نقد و بررسی فیلم The Holdovers: پل جیاماتی و الکساندر پین برای کمدی کمدی دوباره با هم متحد می شوند

الکساندر پین به ترفندهای قدیمی خود عمل می کند. کارگردان مشهوری که پشت فیلم های منادی مانند جانبی، انتخابات، درباره اشمیت، نوادگان و نبراسکا با بازگشت به سینماها دارندگان داستانی دیگر از یک ضدقهرمان پرخاشگر با شوخ طبعی. این بار کمدی برش پین توسط پل جیاماتی، داواین جوی راندولف و تازه وارد دومینیک سسا تیتر اول است.

پیشنهادات وزوز اولیه دارندگان می تواند بهترین فیلمبرداری فیلمساز آمریکایی در بهترین فیلم باشد. اما آیا این کمدی تلخ و شیرین می تواند به هیاهوی جشنواره ای خود ادامه دهد؟

همهمه در اطراف چیست؟ دارندگان?

آخرین نمایش پین با قدرت از جشنواره فیلم تلوراید آغاز شد و شور و اشتیاق را در جشنواره بین المللی فیلم تورنتو برانگیخت که منجر به نمایش های پرجمعیت شد و به موج جدیدی از فیلم تبدیل شد. نظرات تا حد زیادی مثبت. بر روی کاغذ دارندگان فوراً امیدوار کننده است و پین را با بازیگر اصلی پل جیاماتی، که در آن بازی کرده بود، پیوند می دهد به پهلو – یک کمدی تند و زننده که برای اولین بار جایزه بهترین کارگردانی و جایزه بهترین فیلمنامه اقتباسی را به همراه داشت.

اعتبار: ویژگی های تمرکز

که در دارندگانجیاماتی یک بار دیگر گروهی فشرده را رهبری می‌کند که از بازندگان دوست‌داشتنی تشکیل شده است که به‌رغم ناهنجاری‌های اجتماعی به دنبال ارتباط هستند. نوشته دیوید همینگسون (به B—– در آپارتمان ۲۳ اعتماد نکنید!)، این درام در سال ۱۹۷۰ در مدرسه شبانه روزی پسرانه شیک اما ضعیف بارتون، درست خارج از بوستون می گذرد.

با نزدیک شدن به تعطیلات کریسمس، پروفسور هانهام (پل جیاماتی) خاردار، وقتی به او می‌گویند که پرستار بچه‌ها را بازی کند – دانش‌آموزان در طول تعطیلات دو هفته‌ای تحصیلی به خانه نزد خانواده‌هایشان نمی‌روند، عصبانی می‌شود، اما غافلگیر نمی‌شود. این خدمه بداخلاق شامل آنگوس (دومینیک سسا)، یک نوجوان ۱۵ ساله با ذهنی تیز و یک رگه خود ویرانگر است. ماری (داوین جوی راندولف) مدیر قدیمی کافه تریا، که اولین تعطیلات خود را پس از مرگ پسر ۱۹ ساله اش (و بارتون اخیراً فارغ التحصیل شده) در جنگ ویتنام، به تنهایی سپری می کند، آشپزی می کند.

در اینجا صحنه ای است که به خوبی برای برخورد فرهنگی و همچنین انفجارهای احساسات و کاوش در امتیازات آماده شده است. فیلمنامه همینگسون که سه گانه است، تمرکز خود را از هانهام به آنگوس به مری و دوباره برمی‌گرداند، و ابتدا نماهای برتری فکری، خودپسندی و انعطاف‌پذیری را که به دیگران عرضه می‌کنند، آشکار می‌کند. اما به طور پیوسته، لحظات خصوصی و تعاملات اجباری در یک زمان پر احساس، جای خود را به افشای داستان های غم انگیز، رازهای شرم آور، و در نهایت، آسیب پذیری می دهد.

این نوعی داستان سرایی غنی است که منتقدان و آکادمی از آن لذت می برند. و با تقویت بازیگرانی که اجراهای برجسته ای را ارائه می دهند، پین می تواند در نهایت پس از سه نامزدی بهترین فیلم را به خانه ببرد.The Descendants، نبراسکا، و به پهلو).

دارندگان متحرک و خنده دار است، اما لرزان.

اعتبار: ویژگی های تمرکز

جیاماتی در منطقه آسایش خود در حال نقش یک پیرمرد حرومزاده بدخلق است که ممکن است توسط جوان و باسن مورد تمسخر قرار گیرد – استاد او توسط دانش آموزان بی احساسی که روی یک نقص چشمی خفه می شوند، “والی” نامیده می شود – اما می تواند مخاطبان را با نارضایتی های قابل توجه و به درستی خنده دار جلب کند. پاسخگویان او به یکی از دانش‌آموزان بداخلاق سرزنش می‌کند: «زندگی مانند نردبان مرغ است، کوتاه و گنده!»

این چیز جدیدی نیست که ببینیم غرغر جیاماتی در برابر نیاز تابناک شخصیت رقت انگیز دیگری نرم می شود. در اینجا، او ابتدا به مری ابراز همدردی می‌کند، که اجازه نمی‌دهد غم و اندوه او را به دل‌پسندانی نشان دهد که درباره آشپزی او جوک می‌گویند. راندولف یک خستگی جهانی دارد که ممکن است برخی از کار او به یاد بیاورند فقط قتل های ساختمان. اما خارج از آن محیط شیدایی، این بازیگر یک نام تجاری سردتر از احساسات را ارائه می دهد. حرکات او در آشپزخانه تقریباً مکانیکی است، گویی او در حال انجام حرکات کار است و نمی تواند در لحظه وجود داشته باشد. بنابراین، هنگامی که یک محیط اجتماعی به وجود می آید که ممکن است در آن رها شود، تغییر نرمی در جسم او ایجاد می شود که با تهدید شکسته شدن می لرزد. راندولف به دور از یک بازی اشک‌آور و طعمه‌دار اسکار (که تحسین بسیاری از منتقدان را برای نقش مکملش در Dolemite نام من است) اجرای ظریفی از عذاب خاموش و شادی لرزان را ارائه می دهد. این پرتره غم و اندوه است که آنقدر واقعی است که غاز می کند.

بین جیاماتی و راندولف، دارندگان استعدادهای سنگین وزن را برای مقابله با موضوعات بالغ از دست دادن و پشیمانی ارائه می دهد. دومینیک سسا، که اولین فیلم خود را بازی می کند، در موقعیتی غیرقابل رشک برای برابری با آنها قرار دارد. به اعتبار او، او از همان لبخند اول حضور چشمگیر در صفحه نمایش دارد، که نه تنها نشان دهنده شیطنت آشفتگی دوران نوجوانی اش است، بلکه یک جرقه از اعتماد به نفس اجرایی نیز دارد. سسا بی‌باک ظاهر می‌شود، چه در مقابل توهین‌های غرغروی جیاماتی و چه در مقابل درد شدید راندولف. با این حال، وقتی فیلم از او می‌خواهد که داستان سرایی خود را به عهده بگیرد، لحن آن متزلزل می‌شود. شاید از عمد باشد، پین به دلهره نوجوانان بدبخت از همه چیز متمایل شده است. اما ناله‌های این پسر کوچک ثروتمند فقیر، اگرچه از طریق داستان‌های پشت سر هم موجه است، اما به اندازه همکارهای بزرگ‌ترش که درد دل می‌کند، ضربه نمی‌زند.

وقتی تمرکز بر نوجوان در سه گانه مرکزی آن است، دارندگان احساس کمتر تیز و بیشتر شبیه یک ریف با احساس خوب است انجمن شاعران مرده یا دختر، قطع شد. قهرمانان آن با درد روبرو می شوند، اما نه به گونه ای که لحن را به سمت آن سوق دهد اشک آور. Levity با یک موسیقی متن زنده همراه است آهنگ های هیجان انگیز یا جذابمانند «زمان امروز آمده است»، «سه بار در بزن» و «شب دور برقص». منگنه های برش به شدت ضربه می خورند، اما سپس نرمی – به دست آمده و ارگانیک – از طریق لحظات حساس بین مشتریان بداخلاق به وجود می آید. یک پالت رنگی گرم و نوستالژیک ما را دعوت می کند تا به آینده ای کمتر سردتر از این داستان زمستانی نگاه کنیم. و شاید بهتر از همه این باشد که پین ​​فیلمش را با بازیگران پشتیبان خیره کننده ای پر می کند که هر کهن الگو و خط دور ریختنی را وادار به آواز خواندن می کند.

کری پرستون به عنوان یکی از اعضای هیئت علمی چیپر می درخشد. جیم کاپلان جوان به‌سرعت همدلی ما را به‌عنوان یک بچه جدید به دست می‌آورد که از جان گذشته است. گیلیان ویگمن و تیت دونوان ظاهر می‌شوند تا به سرعت به یک وضعیت از هم گسیخته خانوادگی بُعد ببخشند. و الف کارمند واقعی مشروب فروشی به نام جو هاول صحنه ای را می دزدد با تحویل آنچنان واضح بوستونی که در چند نمایش TIFF زوزه های خنده را به همراه داشت.

همه گفته شد دارندگان یک فیلم فوق‌العاده پین ​​است که از خنده‌های تند و شیرینی غرق در می‌آید. اگرچه وقتی به دنبال عمق اضطراب نوجوان می‌گردیم، این کمدی ترقه‌خورده با لبه‌های دراماتیک باعث خوشحالی جمعیت می‌شود. دوست داشتنی و جدی، می تواند یک مدعی قوی در فصل جوایز باشد.

نحوه تماشا: دارندگان اکنون در Peacock پخش می شود. این فیلم پس از اکران بین المللی خود در جشنواره نقد و بررسی شد جشنواره بین المللی فیلم تورنتو ۲۰۲۳.