بررسی World of Horror – ترس یکپارچهسازی با سیستمعامل جوی مانند یک کابوس زودگذر

پیچیدگی ساختاری و چشم زاغی برای دزدی، سفری عجیب و تکه تکه به کابوس ایجاد می کند.

بیا، یک تلنگر را از طریق بازی World of Horror’s rolodex از کابوس ها انجام بده. چهره‌هایی را ببینید که توسط همسران انتقام‌جو، معلم‌هایی با چشم‌های وحشی با پوزخند، بازاریاب‌های تلفنی مبادله‌کننده روح، شبکه‌های شبکه‌ای که باعث ترس از تریپوفوبیا می‌شوند روی پوست انسان ارائه شده‌اند، و چیزهای خنده‌دار دیگر را ببینید.

۱۹۸X است و جهان در آستانه یک انقلاب تکنولوژیک است (و نابودی الدریچ، اما کمی به آن خواهیم رسید)، که بین خرافات دنیای قدیم و سوء ظن به دنیای جدید گیر کرده است. مکانی که در آن آیین های شیطانی هنوز با نور ماه انجام می شود، در حالی که سیستم های تابلوی اعلانات پیام های شماره گیری مرگبار را از آن سوی حجاب ارسال می کنند. همچنین دنیایی است که بلافاصله چه از لحاظ بصری و چه از لحاظ آهنگی مدیون استاد ترسناک مانگا جونجی ایتو است، که داستان‌های روزمره‌اش در تسلیم شدن در برابر غم‌انگیز بودن اینجا، وحشت‌های اصلی بی‌شماری را شکل می‌دهند که از تأثیراتی به وسعت لاوکرافت، فولکلور ژاپنی، افسانه‌های شهری، و ماکارونی وحشت‌انگیز استفاده می‌کنند. . با این حال، با وجود تمام دزدی‌های محترمانه‌اش، World of Horror – که از نظر فنی در زیر پرچم RPG‌های سرکش قرار می‌گیرد، حتی اگر طراحی متن سنگین، نقطه‌ای و کلیکی آن کاملاً شبیه چیز دیگری باشد – هنوز هم می‌تواند حال و هوای عجیب و غریبی را ایجاد کند. . از خودش

البته بسیاری از اینها به نمایش خشن و لو-فای آن مربوط می‌شود، با زیبایی‌شناسی یکپارچهسازی با سیستمعامل World of Horror که حس یک بازی رایانه‌ای نفرین شده را برمی‌انگیزد که روی یک دستگاه دسکتاپ باستانی اجرا می‌شود که از اعماق جهنم بالا می‌رود. این مینیمالیسم و ​​ماکسیمالیسم است که به روش‌های ناخوشایندی به هم کوبیده شده‌اند، یک رابط پر جنب و جوش همراه با متنی پراکنده و هیجان‌انگیز که با یک هواپیمای بدون سرنشین چیپ‌تونی درهم آمیخته شده است که بر سبک هنری ۱ بیتی واضح‌تر تاکید می‌کند که در جزئیات وحشتناک‌تر از آن بدتر است که پالت رنگی دو رنگ آن قادر به ساخت آن نیست. کاملاً به اندازه کافی منتقل شود. در هرج و مرج ناراحت کننده خود کاملاً منسجم است و کاملاً متناسب با فرم ذاتاً تکه تکه بازی است.

برای دیدن این محتوا، لطفاً کوکی‌های هدفمند را فعال کنید.

تنظیمات کوکی را مدیریت کنید

می بینید که از نظر ساختاری، World of Horror از انسجام شدید روایی صرف نظر می کند و به نفع یک چارچوب داستانی سست تر است که رژه بی وقفه ای از داستان های تخیلی تصادفی و وحشیانه مانند یک رویای تب همیشه مهیب را فرا می خواند. بله، این یک نوع RPG است، و در عین حال، یک سبک سرکش است، اما بیش از هر چیز – هنگامی که شکوفا شدن lo-fi آن و چین‌های پوستی به هم ریخته‌اش را از بین ببرید – یک موتور داستانی بسیار کوچک است که از قطعات بی‌شماری در حال چرخش شکل گرفته است که متورم می‌شوند. و فروکش می کند تا داستانی در حال تغییر بی پایان از خطر کیهانی شکل بگیرد.

در شهر ساحلی شیکاوا چیزی بسیار بسیار اشتباه است. خدایان قدیمی در حال تکان دادن هستند – اگرچه دقیقاً با کدام یک سر و کار خواهید داشت به انتخاب شما در شروع این بازی ماژولار شگفت انگیز بستگی دارد – و با از بین رفتن مرزهای واقعیت حوادث وحشتناک و غیرقابل توضیحی در حال افزایش هستند. اندام‌های بلند غیرممکنی دیده می‌شوند که از طریق مجرای هوای یک ساختمان آپارتمانی محلی می‌لغزند. یک گروه مستندساز در جنگلی نزدیک ناپدید می شود. به نظر می رسد یک فروشگاه رامن، اشتهای مشتریان خود را به طور غیرطبیعی تحت کنترل خود دارد. یک کود جدید عجیب و غریب به دنیا می‌آید که وحشت قارچی را تراوش می‌کند و ادامه دارد. به ناچار، این به شما بستگی دارد – با گذاشتن کلاه تحقیقاتی خود به عنوان یکی از چندین شخصیت متمایز که در شروع یک بازی نمایشی موجود است – بتوانید با موفقیت زنده بمانید و پنج معما از این قبیل را حل کنید، به فانوس دریایی شهر دسترسی پیدا کنید (ظاهراً پیوندی برای همه این ضرب و شتم کیهانی). و آخرالزمان را بدون تسلیم شدن در برابر مرگ یا تیک تاک ساعت روز عذاب متوقف کنید.

این نبرد علیه نیروهای کیهانی است که – از لحاظ موضوعی، ساختاری و مکانیکی – من را به یاد تعداد زیادی از بازی‌های تخته‌ای Arkham در Fantasy Flight می‌اندازد، به خصوص در سیستم‌های تصادفی و عرشه‌مانند که نسل داستان آن را هدایت می‌کنند. در ساده ترین حالت، World of Horror یک بازی در مورد حرکت در اطراف یک تخته است، اگرچه در اینجا به طور گسترده از نظر ارائه واقعی تاکید شده است، و حل و فصل رویدادهای تصادفی – سناریوهای خرد از رویارویی های جنگی نوبتی گرفته تا عکس های چند گزینه ای – در هر مرحله تفکیک کنید و هر مزیت استراتژیکی را که می توانید برای مقابله با احتمالات بدخواهانه فزاینده پیدا کنید، درک کنید. برای مثال، شخصیت انتخابی شما دارای یک آرایه منحصربه‌فرد از آمارهای انعطاف‌پذیر است و فهرستی از آیتم‌هایی که به آرامی در حال گسترش است که ممکن است شانس موفقیت شما را با رخ دادن رویدادها افزایش دهد یا خیر، و همچنین می‌توانید با استفاده از امکانات خاص مکان، اگرچه خدایان قدیمی ظالم هستند و به ندرت عاقلانه است. عوارض دیگری نیز وجود دارد، از خصلت‌های خاص شخصیت (به عنوان مثال، بازی به عنوان مجرم سیگاری زنجیره‌ای و توانایی شما در اجرا به طور فزاینده‌ای نامنظم می‌شود، اگر میل به نیکوتین آنها را برطرف نکنید) تا تأثیرات تغییر دهنده جهان، اما ریتم اساسی بازی باقی می ماند

برای دادن حس فرم به این بخش‌های متحرک مختلف، همه این‌ها در چارچوب روایی ثابت یک معمای فردی آشکار می‌شوند، که پنج مورد از آنها – که به طور تصادفی از یک استخر بزرگ‌تر از حدود ۲۰ احتمال در هر بازی گرفته شده‌اند – باید با موفقیت مورد بررسی قرار گیرند تا هر کدام کامل شود. دویدن تقریبا یک ساعته این ساختاری است که محدودیت‌های آشکاری دارد، با توجه به اینکه هر رمز و راز از همان ضربات داستانی اصلی پیروی می‌کند، بدون توجه به اینکه چند بار آن‌ها را پخش می‌کنید، از طریق همان متن عطر و طعمی که از نظر اقتصادی مستقر شده است، پخش می‌شود. اما توسعه‌دهنده‌ای است که پاول کومینسکی کاملاً از آن آگاه است، و اجتناب‌ناپذیر بودن آشنایی بیش از حد از طریق تکرار تا حدودی از طریق شاخه‌های داستان پنهان، رازهای باطنی و پایان‌های جایگزین جبران می‌شود، تلاشی برای تنوع ساختاری بین اسرار – برخی ممکن است بیشتر به سمت یک معما متمایل شوند. سبک بازی، در حالی که دیگران اکشن را به یک نقشه منحصربه‌فرد تغییر می‌دهند، و شما را به یک روستای منزوی در شب یک جشنواره وحشتناک یا یک عمارت ویران در حالی که یک مراسم تشییع جنازه خطرناک آشکار می‌شود – و البته، تصادفی ذاتی جهان وجود دارد. از نسل داستان وحشت

رویدادها واقعاً قلب خونین و درهم ریخته World of Horror هستند و به صفی از وحشت‌های مبتکرانه بی وقفه خدمت می‌کنند که همه چیز را غیرقابل پیش‌بینی نگه می‌دارد، حتی زمانی که اسرار کلی آن درخشش خود را از طریق بازی‌های مکرر از دست می‌دهند. این عکس‌های تعاملی سریع، چیزهای بسیار متنوعی هستند، داستان‌های تک‌صفحه‌ای و متناسب با موقعیت مکانی دختران مدرسه‌ای را با توپ‌های زالو در حال چرخش در جایی که صورتشان باید باشد، ماریونت‌های گوشتی، مناظر غیرقابل توصیفی که در آینه‌های تاریک دیده می‌شوند، تلاوت‌های موسیقی جن زده، حتی گریموهای نفرین شده. چند رویداد به ظاهر بی ضرر در ایستگاه های مترو، آسانسورها و اتاق های کامپیوتر. گاهی اوقات لازم است برای حل یک رویداد انتخابی انجام دهید – آیا تلفن را برمی دارید یا می گذارید زنگ بخورد؟، وارد پورتال می شوید یا عقل خود را زیر سوال می برید؟ – در موارد دیگر، وضوح آنها ممکن است با بررسی مهارت در سطوح آمار فعلی شما تعیین شود، و گاهی اوقات شما با چیزی پاداش می گیرید که همیشه شانس را به نفع شما کاهش دهد. کاهش در ساعت عذاب، XP بیشتر، افزایش آمار، یک آیتم بالقوه مفید، حتی یک امتیاز کاراکتر جدید دائمی.

و البته، گاهی اوقات نیاز به مبارزه دارید. مبارزات نوبتی در World of Horror از نظر مفهومی قوی است و گزینه‌های زیادی را در اختیار شما قرار می‌دهد – حرکات تهاجمی، حرکات دفاعی، حرکات پشتیبانی، به‌علاوه اقدامات غیرعادی‌تر مانند شکار یک اسلحه موقت یا ردیف کردن حرکات دست خاص برای انجام یک مراسم مذهبی fly – سپس به شما اجازه می‌دهد تا هر مقدار که می‌خواهید در هر نوبت انجام دهید، به شرطی که ارزش ترکیبی هر حرکت از نوار مبارزه شما تجاوز نکند. این یک سیستم بسیار انعطاف‌پذیر با پتانسیل برخی ترکیب‌های پیچیده و رضایت‌بخش است که در کنار هم با طراحی‌های متنوع دشمن کار می‌کند که گاهی اوقات از شما می‌خواهد استراتژی‌های خود را تغییر دهید تا نقاط ضعف آن‌ها را به بهترین شکل هدف قرار دهید. مایه تاسف است که نیروهای کیهانی که با آنها روبرو خواهید شد مانند یک سطل کم رنگ هستند و به ندرت به اعمال شما با چیزی بیشتر از ضربه زدن عظیم دیگر پاسخ می دهند – به این معنی که بسیاری از گزینه های جنگی عجیب و غریب تر World of Horror با ارسال هرزنامه به سرعت نادیده گرفته می شوند. همان ترکیب‌های ترکیبی در مسابقه برای ضربه زدن با بیشترین سرعت و سختی ممکن، مبادا Stamina یا Reason شما به صفر برسد و باعث شود که بازی تمام شود.

حقیقت این است که بخش بزرگی از World of Horror مانند جنگ آن به نظر ناوگان، ضعیف و فراموش شدنی است. گردبادی از تصاویر گذرا، متنی که اغلب آنقدر کم رنگ است که تقریباً ناخودآگاه است، و تصمیم‌هایی که فقط به فکر ظاهری نیاز دارند – این قطعاً یک بازی با عمق استراتژیک گسترده نیست – همه به طرز خشمگینانه‌ای در یک کلاژ شیطانی شیک از عذاب جمع شده‌اند. این تجربه‌ای است به اندازه وحشت‌هایش زودگذر، اما چه وحشت‌هایی هستند، چه ترس خزنده موذی‌آمیزی، چه غافلگیری‌های بدخواهانه خوشمزه‌ای – و دوباره به سمت آن حال و هوای بسیار تب‌آلود می‌رویم. در لحظه ای که در آغوش عجیب و غریب و خاص خود غرق شده است، هیچ چیز کاملاً شبیه دنیای وحشت نیست، و فکر می کنم به همین دلیل است که خود را عقب کشیده می بینم، حتی زمانی که حافظه آن بلافاصله مانند یک کابوس در تاریک ترین اعماق شب از بین می رود. . دوم خاموشش کردم

و اگر شما را به دام انداخت، گنجینه ای از چیزها وجود دارد که باید به آن بازگردید، با طراحی ماژولار چشمگیر و پشتیبانی از اصلاح قوی، به این معنی که در حال حاضر مجموعه ای از رویدادها، شخصیت ها، اسرار و موارد دیگر برای تازه نگه داشتن چیزها ایجاد شده است. پس دنیای وحشت. تو میمیری، پیروز میشی، فراموش میکنی، برمیگردی، چون پایان اینجا فقط شروع یک کابوس وحشتناک جدیده – و خواب هم مثل عذاب کیهانی خودمون اجتناب ناپذیره.

یک نسخه از World of Horror به طور مستقل توسط Eurogamer برای بازبینی تهیه شد.