پس از چندین دهه وفاداری به ویندوز، من به مک تغییر می کنم

من استفاده کرده ام ویندوز از نسخه ۱٫۰، شکاف بزرگ بین محاسبات خط فرمان و رابط کاربری گرافیکی را پر می کند. من هرگز مک را امتحان نکردم زیرا از محیط کسب و کار من پشتیبانی نمی کرد، و در ابتدا از کنار هم قرار دادن اجزا و فشرده کردن هر اونس عملکرد لذت می بردم. من هم کمی دمدمی مزاج ویندوز بودم و توهین می کردم تبلیغات مک اپل در مقابل رایانه شخصی و به طور کلی نگرش برتر آن در طول سال ها.

اما اخیراً، من بیشتر از macOS استفاده می‌کنم و از برخی از جنبه‌های ویندوز که به نظر می‌رسد هرگز از بین نمی‌روند، خسته‌تر شده‌ام. بنابراین، پس از کمی جستجوی روحی و برنامه ریزی مالی، تصمیم گرفتم به یک محیط محاسباتی تمام اپل روی بیاورم. مانند بسیاری از افراد در چند سال گذشته، رنسانس مک توجه من را به خود جلب کرد – و مرا به انجام غیرقابل تصور سوق داد: خداحافظی با ویندوز.

همه چیز با مک بوک پرو من شروع شد

سفر من به سمت آغوش کامل مک به اندازه کافی معصومانه شروع شد. سال گذشته فشارهای مثبت زیادی به مک بوک پرو داده شد و من می خواستم خودم بدانم که در مقایسه با بهترین لپ تاپ های ویندوزی چقدر خوب است. بنابراین من خریدم مک بوک پرو ۱۴ اینچیفکر می‌کنم این می‌تواند افزوده‌ای جالب به اکوسیستم فناوری من باشد و من را در مورد آنچه اپل انجام می‌دهد زیرک نگه دارد.

اما هر چه زمان بیشتری را با آن سپری کردم، بیشتر عاشق سخت افزار شدم. بیشتر و بیشتر، زمانی که برای بررسی روی دستگاه دیگری کار نمی‌کردم، این لپ‌تاپ به لپ‌تاپ مورد استفاده من تبدیل می‌شد. این مک‌بوک‌های پرو پیشنهادات زیادی وجود دارد، اما برای من، متوجه شدم که دو چیز اصلی من را به انتخاب آن در مقابل یکی از لپ‌تاپ‌های ویندوزی متعددی که در دست دارم، می‌کشاند.

اول صفحه کلید است. من به یک صفحه کلید نیاز دارم که به هر دلیلی به من اجازه دهد تا با سرعت کامل تایپ کنم بدون اینکه خسته شوم. وقتی برای گذران زندگی به اندازه من تایپ می کنید، دقیقاً به احساس درستی نیاز دارید تا حداکثر کارایی را حفظ کنید.

دوم صفحه نمایش است. من نه تنها کلمات زیادی را تایپ می کنم، بلکه ساعت ها در روز به آنها خیره می شوم. متن خاکستری که در پس زمینه مایل به سفید ظاهر نمی شود، دستور دیگری برای خستگی و کاهش بهره وری است. من به یک صفحه نمایش با بالاترین کنتراست ممکن و با پس زمینه سفید واضح نیاز دارم.

آخرین مک بوک پرو بهترین هر دو را ارائه دهید. صفحه کلید جادویی بهترین صفحه کلید موجود است و من این را پس از بررسی ۲۵۰ لپ تاپ در چندین سال گذشته می گویم. و آن صفحه‌نمایش مینی ال‌ای‌دی فوق‌العاده است، با رنگ‌های مشکی جوهری و متن واضح.

این دو ویژگی برجسته، علاوه بر هر چیز دیگری که MacBook Pro در آن عالی است، باعث شد من به عقب برگردم. من می دانم که این دلایل بسیار شخصی هستند، اما برای من و زندگی من، آنها ضروری هستند.

با این حال، تا پایان سفر فاصله زیادی دارد.

بزرگترین جهش

من علاوه بر مک بوک پرو ۱۴، یک دستگاه هم دارم آیپد پرو ۱۱ مجهز به کیبورد جادویی و مداد اپل. آی‌پد برای استفاده معمولی است، مانند مرور وب، تریاژ ایمیل، و نوشتن یادداشت‌های سریع به عنوان ایده‌ها. این یک دستگاه کوچک با قابلیت شگفت آور است که من طی چند ماه گذشته به آن علاقه پیدا کرده ام. من در مورد اینکه چقدر می تواند به عنوان یک “کامپیوتر واقعی” در داستانی آینده عمل کند، خواهم نوشت – اما کافی است بگویم که راهی برای ورود به زندگی روزمره من پیدا کرده است.

این بدان معناست که من در حال حاضر دو سوم راه را به محاسبات تمام اپل داشتم. نگهدارنده دسکتاپ ویندوز من است، دستگاه نسبتاً قدرتمندی که برای شخصی‌ترین کارهایم، مانند مدیریت امور مالی و پروژه‌های مختلف خارج از نوشتن فناوری، از آن استفاده می‌کنم.

مسئله این است که من از سه نمایشگر ۲۷ اینچی ۴K با آن دسکتاپ استفاده می‌کنم و جریان کاری ایجاد می‌کنم که رها کردن آن سخت است. MacBook Pro 14 من از چیپست M1 Pro استفاده می کند که علاوه بر پنل داخلی، تنها از دو نمایشگر خارجی پشتیبانی می کند. در حالی که می‌توانم یکی از مانیتورهای خارجی را رها کنم و MacBook Pro را به عنوان نمایشگر سوم خود قرار دهم، نمی‌خواهم اندازه صفحه را رها کنم. من قبلاً از لپ‌تاپ‌ها در این پیکربندی استفاده کرده‌ام و همیشه انتقال از نمایشگرهای بزرگ به نمایشگرهای کوچک را کاملاً خسته‌کننده می‌دانستم.

همچنین، وقتی از کار ثابت به موبایل مهاجرت می کنم، نمی خواهم با وصل و جدا کردن دو نمایشگر و چند دستگاه جانبی دیگر مشکلی نداشته باشم. و واقعاً، کار در macOS و سپس تغییر به ویندوز برای همان گردش کار ایده آل نیست.

این باعث شد که به گزینه های دسکتاپ اپل نگاه کنم. من در نظر گرفتم مک مینی و مک استودیو، که هر دو می توانند حداقل سه نمایشگر فعلی من را کنترل کنند. البته این به قدرتمندترین Mac Mini نیاز دارد که به اندازه Mac Studio پایه در پیکربندی که می‌خواهم بخرم گران است. این باعث می‌شود یک چیپست M2 Pro در مقابل M2 Max در مک استودیو قدرتمندتر داشته باشم، که باعث می‌شود بازاریابی اپل را زیر سوال ببرم. اما من پرت می شوم.

همانطور که تحقیقات بیشتری انجام می‌دادم، به یاد آوردم که ماشین‌های بازسازی شده اپل را در نظر بگیرم، که شهرت زیادی به عنوان جدید بودن دارند. مک استودیو از ژوئن ۲۰۲۳ وجود داشته است، به این معنی که تعداد زیادی گزینه بازسازی در دسترس است. من Mac Studio M2 Ultra پایه را با قیمت ۳۳۹۹ دلار، ۶۰۰ دلار از قیمت خرده فروشی موجود یافتم. من همچنین واجد شرایط تخفیف نظامی اپل هستم که قیمت را به ۳۰۵۹ دلار کاهش داد. این ۹۴۰ دلار از لیست خارج است. M2 Max با چنین تخفیف شدیدی در دسترس نبود و نسخه M2 Ultra ارزش نسبی بهتری داشت.

پس از بررسی های جدی تصمیم گرفتم روی نسخه M2 Ultra سرمایه گذاری کنم که در حال حاضر روی آن کار می کنم. با گذشت زمان به جزئیات بیشتری در مورد این تجربه خواهم پرداخت، اما در حال حاضر، می توانم بگویم که این دستگاه را دوست دارم.

macOS حداقل من را ناامید می کند

البته، سخت افزار تنها چیزی نیست که باید در هنگام ایجاد یک انتقال بزرگ با فناوری خود در نظر داشته باشید. نرم‌افزار، سازگاری و اکوسیستم برنامه‌ها مسلماً مهم‌تر هستند. زمانی که در حال انتقال آهسته خود به یک راه‌اندازی تمام اپل بودم، مواقع زیادی بین macOS و ویندوز به عقب و جلو می‌پریدم – حتی گاهی اوقات در کنار هم. این یک تجربه روشن‌کننده بود، و مشاهدات شگفت‌انگیزی درباره تجربه‌ام با این دو برایم به‌جا گذاشت.

وقتی به آن می رسد، نه ویندوز و نه macOS یک سیستم عامل کامل است. هر کدام تکه‌هایی دارند که من دوستشان دارم و برخی از آنها را دوست ندارم. من عاشق حرکات لمسی در مک هستم، اما چندوظیفه چند پنجره ای را ترجیح می دهم ویندوز ۱۱. من می‌توانم ادامه دهم، اما هر دو ویندوز ۱۱ و macOS به اندازه‌ای خوب کار می‌کنند که بتوانم کارم را روی هر دو انجام دهم.

با این حال، من نمی توانم این واقعیت را نادیده بگیرم که ویندوز ۱۱ به طور قابل توجهی پیچیده تر و بسیار کمتر قابل اعتماد بوده است. همچنین در مقایسه با آن انسجام بسیار کمتری احساس می شود. برای مثال از اینکه به یاد بیاورم کجا یک تنظیم را تغییر دهم خسته شده ام. آیا در برنامه تنظیمات جدید است یا مرکز کنترل قدیمی؟ این غیرقابل قبول است که ویندوز ۱۱ هنوز همه چیز را در یک مکان ادغام نکرده است. در اینجا دوباره منحرف می شوم.

نکته این است که ویندوز هیچ ویژگی برجسته ای ندارد که باعث شود من بخواهم از آن استفاده کنم. نتیجه: مهاجرت به اپل بسیار جذاب تر از گذشته شده است. تفاوت کمتری نسبت به گذشته وجود دارد، و توجیه سوئیچ به مک را نسبت به گذشته بسیار آسان‌تر می‌کند.

همه به جز گوشی هوشمند من

من کاملاً آماده نیستم که یک آیفون برای جایگزینی تلفن هوشمند اندرویدی خود بگیرم. من مخالف آن نیستم، اما همانطور که همسرم موافق است، من قبلاً به اندازه کافی برای این انتقال هزینه کرده ام.

بنابراین در حال حاضر، من از تمام ماشین های اپل برای کارهای محاسباتی خود استفاده می کنم، از شدیدترین تا معمولی ترین. زود است، اما تا به حال، از کار کردن در همان محیط لذت برده‌ام که از دسکتاپم فاصله می‌گیرم و لپ‌تاپم را بیرون می‌آورم.

البته، زمانی که در حال بررسی لپ‌تاپ‌ها هستم، به طور گسترده از ویندوز استفاده می‌کنم، که باعث می‌شود در مورد محیط مایکروسافت به‌روز باشم. اما هنوز کار زیادی برای انجام دادن باقی می ماند. و برای آن، من به چیزی که زمانی آن را جنبه تاریک محاسبات می‌دانستم، قدم گذاشته‌ام. هرگز فکر نمی‌کردم اینجا باشم – اما این باید به شما بگوید که چقدر جدول در طول سال‌ها تغییر کرده است.

توصیه های سردبیران

• در حال حاضر امیدهای من برای iMac Pro جدید از بین رفته است

• همه کسانی که باید (و نباید) M3 MacBook Pro بخرند

• خوشحالم که GTA 6 فوراً روی رایانه شخصی نمی آید

• من در نهایت آماده هستم تا ارزان ترین مک بوک اپل را توصیه نکنم

• من نگران آینده سرفیس مایکروسافت هستم