IMEI برای مشتریان AT&T کرد.
این پروژه در جریان جنجال‌هایی بر سر جمع‌آوری انبوه سوابق تلفنی شهروندان توسط NSA مورد توجه قرار گرفت. پس از آن، بنیاد مرز الکترونیکی پرونده های قضایی و درخواست های FOIA برای جزئیات بیشتر در مورد نیمکره را آغاز کرد که هم اداره مبارزه با مواد مخدر و هم دادستان کل ایالت کالیفرنیا را هدف قرار می داد.
منبع: https://www.slashgear.com/1452880/us-government-phone-surveillance-program-att/