تخمینی جدید درباره سیارک‌های منظومه شمسی

۵ آوریل ۲۰۰۲، دانشمندان اعلام کردند که تعداد سیارک‌های منظومه شمسی ممکن است بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد باشد.

این یافته‌ براساس اولین جستجوی سیستماتیک برای این اجرام در مادون قرمز، با رصدخانه فضایی فروسرخ (ISO) بود.

جست‌وجوی سیارک عمیق ISO نشان می‌دهد که بین ۱٫۱ میلیون تا ۱٫۹ میلیون سنگ فضایی بزرگ‌تر از یک کیلومتر قطر در کمربند اصلی سیارک‌ها وجود دارد که تقریباً دو برابر بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، است.

با وجود اینکه سیارک‌ها در منظومه‌شمسی خودمان قرار دارند، مطالعه سیارک‌ها از کهکشان‌های بسیار دور دشوارتر است. با اندازه‌های تا هزار کیلومتر قطر، درخشندگی این اجرام سنگی ممکن است در عرض چند دقیقه به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشد.

ابزار جست‌وجوی سیارک عمیق این تلسکوپ (IDAS)، اولین جست‌وجوی سیستماتیک برای این اجرام با تمرکز بر سیارک‌های کمربند اصلی محسوب می‌شود.

از آنجایی‌که نمی‌توان به سادگی تلسکوپ را روی کل کمربند اصلی قرار داد و شمارش کرد، اخترشناسان مناطق خاص کمربند را انتخاب می‌کنند و سپس از یک مدل نظری برای برون‌یابی داده‌ها به کل کمربند استفاده می‌کنند.

«ادوارد تدسکو» و «فرانسوا دزرت» دو دانشمندی هستند که مناطق اصلی انتخاب‌شده‌ کمربند خود را در سال ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ با ISO مشاهده کردند.

آنها دریافتند که در ناحیه میانی کمربند، چگالی سیارک‌ها بزرگ‌تر است. سپس، مدلی که توسط تدسکو و اخترشناسان ایجاد شد، به آنها اجازه داد تا کل جمعیت سیارک‌ها را در کمربند اصلی تخمین بزنند: بین ۱٫۱ میلیون تا ۱٫۹ میلیون سیارک با قطر بزرگ‌تر از ۱ کیلومتر.

تلسکوپ فضایی فروسرخ ISO، از نوامبر ۱۹۹۵ تا مه ۱۹۹۸ کار کرد. ISO به‌عنوان یک رصدخانه بی‌سابقه برای نجوم فروسرخ، نزدیک به ۳۰۰۰۰ رصد علمی انجام داد.