در یک کشف پیشگامانه، اخترشناسان به طور تصادفی به یک رخداد آسمانی استثنایی نادر در یک منظومه ستاره ای نزدیک دست یافته اند – شش سیاره که با ریتمی پیچیده و هماهنگ به دور ستاره مرکزی خود می چرخند، الگویی به قدری دقیق که می تواند به موسیقی ترجمه شود.
منظومه ستاره ای مورد بحث، HD110067، که در فاصله ۱۰۰ سال نوری از ما در صورت فلکی شمالی کما برنیکس قرار دارد، تحت رؤیت ماهواره بررسی سیارات فراخورشیدی گذر ناسا بوده است.
در سال ۲۰۲۰، TESS نوساناتی را در روشنایی ستاره شناسایی کرد که نشان دهنده عبور سیارات از مقابل آن بود.
تیمی از محققان با جمعآوری دادههای TESS و Cheops آژانس فضایی اروپا (مشخصکننده ماهواره ExOPlanet)، یک افشاگری پیشگامانه انجام دادند – پیکربندی سیارهای با طبیعت بیسابقه.
در حالی که سیستمهای چند سیارهای در کهکشان نسبتاً رایج هستند، آنهایی که شکلگیری گرانشی فشرده معروف به “رزونانس” را نشان میدهند، بسیار نادر هستند.
در این حالت خارقالعاده، نزدیکترین سیاره به ستاره به ازای هر دو سیاره همسایه بعدی، سه مدار را تکمیل میکند که تشدید ۳/۲ را تشکیل میدهد. این الگو در میان چهار سیاره درونی تکرار می شود. در مورد دو بیرونی ترین سیاره، یک الگوی رزونانس ۴/۳ شناسایی شد، به این معنی که به ازای هر سه سیاره بیرونیترین همتای خود، یکی چهار مدار را کامل میکند.
اهمیت این سیستمهای «رزونانس مداری» در توانایی آنها برای ارائه بینشهای مهم درباره شکلگیری و تکامل سیستمهای سیارهای نهفته است.
به طور معمول، سیارات اطراف ستارگان تمایل به تشکیل تشدید دارند، اما عوامل خارجی مانند یک سیاره عظیم، برخورد نزدیک با یک ستاره در حال گذر یا یک ضربه قابل توجه می تواند این تعادل ظریف را مختل کند.
هارمونی سیاره ای تازه یافت شده در HD110067 دریچه ای منحصر به فرد به گذشته را در اختیار ستاره شناسان قرار می دهد و شرایط اولیه شکل گیری سیاره ها را به نمایش می گذارد.
بسیاری از منظومههای چند سیارهای، در حالی که امروزه دقیقاً در رزونانس نیستند، الگوهایی را نشان میدهند که نشان میدهد ممکن است زمانی در چنین رقص آسمانی ظریفی بودهاند. این کشف بر شکنندگی سیستمهای سیارهای و تعامل پیچیده نیروهای شکلدهنده کیهان تاکید میکند.
منبع: https://www.firstpost.com/tech/intergalactic-jazz-astronomers-accidentally-discover-planets-moving-in-harmony-in-rare-star-system-13449852.html