نقد “پنج شب در فردی”: این برای چه کسی است؟

بله، بله، فیلم های بازی های ویدئویی برای طرفداران بازی ها ساخته شده است. و به عنوان اسکات کاتون پنج شب در فردی، آ بازی بقا با نقطه و کلیک از سال ۲۰۱۴، نه تنها مجموعه‌ای از دنباله‌ها، اسپین‌آف‌ها، رمان نویسی هاو بسیاری از کالاها، ممکن است به طور قابل درک تصور کنید که اقتباس سینمایی آن با هدف راضی کردن طرفداران بسیار بسیار آن انجام شده است. اما کدام یک؟

کسانی که به دنبال چیزی ترسناک هستند؟ آن‌هایی که می‌خواهند از نسخه‌های لایو اکشن هیولاهای ترسناک و در عین حال نوازش‌گر انیماترونیک در مرکز آن مطلع شوند؟ کسانی که چیزی احمقانه و سرگرم کننده با بارهای از شبح می خواهند؟

خوب، اگر هر یک از آن ها را می خواهید، مطمئناً ناامید خواهید شد. پنج شب در فردی آنقدر در یک طرح داستانی خیس درباره تئوری رویا، احساس گناه، و حضانت کودک غرق می شود که فراموش می کند سرگرم کننده باشد.

پنج شب در فردی مملو از پیشینه بیش از حد است.

اعتبار: Universal Pictures

مثل بازی اول پنج شب در فردی مایک اشمیت را دنبال می کند (اینجا توسط بازی های گرسنگی ستاره جاش هاچرسون)، یک نگهبان امنیتی که وظیفه دارد پس از یک پیتزا فروشی/بازی پنیر مانند چاک ای که مدت هاست بسته شده است، تماشا کند. در داخل، برق معیوب، ماشین های پین بال غبارآلود، و موجودات انیماترونیک بلند و پوسیده وجود دارد که منظور برای نواختن آهنگ های راک دهه ۸۰ بر روی سازهای خود. با این حال، این روبو-راکرها تسخیر شده اند – فردی فازبیر، بانی، چیکا، فاکسی و کارل کیک کوچک به سمت قتل متجاوزان سوق داده می شوند.

راه‌اندازی ساده در بازی‌ها بدون نوردهی اضافی به خوبی کار می‌کند. اما در نوشتن فیلمنامه، کاتون و همکارانش کریس لی هیل، تایلر مک اینتایر، ست کادبک، و اما تامی (که کارگردانی هم هست) لازم دانستند توضیح دهند که چرا مایک، شب به شب، به جایی برمی‌گردد که در آن ربات‌های شیطانی ستایش‌انگیز هستند. فعالانه تلاش می کند او را بکشد. به اندازه کافی منصفانه ممکن است مشکلات مالی دلیل کافی باشد، زیرا در این اقتصاد… اما این فیلمنامه مانند یک دروغگوی عصبی جزئیات را روی هم می ریزد. مایک نه تنها برای حفظ حضانت خواهر بچه مشکل دارش ابی (پایپر روبیو) به درآمد ثابتی نیاز دارد، بلکه یک پیشینه غم انگیز نیز وجود دارد که چگونه مایک شاهد ربوده شدن برادر کوچکش در یک سفر کمپینگ خانوادگی سال ها قبل بود.

پول به تنهایی باعث نمی شود که مایک به بازی خزنده بازگردد. او همچنین در تلاش برای بازجویی از رویاهای شخصی خود برای یافتن سرنخ هایی برای دستگیری این آدم ربایی مرموز است. و هی، او فقط در این کار بهتر می خوابد، باشه؟

همه اینها به چه معناست پنج شب در فردی‘س صحنه‌های خسته‌کننده‌ای در مورد نبرد حضانت علیه عمه شوم مایک (مری استوارت مستسترسون)، مصاحبه‌ی ناپسند او با یک مشاور شغلی است.جیغ بزنمتیو لیلارد، و جلسات با یک کودک درمانگر. بعلاوه، صحنه های زیادی از روال به خواب رفتن او و فلاش بک های آن روز وحشتناک وجود دارد، به علاوه مایک همه اینها را برای چندین شخصیت توضیح می دهد. و همه که به این معنی است که این فیلم فردی فازبیر دمدمی مزاج و همفکران ترسناکش را به حاشیه های داستانش سوق می دهد. مطمئناً آنها نقش دارند. اما هرج و مرج واقعی که توسط انیماترونیک ایجاد شده است بخش کوچکی از این فیلم را تشکیل می دهد. شخصیت‌های نمادین که در میان مایک در حال حل مسائل مختلف خود هستند، گم شده‌اند و چیزی بیش از حضور مهمان‌های بدون الهام می‌شوند.

پنج شب در فردی فقط ترسناک نیست

اعتبار: Universal Pictures

آن را به خاطر تمرکز بر درام های خانوادگی مادلین مایک بدانید. در حالی که فیلم به اندازه کافی محکم شروع می‌شود، با باز شدن سرد سایه‌ای از یک نگهبان امنیتی ناشناس که با وحشت از دست یک ساق‌طلب با شکل عجیب و غریب (با گوش‌های روباه!) فرار می‌کند، بیشتر فیلم فاقد تنش است. برای یک چیز، ما می دانیم که مایک باید به شب پنج برسد زیرا عنوان به ما می گوید. شب‌های منتهی به آن احساس می‌کنم که برای یک پایان پر از غم و اندوه آماده می‌شوند. برای دیگری، افسانه های پشت این جانوران بدخواه و در عین حال بازیگوش چنان آهسته باز می شود که خسته کننده است. تا زمانی که مخاطرات واقعی وارد بازی شوند، ممکن است از نظر ذهنی از این عرصه خارج شده باشید.

تاکتیک‌های ترساندن واقعی به طرز تاسف‌آوری هستند: سایه‌های ترسناک، ترس‌های پرش شامل نورهای سوسوزن و دندان‌های ربات به هم خوردن، برخی بچه‌های خزنده، و اسپری‌های محافظه‌کارانه خون. بالاخره این یک فیلم PG-13 است. اما هیچ چیز در اینجا ارزش فریاد زدن یا آنقدر ترسناک نیست که در کابوس ها بمانید.

این تکان دهنده است، عمدتاً به این دلیل که Tammi کارگردانی ایندی فوق طبیعی ترسناک را بر عهده داشت باد، که بر روی مرزبانی قرن نوزدهمی متمرکز بود که با زوزه های عجیب و غریب در شب گرفتار شده بود که ممکن است فقط یک شیطان باشد. در آنجا، تمی از طراحی صدای غم انگیز و وحشت از آنچه که دیده نمی شود برای آزار مخاطبانش استفاده کرد. در اینجا، او دسته‌ای از چهره‌های عجیب و غریب بسیار دوست‌داشتنی را ارائه می‌کند که به دلیل محبوبیت بسیار، توجه را جلب می‌کنند – حتی اگر در سایه‌ها ترسناک‌تر باشند. رد کردن حکومت از آرواره هاکه کمتر، بیشتر است، ما تعداد زیادی از این هیولاها را خواهیم دید که با هر فریمی، اسرارآمیز و ترسناک تر و کمتر می شوند.

به اعتبار مجریان و عروسک گردانان، فردی و صاحبش به طرز باورنکردنی واقعی هستند، با گام های روباتیک و در عین حال محکم. اما آنها فقط برای بزرگسالانی که زمانی به خوبی سرگرمی های عجیب و غریب را می دانستند ترسناک نیستند چارلز اینترتینمنت پنیر و پسرعموهای پاره پاره اش مثل بیلی باب پیتزا ShowBiz. آن چیزها مردم را نکشتند (که ما از آن آگاه بودیم)، اما به آن لبخندها نگاه کن و بگو که به آنها شک نداشتی میتوانست.

پنج شب در فردی نمی تواند برای بچه ها یا بزرگسالان بازی کند.

اعتبار: Universal Pictures

اگر با این بازی‌ها بزرگ شده‌اید، ممکن است از بازبینی برخی از احساسات در سینما هیجان‌زده شوید. اما اگر تا به حال یک فیلم خانه خالی از سکنه یا یک اسلشر دیده باشید، آنقدر با ضربات ترسناک آشنا خواهید شد که تعجب نکنید. متاسفم که بگویم هرگز نپریدم، فریاد نزدم یا حتی نفس نفس نزدم. و شاید اگر این فیلم ترسناک با رتبه PG-13 عمدتاً برای بچه‌ها جذاب باشد، خوب باشد. نگه داشتن چیزهای کلیشه ای و بسیار سبک در خشونت و ناراحتی روی صفحه منطقی است. اما اگر این است برای بچه‌ها در نظر گرفته شده است، پس چرا تمام داستان‌های آزاردهنده در مورد ضربه روحی مایک و تلاش او برای حفظ حضانت خواهرش؟ اگر آن چیز برای یک بزرگسال خسته کننده باشد، آیا یک نوجوان برای آن صبر بیشتری خواهد داشت؟ من شک دارم.

لحظاتی هست که پنج شب در فردیخراش در پتانسیل جذاب بین جمعیت شناختی آن. با در آغوش گرفتن زیبایی شناسی خزنده و بامزه آن، عکس های رومینگ از آرکید امیدوارکننده است. کلوزآپ‌های زیبای شخصیت‌ها جذاب است. اما فیلمنامه هیچ عمقی به این شخصیت‌ها نمی‌دهد و حماسه خانواده اشمیت آنقدر حواسش را پرت می‌کند که نمی‌توان پشت سر گذاشت و در حال و هوای شبح‌آمیز حرکت کرد. حتی پیچ و تاب‌های قسمت سوم نیز هیجان‌انگیز نیستند، زیرا به طرز دردناکی قابل پیش‌بینی هستند – حتی اگر از داستان بازی اطلاعی نداشته باشید.

شاید اگر فیلم کاملاً به خواهر بچه متعهد بود، پنج شب در فردی‘s می توانست بیشتر شبیه به بازی کند بچه خزنده / اسباب بازی وحشتناک با رتبه PG-13 M3GAN، که آن هم از Blumhouse و Universal Pictures بود. اگر مایک کمتر یک گونی غمگین و بیشتر یک حرامزاده حیله گر بود، می توانستیم با برخی از آنها کنار بیاییم. هاوارد اردک انرژی. اگر داستان پس‌زمینه به یک طرح فرار و هیجان‌های موجودات خاص می‌رفت، شاید بیشتر شبیه آن بود. گرملین ها. اما همانطور که هست، همه این فیلم ها دروازه های بسیار برتری برای ورود به ژانر برای بچه های کنجکاو ترسناک هستند.

در پایان پنج شب در فردی فقط یکی دیگر از فیلم های بازی ویدیویی فراموش نشدنی است که نمی تواند هیجان بازی را وارد تئاتر کند.

پنج شب در فردی اکنون در سینماها و پخش در Peacock است.