تاریخچه جواهر پنهان پونتیاک: The Can Am
CZmarlin/ویکی مدیا
توسط مایک شات/ژان ۱۲، ۲۰۲۴، ۱:۱۵ بعد از ظهر EST
خودروهای عضلانی قدیمی مورد علاقه هستند در میان کلکسیونرهای خودرو آنها نشان دهنده این تمایل به بلند، سریع و شیک بودن هستند و دنیای مسابقه را با زندگی روزمره ترکیب می کنند. چه یک شورولت کامارو ۱۹۶۹ و چه یک پلیموت رود رانر سوپربرد مدل ۱۹۷۰، چیزی در مورد این وسایل نقلیه از نسل ها فراتر رفته و به اشیایی تبدیل شده است که مردم برای داشتن آنها فریاد می زنند. با این حال، وقتی صحبت از ماشین‌های عضلانی می‌شود – به‌ویژه ماشین‌های آمریکایی – یک شرکت وجود دارد که پدربزرگ همه آنهاست: پونتیاک.
پونتیاک GTO را در سال ۱۹۶۴ معرفی کردو این نشانه ای بود برای هر شرکت خودروسازی دیگری که تشنه یک وسیله نقلیه با کارایی بالا با موتور V8 بزرگ است. در ابتدا، GTO یک گزینه پکیج برای مدل‌های Pontiac Tempest و LeMans قبل از تبدیل شدن به یک مدل جداگانه بود. پس از ورود GTO به بازار، هر شرکتی به ماشین عضلانی خود نیاز داشت، به همین دلیل است که در اواخر دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ شاهد چنین رونقی در بازار بودیم.
در سال ۱۹۷۷، پونتیاک اولین گام بعدی در مسیر ماشین عضلانی آنها را به نمایش گذاشت، اما زمان آن در خورشید تقریباً به اندازه یک وسیله نقلیه کوتاه بود. آن ماشین پونتیاک کان ام است. این خودروی عضلانی پس از معرفی در اواسط سال تولید، تنها شش ماه در تولید دوام آورد و تقریباً در زمان از دست رفته است. با این حال، Can Am ساختگی توسط پونتیاک نبود.
[Image by CZmarlin via Wikimedia Commons | Cropped and scaled | CC BY 4.0]
پونتیاک لمانز و گرند ام
تصاویر گشتالت/شاتراستاک
GTO اولین تریم اختیاری موجود برای Pontiac Tempest نبود. قبل از آن، پونتیاک لمانز وجود داشت که آنقدر محبوب شد که به مدل متمایز خود تبدیل شد. گزینه GTO نیز برای این خودرو در دسترس بود، جایی که واقعاً شکوفا شد. این یک خودروی سایز متوسط بود که دارای موتور ۶٫۴ لیتری V8 از پونتیاک کاتالینا بزرگ بود که می‌توانست ۳۳۵ اسب بخار در خودروی کوچک‌تر تولید کند. کارفولیو.
حدود یک دهه پس از معرفی LeMans، پونتیاک سایز متوسط دیگری را به نام Grand Am وارد کرد که تلفیقی از مدل‌های Pontiac Grand Prix و Trans Am (یک بسته با کارایی بالا برای Pontiac Firebird) بود. کارفولیو بیان می کند که این موتور کمی بزرگتر از LeMans با موتور V8 6.6 لیتری دارد. با این حال، این گزینه نیز می تواند یک موتور ۷٫۵ لیتری V8 با قدرت ۲۵۰ اسب بخار را در اختیار شما قرار دهد. مشکل بزرگ گراند ام این بود که در سال ۱۹۷۳ و همزمان با بحران بزرگ نفتی آن زمان معرفی شد. در این دوره، کارایی برای خریداران خودرو در درجه اول اهمیت قرار گرفت و آنچه Grand Am در قدرت داشت، فاقد کارایی بود. در نتیجه، پس از دو سال متوقف شد.
با Grand Am در آینه عقب و LeMans بیش از یک دهه از آن، پونتیاک آماده بود تا خودروی عضلانی جدید خود را با عملکرد بالا معرفی کند.
طول عمر بسیار کوتاه
TropicDave / Wikimedia Commons
مانند بسیاری از خودروهای پونتیاک، نام آنها از مسابقات مختلفی مانند لمانز یا گرند پریکس گرفته شد. پونتیاک کان ام تفاوتی نداشت و نام خود را از جام چالش کانادایی-آمریکایی گرفته بود. در سال‌های پایانی دهه ۱۹۷۰، بحران نفت فروکش کرده بود، بنابراین پونتیاک فکر می‌کرد Can Am می‌تواند به‌گونه‌ای که گرند ام نمی‌تواند پرواز کند.
Can Am از نظر فنی بسته ای بود که برای مدل LeMans در دسترس بود، که نه تنها با رنگ راه راه سفید و نارنجی سوخته منحصر به فرد عرضه می شد، بلکه یک موتور ۶٫۶ لیتری V8 جدید که ۲۰۰ اسب بخار نیرو تولید می کرد، ارائه می شد. تکامل خودکار. با وجود اینکه بحران نفت آنقدرها هم بزرگ نبود، کارایی همچنان یک عامل مهم بود و بازار خودرویی که می توانست مقدار حیرت آور اسب بخار تولید کند محدود بود.
مطابق با روند موتور، برنامه تولید ۵۰۰۰ Can Ams در سال اول بود. با این حال، این اتفاق نخواهد افتاد. Can Ams در خط استاندارد ساختمان پونتیاک نبود. در عوض، آنها در Motortown به دلیل برخی از قطعات تخصصی ساخته شدند. پس از تولید ۱۰۰۰ خودرو، دستگاه ابزارسازی اسپویلرهای عقب خودروها از کار افتاد و چون پشتیبان نداشت، یا ماشین را بدون اسپویلر ساخت یا عملیات Can Am را خاموش کرد. پونتیاک دومی را انتخاب کرد و شش ماه پس از اولین حضورش در جهان به آن پایان داد.
[Image by TropicDave via Wikimedia Commons | Cropped and scaled | CC BY 3.0]
بازگشت گراند ام
گرگ جردینگن/ویکی مدیا
Can Am در ژانویه ۱۹۷۷ معرفی شد و قرار بود جایگزین Grand Am شود که در سال ۱۹۷۵ به پایان رسید. از آنجایی که مسیر Can Am پیش از موعد به پایان رسیده بود، Pontiac تصمیم گرفت که جایگزین جدید Grand Am باشد. در سال ۱۹۷۸، پونتیاک خودروی قبلی خود را که قبلاً از کار افتاده بود، بازگرداند. اولین مدل سال دارای یک موتور V8 بود و به سرعت جایگزینی استاندارد V6 در سال بعد شد. عمر این نسخه از Grand Am تقریباً به اندازه نسخه اول بود و در سال ۱۹۸۰ همه چیز به پایان رسید. پنج سال بعد، پونتیاک دوباره نام Grand Am را بازگرداند، اما این برای یک وسیله نقلیه جمع و جور بسیار کم زرق و برق بود.
در همین حال، پونتیاک کان ام هرگز بازنگشته است، چه به عنوان یک مدل احیا شده یا فقط یک خودروی دیگر با همین نام. عمر آن ۶ ماه بود و صرفاً به دلیل شرایط از کارکرد خارج شد. هیچ گاه فرصتی برای ایجاد جایگاهی در فرهنگ رایج خودرو نداشت و به همین دلیل، تا حدودی از دست رفته است. همانطور که گفته شد، تنها ۱۱۳۳ دستگاه از Can Am تولید شد، بنابراین یک کالای کمیاب در بازار است. شاید سزاوار نوعی زندگی دوم باشد.
[Image by Greg Gjerdingen via Wikimedia Commons | Cropped and scaled | CC BY 2.0]
منبع: https://www.slashgear.com/1489563/pontiac-cam-am-guide/