چیزی که ما بازی می کردیم | Eurogamer.net

۸ مارس ۲۰۲۴

سلام! به ویژگی معمولی ما خوش آمدید، جایی که کمی در مورد برخی از بازی هایی که در چند روز گذشته انجام داده ایم، می نویسیم. این هفته: اولین برداشت ها، پیچ و خم ها، و آخرالزمان زامبی ها.

اگر دوست دارید برخی از نسخه‌های قدیمی‌تر What We’ve Beening را دنبال کنید، آرشیو ما اینجاست.

بلبل، کامپیوتر

من در چند هفته گذشته تعداد زیادی از بلبل را بازی کرده ام، و فکر می کنم ایده های خوبی در آنجا وجود دارد اما ناامیدی زیادی نیز وجود دارد. این بازی بیش از حد مشتاق است که شما را به هم بزند، و تمام کارهای جالب‌تری را که می‌خواهد انجام دهد خفه می‌کند. من در این مورد با جزئیات بیشتری در من نوشتم نمایش‌های دسترسی اولیه Nightingale قطعه دیروز منتشر شد

برای دیدن این محتوا، لطفاً کوکی‌های هدفمند را فعال کنید.

تنظیمات کوکی را مدیریت کنید

اما یک فکر اضافی وجود دارد که می‌خواهم در اینجا به آن بپردازم، و آن درباره برداشت‌های اولیه است، زیرا اکنون نگرانم که بلبل نتواند دوباره آنها را بسازد. یک بازی یک لحظه واقعی در آفتاب به دست می‌آورد، یک فرصت برای رسیدن و متقاعد کردن مردم که چیزی ارزشمند در مورد آن وجود دارد، و من مطمئن نیستم که بلبل به اندازه کافی انجام داده باشد.

این پاداش ریسک انتشار دسترسی زودهنگام است. شما این شانس را دارید که بازی خود را به بازار عرضه کنید و درآمد بیشتری برای توسعه آن به دست آورید، و همچنین بازخورد ارزشمند جامعه را برای شکل دادن به آن دریافت کنید، اما در عین حال این خطر را دارید که مردم را با یک محصول ناتمام دور کنید. معمولاً حول و حوش این بازی احساس هیجان محسوسی در بازی وجود دارد، به خصوص در مورد بازی‌های ساخت بقا، اما در مورد نایتینگل، من آن را نمی‌بینم.

شاید این محصول فرعی دیگر بازی‌های ساخت بقای بزرگ مانند Enshrouded و Palworld است که در حال عرضه هستند، و Co-op Helldivers، که بهتر از آن چیزی است که فکر می‌کنم کسی انتظارش را داشت. به هر دلیلی که باشد، بلبل نتوانسته است. حتی داخل هم نیست ۱۰۰ بازی پربازیگر استیم.

پیام Inflexion، توسعه دهنده، البته این خواهد بود: “به نسخه ۱٫۰ ما نگاه کنید!” هر زمان که ممکن است، احتمالا یک سال یا بیشتر از هم اکنون. واضح است که در آن زمان یک فشار بزرگ دیگر وجود خواهد داشت. اما آیا برای غلبه بر یک برداشت اولیه خاموش و جذابیت در سال ۲۰۲۵ شلوغ کافی است؟

امیدوارم اشتباه کرده باشم چون خیلی از چیزهای بلبل را دوست دارم، اما از آن می ترسم.

-برتی

Mazescape، رومیزی

Mazescape یک بازی از Pablo Céspedes و Victor Hugo Cisternas است که یک استودیو در شیلی را اداره می کنند. جعبه را می‌خرید و در داخل یک چیز مداد بدون سرب دارید که به عنوان یک اشاره‌گر عمل می‌کند، و یک سری نقشه‌های پیچ و خم که همه به روش‌های پیچیده باز می‌شوند.

هدف این است که بدون برداشتن نشانگر از صفحه و بدون ترک مسیرهای سفید، از ابتدای پیچ و خم به انتها برسیم. می توانید از پله ها و زیر پل ها بالا بروید اما باید در مسیری که در آن هستید بمانید. لذت از این واقعیت ناشی می شود که وقتی به لبه یک صفحه می رسید، ممکن است بتوانید صفحه ای را که هنوز به آن حرکت نکرده اید باز کنید و مسیرهای جدید و ارتباطات جدید را باز کنید. اساسا اینطور است یک مجله دیوانه تاشو که بتوانید بازی کنید

در کنار رسیدن به خروجی، طیفی از اهداف اختیاری وجود دارد. در اولین پیچ و خم، که به تازگی آن را تکمیل کردم، مجبور شدم سه صندوق گنج جمع کنم و فانوس دریایی نزدیک را روشن کنم. من بازی می کنم، و گاهی اوقات جای خود را از دست می دهم، و احساس می کنم وحشت ملایمی در حال افزایش است. و همچنین تعجب می کنم که گرگ برایت، نابغه طراحان پیچ و خم، از چنین چیزی چه خواهد ساخت.

-کریس دونلان

جزیره مرده ۲، Xbox Series X

۱۳ Awesome Dead Island 2 Easter Eggs & Secrets – GORE BLIMEY!

افشای کامل: من نمی توانم فیلم های ترسناک را تحمل کنم. اگر کسی به تماشای یکی اشاره کند، “نه!” راه من از اتاق مطمئن نیستم که نمی توانم با چه چیزی کنار بیایم، اما کل ژانر کاری است که من نمی توانم انجام دهم. پس چرا، خواننده عزیز، می‌توانم با خوشحالی در بازی‌های با مضمون خفیف ترسناک مانند Dead Island 2 بنشینم؟

فکر می کنم به این دلیل است که کنترل را در دست دارم. اگر یک زامبی تصمیم بگیرد که جشن گرفتن روی جسدی که از شیشه ماشین آویزان است دیگر برای او نیست، و من در منو هستم، می دانم که چنگالی در انتظار اوست. حتی ترس از پرش عجیب و غریب هنگام نگاه کردن به خانه های متروکه مردم در لس آنجلس قابل کنترل تر است زیرا می توانم عقب نشینی کنم.

Dead Island 2 کاملاً به جنبه طنز آمیز آخرالزمان زامبی ها متمایل می شود که کمک می کند. هیچ چیز در این بازی واقعاً ترسناک نیست. دیشب باید با رئیسی که یک زامبی بزرگ در لباس عروس بود مبارزه می کردم. او فقط پس از ظاهر شدن کلمات “Dance with the Bride” بیرون آمد – هیچ تنشی وجود نداشت، هیچ تجمعی وجود نداشت – و دیدن یک زامبی که چهره اش در حالی که لباس عروسی پر زرق و برق پوشیده بود آب می شد، خنده دار بود.

همچنین، اکنون می‌دانم که چرا باند اسکوبی دو چنین تله‌های پیچیده‌ای را برای دستگیری «شرورهای» خود ساخته است: تماشای ایده‌های مشکوک شما برای تسخیر – یا در مورد من از بین بردن – اهداف شما بسیار برآورده‌کننده است. شب دیگر، به طور تصادفی زنگ ماشین را زدم که انبوهی از زامبی ها را به سمتم کشاند، بنابراین از یک قوطی برای پخش کردن آب در یک خط جداکننده بین ما، من و آنها استفاده کردم و سپس با استفاده از باتری ماشین آن را روشن کردم. جرقه ها پرواز کردند، زامبی ها برق گرفت و من رفتم. یک برش گوشت سریعتر بود، اما Dead Island 2 همه چیز در مورد بداهه نویسی، شرح و بسط و انتخاب است. بالاخره آخرالزمان من است.

-ماری