امروزه جت های جنگنده به سلاح های فوق العاده پیچیده مجهز شده اند. با ترکیبی از موشک ها، بمب ها و سایر سخت افزارها، آنها دو قابلیت دارند که برای هر هواپیمای تهاجمی حیاتی است: حمله از فواصل بالقوه دور، و توانایی درگیری با اهدافی غیر از هواپیماهای همتایان. امثال جنگنده طوفان آینده نیروی هوایی سلطنتی به چنین ویژگی هایی متکی خواهند بود.
با این حال، جنگنده های ملخ محور دوران جنگ جهانی دوم، به طور کلی اجازه چنین کاربردهایی را نمی دادند. آنها از انواع سنتی‌تر جنگ‌های سگ‌ها بودند، همان‌طور که برازنده فن‌آوری سلاح‌های آن زمان بود. بنابراین، تایگرکت زرادخانه‌ای از برد نزدیک داشت: در مجموع هشت مسلسل بر روی آن تجهیز شده بود، و همچنین ظرفیت بسیار محدودی برای مهمات انفجاری (معمولاً یک جفت بمب) داشت.
با استانداردهای روز خود، تایگرکت هواپیمای بسیار توانا و گامی رو به جلو برای خانواده پایدار جنگنده های گربه ای گرومن بود. با این حال، برخی از پتانسیل واقعی آن تئوری باقی خواهد ماند، زیرا در نهایت کاربرد کمی در جنگ مشاهده خواهد شد.
منبع: https://www.slashgear.com/1497190/all-about-grumman-f7f-tigercat-jet/