تنها سه مدل بمب افکن دیگر در سایت USAF فهرست شده است که B-1B Lancer، B-2 Spirit، و B-52H Stratofortress بخش اعظم موجودی بمب افکن این شعبه را تشکیل می دهند و هر کدام مجموعه منحصر به فرد خود را به همراه دارند. مهارت های ترکیبی USAF از B-1B Lancer مافوق صوت به عنوان “ستون فقرات” ناوگان بمب افکن یاد می کند که سرعت و طراحی شیک را با قابلیت حمل سنگین ترین محموله در بین تمام بمب افکن های نیروی هوایی ترکیب می کند. ایالات متحده توسعه این هواپیما را در دهه ۱۹۷۰ برای جایگزینی B-52 آغاز کرد. این هواپیما اولین ماموریت خود را در اواسط دهه ۱۹۸۰ انجام داد، طبق گزارش ها صاحب ۵۰ رکورد جهانی برای یک بمب افکن است و احتمالاً بخشی از زرادخانه نیروی هوایی برای آینده قابل پیش بینی خواهد بود.
البته، B-2 Spirit دو سرنشینه، در لحظه‌ای که در اواخر دهه ۱۹۸۰ در ناوگان USAF به نمایش درآمد، به نمادی از هوا تبدیل شد و بسیاری آن را با نام مستعار معروفش، “بمب افکن مخفی” می شناسند. جایگاه نمادین این فضاپیما تنها در دهه های بعد با سرعت B-2 و قابلیت های “خفا” تغییر بازی تداوم تبدیل آن به بخشی حیاتی از برنامه های حمله و دفاع نیروی هوایی.
همین امر در مورد سرباز قدیمی ناوگان، B-52H Stratofortress، یک مدل به طور قابل توجهی ارتقا یافته از افسانه B-52 صادق است. بله، این کاردستی بزرگتر و کندتر از سایر صنایع دستی است. اما چیزی که در فلاش کمبود دارد، بیش از آن است که قدرت و بار را جبران کند و زمانی که نیروهای آمریکایی می‌خواهند چکش ضرب المثل را بر سر دشمنان خود بیاورند، همچنان به عنوان هنر انتخابی باقی می‌ماند.
منبع: https://www.slashgear.com/1486384/how-many-bombers-does-the-united-states-have-answer/