آمازون یک برنامه آزمایشی برای تحویل مبتنی بر پهپاد خود در دو شهر ایالات متحده راه اندازی کرد – ابتدا در کالج استیشن، تگزاس و سپس لاکفورد، کالیفرنیا، در میان هیاهوهای فراوان. با این حال، در سه هفته پس از راه‌اندازی این برنامه، ثابت شده است که این یک حقه است، حداقل تا کنون هیچ کاربرد عملی ندارد.
سرویس جاه طلبانه تحویل هواپیماهای بدون سرنشین آمازون، معروف به “Prime Air”، پتانسیل تغییر نحوه عملکرد تجارت الکترونیک در سراسر جهان را داشت. با این حال، مردم و مهمتر از آن آمازون باید کمی بیشتر منتظر بمانند تا عملی شود.
گزارش‌های کاربرانی که از سرویس پرایم ایر آمازون استفاده کرده‌اند، گزارش می‌دهند که جدا از رگبار مشکلاتی که با آن‌ها مواجه بودند، یکی از مواردی که به وضوح برجسته بود، ناتوانی پهپاد آمازون در حمل بار معنی‌دار بود. برخی معتقدند حداکثر وزنی که یک پهپاد می تواند تحمل کند، وزن یک قوطی سوپ یا لوبیای پخته است.
محدودیت های دیگری نیز وجود دارد.
محدودیت‌های جدی برای بار وجود دارد: پهپادهای آمازون فقط می‌توانند اقلام کوچکی با وزن حداکثر پنج پوند را حمل کنند که می‌توانند در برابر سقوط ۱۲ فوتی مقاومت کنند، آن هم در شرایط عالی. به عنوان مثال، اگر دما یا رطوبت افزایش یابد، یا اگر باد حتی کمی شدیدتر باشد، حداکثر بار به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
علاوه بر این، پهپادها تحت تأثیر عوامل محیطی مانند باران، باد و گرما قرار می‌گیرند که باعث می‌شود در شرایط آب و هوایی مختلف قابل اعتماد نباشند. برای اینکه پهپادهای طراحی شده خود را تحویل دهند، شرایط باید همیشه ایده آل باشد.
آمازون همچنین نیاز دارد که نقاط تحویل تحویل خودروهای اطراف خالی باشد، که اغلب مشتریان را مجبور می‌کند تا وسایل نقلیه خود را از خیابان‌ها خارج کنند. علاوه بر این، یک هدف بزرگ باید برای فرود دقیق هواپیماهای بدون سرنشین قرار داده شود.
موضوع عجیب دیگر این است که بر خلاف سیستم‌های تحویل سنتی، مشتریان باید به صورت فیزیکی حضور داشته باشند تا تحویل هواپیماهای بدون سرنشین را بپذیرند، تا حدی برای جلوگیری از سرقت و همچنین به این دلیل که گاهی ممکن است اقلام به خیابان بیفتند.
پذیرندگان اولیه خدمات هواپیماهای بدون سرنشین آمازون دریافته اند که چنین محدودیت هایی غیرعملی بودن این سرویس را نشان می دهد. در نتیجه، اغلب اقلامی را که با هواپیماهای بدون سرنشین ارسال می شود، دریافت می کنند، مانند یک شیشه تکی کره بادام زمینی، یک قوطی سوپ، یا نعناع نفس. با این حال، این اقلام در جعبه های بزرگ و نامتناسب با اندازه محصول تحویل داده می شوند که منجر به هدر رفتن مواد بسته بندی می شود.
سرویس پهپاد آمازون در ابتدا با هیاهوی زیادی در اوایل دهه ۲۰۱۰ معرفی شد و جف بزوس، مدیر عامل شرکت، این فناوری را در «۶۰ دقیقه» در سال ۲۰۱۳ به نمایش گذاشت. دو شهر آمریکا
در حالی که آمازون برنامه‌های خود را برای گسترش خدمات تحویل پهپاد به شهرهای بریتانیا و ایتالیا در سال آینده اعلام کرد، چالش‌های مربوط به شرایط آب و هوایی، تأیید مقررات و سایر عوامل لجستیکی می‌تواند همچنان مانع رشد این برنامه شود.
منبع: https://www.firstpost.com/tech/amazons-drone-delivery-programme-is-great-for-publicity-but-is-deeply-flawed-highly-impractical-13359192.html