ستاره شناسان منظومه ستاره ای کمیاب را با شش سیاره در شکل گیری هندسی مشاهده می کنند

ستاره شناسان منظومه ستاره ای نادری را کشف کرده اند که در آن شش سیاره به دلیل پدیده ای به نام با الگوی هندسی دقیقی به دور یک ستاره می چرخند. رزونانس مداری. محققان با استفاده از ماهواره بررسی سیاره فراخورشیدی گذری ناسا (TESS) و آژانس فضایی اروپا (ESA) که مشخصه ماهواره ExOPlanet (CHEOPS) است، تصویری از سیستم زیبا، اما پیچیده HD110067 که در فاصله ۱۰۰ سال نوری از ما قرار دارد، ساخته اند.

شش سیاره منظومه به شکلی در مداری می چرخند که به موجب آن یک سیاره سه دور را کامل می کند در حالی که دیگری دو را انجام می دهد، و یکی شش دور را کامل می کند در حالی که دیگری یکی را انجام می دهد، و دیگری چهار دور را انجام می دهد در حالی که دیگری سه دور و به همین ترتیب یکی. شش سیاره چیزی را تشکیل می دهند که به آن “زنجیره رزونانسی” می گویند که در آن هر یک با سیارات کنار خود رزونانس دارند.

ستاره شناسان منظومه ستاره ای کمیاب را با شش سیاره در شکل گیری هندسی مشاهده می کنند
یک خانواده نادر از شش سیاره فراخورشیدی با کمک ماموریت CHEOPS آژانس فضایی اروپا باز شد. ESA، CC BY-SA 3.0 IGO

این زنجیره رزونانس است که سیستم را بسیار غیرعادی می کند. “در میان بیش از ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی کشف شده که به دور ستارگان دیگری غیر از خورشید ما می چرخند، تشدیدها نادر نیستند، و همچنین منظومه هایی با چندین سیاره وجود ندارند. اما آنچه بسیار نادر است، یافتن منظومه هایی است که در آن رزونانس ها در یک زنجیره طولانی از شش سیاره قرار دارند.” یکی از محققان، هیو آزبورن از دانشگاه برن، در بیانیه ای توضیح داد.

یک والس نجومی شش سیاره را نشان می دهد

سیارات این منظومه همگی از نوعی به نام زیر نپتون هستند، که سیاراتی کوچکتر از نپتون هستند که شبیه هیچ یک از سیارات منظومه شمسی ما نیستند، اما تصور می شود که از رایج ترین سیارات فراخورشیدی باشند. تصور می شود که سیارات به دلیل نیروهای گرانشی درگیر اغلب در تشدید تشکیل می شوند، با این حال، این تعادل ظریف به راحتی توسط آشفتگی هایی مانند یک ستاره در حال عبور یا برخورد یک سیارک یا دنباله دار بزرگ به بیرون پرتاب می شود.

ردیابی پیوند بین دو سیاره همسایه در فواصل زمانی معین در امتداد مدار آنها، الگویی منحصر به فرد برای هر زوج ایجاد می کند. شش سیاره منظومه HD110067 با هم یک الگوی هندسی مسحورکننده به دلیل رزونانس-زنجیره خود ایجاد می کنند. CC BY-NC-SA 4.0، Death Roger/NCCR PlanetS

محققان مشتاق بررسی سیستم‌هایی مانند HD110067 هستند، زیرا می‌تواند نشان دهد که اگر هیچ یک از این رویدادهای چشمگیر را تجربه نکند، چه شکلی است.

رافائل لوک، محقق از دانشگاه شیکاگو، می‌گوید: «ما فکر می‌کنیم تنها حدود ۱ درصد از تمام سیستم‌ها در رزونانس باقی می‌مانند. “این پیکربندی بکر یک منظومه سیاره ای را به ما نشان می دهد که دست نخورده باقی مانده است.”

تحقیق در مجله ارائه شده است طبیعت.

توصیه های سردبیران







این زنجیره رزونانس است که سیستم را بسیار غیرعادی می کند. “در میان بیش از ۵۰۰۰ سیاره فراخورشیدی کشف شده که به دور ستارگان دیگری غیر از خورشید ما می چرخند، تشدیدها نادر نیستند، و همچنین منظومه هایی با چندین سیاره وجود ندارند. اما آنچه بسیار نادر است، یافتن منظومه هایی است که رزونانس ها در یک زنجیره طولانی از شش سیاره باشد.” یکی از محققان، هیو آزبورن از دانشگاه برن، در بیانیه ای توضیح داد.


منبع: https://www.digitaltrends.com/space/exoplanet-orbital-resonance-chain/

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *