چگونه پردازش گرافیکی برنامه‌ها را از گرافیک یکپارچه به مجزا تغییر دهیم؟

بسیاری از کامپیوترهای شخصی، به‌خصوص لپ‌تاپ‌های گیمینگ، دارای دو واحد پردازنده گرافیکی یا همان GPU هستند. پردازنده گرافیکی مجتمع یا یکپارچه با CPU برای کاربری‌هایی چون گیمینگ یا کار با نرم‌افزارهایی که پردازش‌های سنگین یا محاسبات GPUمحور را می‌طلبند، توان لازم را ارائه نمی‌دهند. از‌این‌رو، شاهد استفاده از پردازنده‌های گرافیکی مجزا در این دسته از لپ‌تاپ‌ها هستیم.

پردازنده‌های قدرتمند مختص‌ به لپ‌تاپ‌ها واحد پردازش گرافیکی یکپارچه با APU خود را دارند. تا زمانی‌که پردازنده گرافیکی مجزا استفاده نمی‌شوند، برای پردازش‌های گرافیکی سبک‌تر که نیازمند مصرف انرژی بیشتری نیستند، از گرافیک مجتمع استفاده شود. این‌ کار به‌منظور کاهش مصرف انرژی و افزایش طول عمر باتری در لپ‌تاپ‌ها صورت می‌گیرد.

به‌جز بازی‌ها و نرم‌افزارهای گرافیکی یا ابزارهایی که به‌منظور شتاب‌دهی سخت‌افزاری از Dedicated GPU استفاده می‌کنند، به‌صورت پیش‌فرض بسیاری از نرم‌افزارها به‌گونه‌ای پیکربندی شده‌اند تا به‌منظور به‌حداقل‌رساندن مصرف انرژی از Integrated GPU یا گرافیک مجتمع استفاده کنند.

این اتفاق گاهی باعث کُندشدن عملکرد برنامه‌ها و سیستم‌عامل ویندوز می‌شود و درواقع، ویندوز در بسیاری از مواقع نمی‌تواند به‌صورت هوشمند پردازش گرافیکی برنامه‌ها را بین GPU یکپارچه و مجزا جابجا کند. این کُندی به‌خصوص درباره‌ لپ‌تاپ‌هایی که از پردازنده‌ ضعیف و نمایشگری با وضوح‌ عالی، به‌خصوص QHD و ۴K، استفاده می‌کنند، می‌تواند کاملا محسوس و آزاردهنده باشد؛ چراکه iGPU برای رندرکردن المان‌های گرافیکی در تراکم‌های پیکسلی فراوان، بیشتر زیر فشار قرار می‌گیرد و بسیاری از کاربران در این زمینه از لگ و کندی رابط گرافیکی برنامه‌ها گله‌مندند.

این لگ و کُند، زمانی‌که APU هم‌زمان مشغول پردازش فرایندهای CPUمحور است یا فضای رم تکمیل می‌شود، بیشتر آزاردهنده می‌شود و داغی و افت عملکرد شدید APU را در پی دارد. خوشبختانه این امکان برای لپ‌تاپ‌ها فراهم شده است تا کاربران بتوانند به‌صورت دستی پردازش گرافیکی برنامه‌های مدنظرشان را به پردازنده‌ گرافیکی مجزا یا برعکس محول کنند. به‌عبارت‌دیگر، دستگاه را به استفاده از پردازنده گرافیکی تعیین‌شده خود وادار کنند.

این کار به‌ روش‌های مختلفی در سیستم‌عامل ویندوز صورت می‌گیرد. معمولاً برنامه‌های مدیریت و پیکربندی کارت گرافیک که سازندگان منتشر می‌کنند، این تنظیم را در‌دسترس قرار می‌دهند. با‌این‌حال، در‌صورت دردسترس‌نبودن یا نصب‌نبودن این برنامه‌ها، ویندوز‌های ۱۰ و ۱۱ این تنظیمات را می‌توانند پیکربندی کنند. در این مطلب، برای انجام این عمل با ما همراه باشید.

اگر لپ‌تاپ شما به پردازنده گرافیکی انویدیا مجهز است، با استفاده از ابزار NVIDIA Control Panel می‌توانید این‌ کار را انجام دهید. این برنامه همراه با درایور آن به‌صورت خودکار در ویندوز نصب می‌شود و به نصب آن نیازی ندارید.