دلیل اینکه چرا موتورهای دیزلی تنفس طبیعی بیشتری وجود ندارد

توربوشارژرها مسافت پیموده شده سوخت را همراه با کارایی افزایش می دهند، و در زمان تحریم نفتی در سال ۱۹۷۳، مصرف کنندگان مستقر در ایالات متحده بر این تصور که توربوها غیرقابل اعتماد هستند و برای توجیه صرفه جویی در مصرف سوخت بسیار گران هستند، غلبه کرده بودند. در سال ۱۹۷۹، دوج شروع به استفاده از موتور ۵٫۹ لیتری توربودیزل در پیکاپ‌های رم کرد و در اواسط دهه ۹۰، بیشتر تولیدکنندگان داخلی کامیون‌ها استفاده از توربودیزل‌های خود را آغاز کردند. اکثر خریداران از افزایش عملکرد یک توربوشارژر به یک موتور دیزلی در حال رشد قدردانی کردند و توربوشارژرهای متعدد اکنون رایج هستند. موتور W-16 بوگاتی چهار تای آنها را دارد.

افزایش قابلیت اطمینان توربوشارژرها با گذشت سالها آنها را رایج تر کرده است. BMW دیگر یک موتور بدون توربوشارژ را در خط تولید خود ندارد و مرسدس بنز، آئودی و پورشه نیز موتورهای تنفس طبیعی را به کناری می برند.

از آنجایی که دولت‌ها در سراسر جهان مقررات آلایندگی را تشدید کردند، خودروسازان به دنبال اصلاح موتورهای دیزلی بودند که گازهای اکسید نیتروژن (Nox) مضر بیشتری نسبت به موتورهای بنزینی تولید می‌کنند. توربوها به سازندگان اجازه می دهند از موتورهای کوچکتر در وسایل نقلیه استفاده کنند که این امر باعث کاهش حجم آلاینده های تولید شده می شود. توربوشارژرها همچنین موتورها را قدرتمندتر می کنند که مصرف سوخت را کاهش می دهد. اکنون که توربوها بسیار رایج هستند و دیگر انگ پیچیده بودن یا غیرقابل اعتماد بودن را به همراه ندارند، خودروسازان می توانند بدون ترس از ترساندن مشتریان، آنها را به موتورها اضافه کنند.

مایکل من، رئیس توسعه موتور بخش M BMW گفت ماشین و راننده چرا او و همکارانش به شدت به فناوری توربو متکی بودند. وی گفت: در حال حاضر نکته اصلی مصرف و کاهش CO2 است. اگر این نکته اصلی باقی بماند، پس مطمئن هستم که صنعت با توربوشارژ باقی می ماند.