ویدئوی ناسا از دستاوردهای برنامه «لندست» در سال ۲۰۲۳

ویدئوی ناسا از دستاوردهای برنامه «لندست» در سال ۲۰۲۳

برنامه «لندست»، طولانی‌ترین پروژه فعال برای تصویربرداری ماهواره‌ای از زمین است که داده‌های حیاتی را در مورد تغییرات زمین ارائه می‌دهد.

به گزارش ایسنا، «مرکز پروازهای فضایی گادرد»(GSFC) ناسا به تازگی یک ویدیو را منتشر کرده است که دستاوردهای سال ۲۰۲۳ برنامه «لندست»(Landsat) را برجسته می‌کند. در یک ماموریت مشترک بین ناسا و «سازمان زمین‌شناسی آمریکا»(USGS)، دوربین‌های ماهواره‌ای از زمان پرتاب ماهواره «لندست ۱» در ژوئیه ۱۹۷۲ به دور زمین می‌چرخند.

به نقل از پتاپیکسل، «لندست ۹» که جدیدترین ماموریت از برنامه لندست به شمار می‌رود، در سپتامبر ۲۰۲۱ آغاز شد و از آن زمان، داده‌های حیاتی و بدون وقفه را از سطح زمین و تغییرات آن ارائه کرده است. یکی از اجزای اصلی ماموریت‌های لندست، نظارت بر تغییرات بلندمدت دما، الگوهای آب و هوا و جغرافیاست.

ناسا در این ویدیوی جدید، دهه‌ها پیشرفت و همچنین تغییرات رخ‌داده در مناطق گوناگون را نشان می‌دهد؛ از جمله تغییرات سطح «دریاچه آرال» از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۲۲، جنگل‌زدایی و گسترش شهرها در شهر نایپیداو کشور میانمار طی همین مدت و کم و زیاد شدن اندازه دریاچه‌های بسیاری در سراسر جهان.

لندست به نشان دادن فعالیت‌های انسانی در مقیاس کلان کمک می‌کند و می‌تواند تغییرات چشمگیری را در منظری پدید آورد که در غیر این صورت شاید مورد توجه قرار نگیرد. به عنوان مثال، بررسی افزایش تدریجی رسوب در رودخانه‌ها به دلیل استخراج آبرفت می‌تواند در لحظه دشوار باشد اما پژوهشگران با استفاده از حدود ۴۰ سال داده‌های لندست می‌توانند فعالیت معدنی جهان و تأثیرات آنها را بر رودخانه‌ها ردیابی کنند.

این امر به ویژه در مناطقی اهمیت دارد که ممکن است در آنها داده‌های قابل دسترسی در مورد فعالیت معدنی وجود نداشته باشد. هنگام بررسی داده‌های لندست، استخراج آبرفت نیز دیده می‌شود.

از آنجا که ماهواره‌های لندست دارای فناوری بهبودیافته تصویربرداری هستند و داده‌ها را در طول موج‌های وسیع‌تر ارائه می‌کنند، داده‌های غنی‌تر و سودمندتری را در دسترس دانشمندان و پژوهشگران قرار می‌دهند.

هر تغییر محیطی که در مقیاس بزرگ رخ می‌دهد، لزوما به دلیل فعالیت‌های انسانی نیست. بدیهی است که تغییرات طبیعی سال به سال رخ می‌دهند. لندست می‌تواند بر این تغییرات نظارت کند.

لندست در کمک کردن به پژوهش‌های حیاتی پیرامون سطح آب در دریاچه‌های جهان نیز نقش اساسی داشته است. حدود ۲۵ درصد از جمعیت جهان به دریاچه‌هایی متکی هستند که از دست دادن آب را در ۳۰ سال گذشته تجربه کرده‌اند.

ماهواره‌های لندست علاوه بر مشاهده کاهش سطح آب دریاچه‌ها، افزایش سطح آب دریاها را نیز مشاهده کرده‌اند که تأثیرات شگرفی را بر طیف گسترده‌ای از اکوسیستم‌های حساس و حیاتی مانند جزایر صخره‌ای، جنگل‌های مانگرو و مرداب‌های کشندی دارد.

برنامه لندست قرار است به طور قابل توجهی با ماموریت «لندست نکست»(Landsat Next) گسترش یابد که در اواخر سال ۲۰۳۰ پرتاب خواهد شد. لندست نکست، دو تا سه برابر وضوح زمانی، مکانی و طیفی لندست ۹ را ارائه خواهد داد.

انتهای پیام


منبع: https://www.isna.ir/news/1402112920384/%D9%88%DB%8C%D8%AF%D8%A6%D9%88%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%84%D9%86%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A7%D9%84-%DB%B2%DB%B0%DB%B2%DB%B3

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *