پژوهشگرها همچنین متوجه شدند که سیاه‌چاله کلان جرم که در فاصله‌ی ۱۲٫۹ میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد با سرعت بالایی گاز و غبار اطراف خود را می‌بلعد یا به بیان دیگر در حال رشد است. به گفته‌ی فورتاک:
با دریافت اولین داده‌های جیمز وب بسیار هیجان‌زده بودیم. با بررسی داده‌های دریافتی در برنامه‌ی UNCOVEER، سه جرم بسیار فشرده‌ی سرخ نظرمان را جلب کردند. ظاهر نقطه‌ای و سرخ این اجرام به اختروش شباهت داشت.
اختروش‌ها زمانی به وجود می‌آیند که مقدار زیادی ماده در اطراف سیاه‌چاله کلان جرم وجود داشته باشند. این مواد دیسکی از گاز و غبار موسوم به قرص برافزایشی را شکل می‌دهند که به تدریج سیاه‌چاله را تغذیه می‌کند. تأثیر گرانشی عظیم سیاه‌چاله باعث آشفتگی در این ماده شده و به افزایش دمای زیاد و درخشش آن منجر می‌شود.
علاوه بر این، ماده‌ای که داخل سیاه‌چاله کلان جرم سقوط نمی‌کند به قطب‌های عظیم کیهانی راه می‌یابد. ذره‌های موجود در این مناطق تا سرعت‌های نزدیک به نور شتاب می‌گیرند. انتشار این فواره‌های نسبیتی با فوران پرتوهای الکترومغناطیسی درخشان همراه است.
در نتیجه، اختروش‌های تقویت‌شده به واسطه‌ی سیاه‌چاله‌های کلان جرم در هسته کهکشانی فعال (AGN) اغلب اوقات بسیار درخشان هستند و حتی درخشش آن‌ها از کل درخشش ستاره‌ها و کهکشان میزبانشان بیشتر است. بخش زیادی از پرتوهای منتشرشده از اطراف سیاه‌چاله‌ی کلان جرم یادشده در بازه‌ای کوتاه در داده‌های جیمز وب ظاهر شدند. به نوشته‌ی راشل بزانسون یکی از مؤلفان برنامه‌ی UNCOVER:
تجزیه‌وتحلیل رنگ‌های این جسم نشان می‌دهد که یک کهکشان ستاره‌ساز معمولی نیست. این شواهد با فرضیه‌ی سیاه‌چاله کلان‌جرم سازگارتر هستند. بر اساس جرم فشرده واضح بود که این جرم یک سیاه‌چاله کلان‌جرم است، هرچند اندکی با دیگر اختروش‌های آغازین تفاوت دارد.
منبع: https://www.zoomit.ir/space/417621-james-web-telescope-discovers-red-blackhole/