چرا موتور آیرون دوک شورلت اینقدر بد است؟

حداقل در ظاهر، دوک آهنین واقعاً عجیب نبود. این یک موتور ۲٫۵ لیتری چهار سیلندر بود که برای اولین بار در سال ۱۹۷۷ در پونتیاک ظاهر شد. در اولین تکرار آن ۸۷ اسب بخار قدرت داشت که به نظر می رسد در شمال چند ماشین چمن زنی باشد، اما برای اواخر دهه ۱۹۷۰ نسبتاً متوسط ​​بود. در نهایت، آن را در محفظه موتور همه چیز، از Chevy Citation، جیپ، تا کامیون پست Grumman LLV که احتمالاً با آن آشنا هستید، نمایش داده می شود. حتی در برخی از AMC ها مانند Concord ظاهری کوتاه داشت. پونتیاک فیرو و Chevy Camaro حتی به سرگرمی چهار سیلندر پیوستند.

دوک آهنین تا به امروز منفور است نه به خاطر چیزی که بود، بلکه به خاطر چیزی که نبود: یک موتور حتی از راه دور جالب. سریع نبود، خیلی هیجان انگیز به نظر نمی رسید، و در هیچ معیار ممکنی عالی نبود. “وانیل” آن را توصیف نمی کند زیرا وانیل طعم قابل توجهی دارد. دوک آهنین بیشتر شبیه یک قلاب نازک است. این شما را زنده نگه می دارد، اما تجربه لذت بخشی نخواهد بود. مطمئناً می توان با قدرت کمتر از ۱۰۰ اسب بخار سرگرم شد، اما وقتی ماشینی که در حال رانندگی هستید یک Chevy Citation یا یک Camaro است که به سختی می تواند به حداکثر سرعت برسد، ظرفیت برای سرگرمی بسیار محدود است.