یک قهرمان سوسک وارد دنیایی زیبا و تنها می شود. هیچ مقدمه ای وجود ندارد، هیچ پوشش متنی وجود ندارد. حتی یک اشاره به آنچه که قرار است در آینده انجام دهید. بنابراین، شما راه بروید. پس از یافتن راه خود به سمت یک پلکان کوچک، پایین می آیید و پله ها در زمین ناپدید می شوند – نشانه خاموشی که نشان می دهد در مسیر درست هستید. چند قدم جلوتر، یک پد بنفش را پیدا می‌کنید و وقتی روی آن می‌ایستید، بال‌های رنگین کمانی شما شروع به لرزیدن می‌کنند. بدون اینکه در مورد آن فکر کنید، دکمه ای را روی کنترلر خود فشار می دهید، پد سبز می شود و یک سنگ نزدیک به یک پلکان جدید تبدیل می شود. پیش رفتن!
پس از حل چند پازل ابتدایی، با یک گوی روبرو خواهید شد – اینها قلب (و بدن) این بازی هستند. آنها را روی سوسک خود حمل می کنید، ابتدا از آنها به عنوان کلید برای باز کردن درها و حل پازل ها استفاده می کنید، قبل از اینکه کشف کنید که درون هر گوی دنیای جدیدی از پازل ها و چالش ها وجود دارد که باید بر آنها غلبه کنید.
پیله اولین بازی استودیو Geometric Interactive است که در سال ۲۰۱۶ توسط Jeppe Carlsen و Jakob Schmid تأسیس شد. هر دو از آلات Playdead، استودیوی دانمارکی پشت سر هستند برزخ و داخل، که کارلسن به عنوان طراح اصلی بازی برای آن کار می کرد. اگر یکی از آن بازی ها را بازی کرده اید، پیلهمقدمه بی سر و صدا چشمگیر ممکن است آشنا به نظر برسد. هر دو پلتفرم‌کننده‌های پازلی بودند که از محیط‌ها و چالش‌های خود برای بیان داستان و راهنمایی بازیکنان خود به طور همزمان استفاده می‌کردند. داستان در اینجا تقریباً مشابه است، اما پیلهساختار جهان های لایه ای و به هم پیوسته سطح دیگری از بلوغ و هنرمندی را به نمایش می گذارد.
بازی در واقع باز می شود داخل گوی نارنجی، دنیای بیابانی زرق و برق دار، و از آنجا گسترش می یابد. هر جهان توسط یک نگهبان محافظت می شود، که برای باز کردن کامل قدرت گوی در خارج از آن جهان، باید شکست بخورد. برای مثال باز کردن قفل گوی نارنجی به شما این امکان را می دهد که در حالی که آن را حمل می کنید در مسیرهای پنهان راه بروید. هر گوی قدرت های خود را می دهد و همه برای پیشرفت حیاتی هستند.
نگهبانان «باس فایت» بازی هستند. اگرچه مبارزه سنتی وجود ندارد، اما هر نگهبان مطمئناً مبارز است، و برای بهترین آنها مهارت و زمان لازم است. یکی از برخوردهای بعدی واقعاً چند بار مرا به هم ریخت، که به اندازه هر زمان دیگری برای ذکر آن خوب است. پیله مطلقاً هیچ حالت شکست ندارد. برچسب زدن توسط یک نگهبان ضرری ندارد، آنها فقط شما را به بیرون از گوی خود پرتاب می کنند – دوباره به داخل بپرید و ظرف چند ثانیه به محل برخورد باز می گردید. به همین ترتیب، نمی توانید یک پازل را تا جایی که نیاز به بارگذاری مجدد داشته باشید به هم بریزید.
در انزوا، احتمالاً نگهبانان ضعیف‌ترین لحظات بازی هستند، اما در کنار کمی تماشای بصری، استراحت خوبی از حل معما می‌کنند. این به طور گسترده یک است زیبا بازی برای دیدن و شنیدن، پر از رنگ‌های پاستلی روشن و تخت‌هایی از پدهای مصنوعی، و در برخی مکان‌ها به طرز شگفت‌آوری ناخوشایند است. چیزی که به عنوان یک پیاده روی آرام در چیزی نزدیک به جنوب غربی آمریکا شروع می شود، به سرعت به ترسناک زیستی بد تبدیل می شود، و من برای آن بسیار اینجا هستم. من بازی را روی یک رایانه شخصی دستی Ayaneo شروع کردم، اما تقریباً یک ربع به ایکس‌باکس منتقل شدم – در حالی که بازی روی یک دستگاه قابل حمل سرگرم‌کننده است، طراحی هنری و صدا واقعاً از یک صفحه نمایش بزرگ و تا حدودی مناسب بهره می‌برد. بلندگو یا هدفون
فکر می‌کنم صفحه نمایش بزرگ‌تر واقعاً به من کمک کرد – اگرچه این بیشتر مروری بر بینایی من است تا بازی – معماها را سریع‌تر حل کنم. در پایان بازی، با پریدن و خارج شدن از دنیاها و پورتال‌ها، متوجه خواهید شد که واقعاً دچار سردرگمی می‌شوید و منطق بازی را برای پیشرفت در سر می‌چرخانید. احساس می‌کنم اگر روی یک صفحه نمایش ۶ اینچی بازی می‌کردم، برخی از نشانه‌های محیطی را از دست می‌دادم – دوباره چشم‌های پیرم.
من فقط یک بار واقعاً گیر کردم، زمانی که یک ساعت سرگردان بودم و سعی کردم بفهمم دقیقاً برای حل یک معما چه کاری باید انجام دهم. (جواب، همانطور که انتظار داشتید، کورکورانه واضح بود.) پیله دست شما را نمی گیرد، اما یک والد هلیکوپتری است – به روشی خوب! – به آرامی روی شما شناور می شود و شما را در جهت درست هل می دهد. نشانه های محیطی پراکنده در اطراف وجود دارد، و شما متوجه خواهید شد که دروازه ها در لحظات کلیدی پشت سر شما بسته می شوند. این امر مانع از تلاش من برای دوبل کردن شد تا ببینم آیا چیزی را از دست داده‌ام، فعالیتی که نشان دهنده نیمی از زمان بازی من در بازی‌های مشابه است. قفل کردن نامحسوس شما در یک محیط، روشی است که بازی می گوید: «شما همه چیز لازم برای پیشرفت را دارید، پس اینقدر متراکم نباشید و آن را بفهمید».
پیله بازی‌ای است که می‌توانم (و خواهم کرد) به همه کسانی که بازی‌های ویدیویی بازی می‌کنند و خیلی‌هایی که بازی نمی‌کنند توصیه کنم. شاید تنها شکایت من این باشد که بیشتر می خواهم. به نظر من، بازی فقط در واقع شش مکانیک اصلی را معرفی می‌کند، و هر کدام از آنها به روش‌های واقعا خلاقانه ترکیب، تطبیق و بازسازی شده‌اند. من از یک بازی تا زمانی که توسعه دهنده آن بخواهد قدردانی می کنم، اما استخوان های اینجا آنقدر خوب، آنقدر راضی کننده هستند که نمی توانم احساس کنم می تواند گوی های بیشتر و پازل های بیشتری را تحمل کند.
گفت، حدود هفت ساعتی که با آن گذراندم پیله از خاطره انگیزترین های این دهه هستند و من قطعاً تا یکی دو سال دیگر به آن باز خواهم گشت، زمانی که مغزم تمام پاسخ های معماهای خود را پاک کرد. امروز روی رایانه های شخصی، سوییچ، پلی استیشن و ایکس باکس منتشر شده است و اگر Game Pass دارید، در آن اشتراک گنجانده شده است.
این مقاله ابتدا در Engadget در https://www.engadget.com/cocoon-is-a-near-perfect-puzzle-game-that-everyone-should-play-190051423.html?src=rss منتشر شد.
منبع: https://www.engadget.com/cocoon-is-a-near-perfect-puzzle-game-that-everyone-should-play-190051423.html?src=rss