چرا تویوتا پریوس مورد نفرت بسیاری قرار می گیرد (و چرا صاحبان آنها آن را می ستایند)

احتمالاً اولین انتقادی که در مورد پریوس خواهید شنید، کند بودن آن است. بسته به اینکه به کدام پریوس نگاه می کنید، چنین نظراتی فقط تا حدی درست است. طبق آزمایشات Car and Driver، اولین نسل پریوس که برای مدل سال ۲۰۰۱ معرفی شد، شتاب صفر تا ۶۰ مایل در ساعت ۱۳ ثانیه داشت. نسل دوم، پریوس که بیشتر مردم با آن آشنا شدند، با زمان ۱۱٫۳ ثانیه تنها کمی بهتر بود. پریوس قطعاً شیطان سرعت نیست. با این حال، پریوس ۲۰۲۴ فعلی بسیار سریعتر و ۷٫۱ ثانیه است.

بحث استایل هم هست. اگرچه سوبژکتیو است، اما پریوس هرگز خودرویی به خصوص خوش تیپ نبوده است، جایی بین یک تخم مرغ و چیزی به اندازه یک مطب دکتر. مانند تویوتا سوپرا توجه شما را جلب نمی کند و تا همین اواخر در بیشتر عمر خود تأثیر سبکی نداشته است. از نقطه نظر مکانیکی و الکتریکی، باتری و اجزای موتور الکتریکی معمولاً گران هستند. به خصوص اگر باتری نیاز به تعویض داشته باشد.

بی انصافی نیست که بگوییم پریوس هیجان انگیز نیست. اما این که بگوییم خودروی بدی است صرفاً به دلایل بی حوصلگی به خودرو آسیب بزرگی می زند. یخچال خانه شما مانند یک نقاشی رنسانس تحسین برانگیز را ندارد، اما نقشی حیاتی دارد. فقط به این دلیل که پریوس نیست مملو از اسپویلرها، یک موتور V8 سوپرشارژر، و یک ربع دوم مایل کمتر از ۱۱ مایل به این معنی نیست که به عنوان یک ماشین بی ارزش است.