تاخیر در برنامه آرتمیس؛ بازگشت به ماه تا سال ۲۰۲۶ به تعویق افتاد

آسیب واردشده به سپر حرارتی، در عملکرد آن اختلالی ایجاد نکرده است؛ اما از آنجایی که ناسا نمی‌خواهد احیانا تکه‌ای از سپر به فضاپیما برخورد کند و به آن آسیب برساند، مشکل را به‌طور گسترده مطالعه کرده است. به‌گفته‌ی شاتریا، ناسا سال ۲۰۲۳ را صرف ارزیابی مشکل سپر حرارتی از زوایای مختلف کرد و انتظار دارد در بهار پیش‌رو علت اصلی آن را مشخص کند.

مشکل دوم مربوط به سامانه‌ی لغو پرتاب است که در مواقع اضطراری حین پرتاب فعال می‌شود تا کپسول را از موشک اسپیس لانچ سیستم دور کند. هرچند اوراین می‌تواند در چنین موقعیتی دوام بیاورد، نگرانی‌هایی در مورد احتمال آسیب‌دیدن برخی از باتری‌های کپسول وجود دارد. شاتریا گفت آژانس گزینه‌های متعددی برای رفع این مشکل در دست دارد.

درنهایت، وقتی تحویل قطعات مخصوص اوراین در آرتمیس ۳ طول کشید، ناسا دریافت که در برخی از مدارهایی که مسئول تنظیم عملکرد شیرهای موتور در فضاپیما هستند، خرابی‌هایی وجود دارد. این یافته به کشف یک نقص در طراحی مدار منجر شد. رفع این مشکل مستلزم باز کردن اوراین و ورود به آن و جایگزینی قطعات برای استفاده در آرتمیس ۲ بود.

فرود روی ماه بدون شک پیچیده‌ترین گام در مسیر پیشبرد برنامه آرتمیس است. ماموریت آرتمیس ۳، علاوه‌بر به‌کارگیری کامل موشک اسپیس لانچ سیستم و فضاپیمای اوراین، شامل استفاده از ماه‌نشین استارشیپ، لباس‌هاس فضانوردی جدید و پهلوگیری و اتصال اوراین به استارشیپ در مدار ماه خواهد بود. به‌گفته‌ی شاتریا، تمام این مراحل نشانگر چالشی بسیار بزرگ در زمینه‌ی هماهنگی است.

یکی از نگرانی‌های ناسا، روند پیشرفت استارشیپ است. اسپیس ایکس نه‌تنها باید توانایی پرواز ایمن این وسیله‌ی نقلیه را نشان دهد، بلکه باید ثابت کند که توانایی انتقال و ذخیره‌ی سوخت فوق‌سرد در مدار را دارد؛ زیرا استارشیپ پیش از آنکه به مدار ماه برسد و با اوراین ملاقات کند، باید در مدار زمین سوخت‌گیری کند.