آیا Palworld واقعاً خوب است؟ البته که نه

شاید در مورد آن شنیده باشید. Palworld این بازی کاملاً غول‌پیکر، اولین مگا موفقیت بزرگ سال ۲۰۲۴ است و احتمالاً بزرگترین بازی ما در طول سال است، حداقل از نظر محبوبیت و بازیکنان. و مطمئناً از نظر جنجال و گفتگو پیرامون آن در هنگام عرضه.

اگر هنوز وارد کشتی نشده اید و در مورد چیزهایی که از دست داده اید فکر می کنید، می توانید آرامش داشته باشید. Palworld بزرگ و بحث برانگیز است. این نیز کاملا زباله است. این بازی بدوی و مشتق شده است، بازی ای که در نگاه اول تقریباً کاملاً جعلی به نظر می رسد – این نوع بازی به سرعت برای یک نمایش سه ثانیه ای روی مانیتور رایانه شخصی نوجوانان در پس زمینه یک درام تلویزیونی با بودجه متوسط ​​مورد تمسخر قرار می گیرد. بازی ای که با یک کنترلر N64 توسط تونی سوپرانو به صورت یک دست انجام می شود – اگرچه صادقانه بگویم که من فکر می کنم حتی او نیز شایسته بهتر است.

دشوار است بدانید که با چنین بازی‌هایی از کجا شروع کنید – چگونه می‌توانید این را به مشکلات تشکیل‌دهنده‌اش تقسیم کنید، زمانی که طبیعت آن به‌عنوان یک ماشین بدبینانه و با مهندسی معکوس دقیق، طراحی شده برای جلب توجه شما و اصلاح آن به مشکلات اصلی آن تبدیل می‌شود. پول نقد متمرکز؟

و این بدبینانه است: در اینجا توسعه دهنده تاکورو میزوبه با Wired Japan در سال ۲۰۲۲ صحبت می کند و با صراحت تحسین برانگیزی به سؤالی در مورد نینتندو، فرهنگ اولویت دادن به خلق آثار اصلی و باکیفیت در آنجا و اینکه چرا او ادامه نداده است پاسخ می دهد. با آن (که توسط Eurogamer ترجمه شده است):

“من میل عمیقی دارم که تا حد امکان از کارم لذت ببرند، و برای این منظور، اگر ایده های خوبی در دنیا وجود داشته باشد، آنها را انتخاب می کنم و فکر نمی کنم نیازی به این کار داشته باشم. به خصوص در مورد اصالت. من می‌خواهم آن را کمتر جدی کنم، یا بهتر بگویم، آسان‌تر. فکر می‌کنم خلق چیزی به این شکل خوب است، مانند پریدن بر روی چیزهای مد روز (lol).

به اندازه کافی منصفانه بهترین تلاش من در آن زمان، فکر می‌کنم، این است که خودم در مهندسی معکوس مشکل با Palworld انجام دهم. بسیاری از بداخلاقی‌ها در اطراف Palworld تا کنون – و مسلماً بخش ناچیز من – ناشی از موفقیت آن است. اگر همه اینها برای بحث در مورد یک بازی مستقل که از ناکجاآباد به وجود آمده کمی وحشیانه به نظر می رسد، ارزش آن را دارد که این موفقیت را در ذهن داشته باشید. Palworld نه تنها از نظر فروش بلکه از نظر رضایت واقعی بازیکنان بسیار محبوب است. اعداد بررسی Steam آن – حدود ۵۷۰۰۰ بررسی در “Very Positive” – ​​برای یک بازی در اوایل زندگی اش، امتیازات بسیار دور از ذهن است. به خصوص دسترسی زودهنگام از یک توسعه دهنده مستقل در ژاپن، با به ظاهر حداقلی از هجوم بازاریابی قبل از راه اندازی و هیچ ناشر بزرگی پشت آن نیست. بدبینی همراه با موفقیت در حال حاضر کافی است تا شما را ترش کند.

اما بیشتر از آن و مهمتر از آن، احساس بازی در Palworld تلخ است. بازی را راه اندازی کنید و به شما این امکان داده می شود که به صورت انفرادی یا روی یک سرور چندنفره، یک شخصیت خالق معمولی، بازی کنید و سپس در انتهای زنجیره غذایی – و درخت مهارت – در دنیایی فوق العاده عمومی قرار می گیرید. . حس ماتم آبرنگی Breath of the Wild در Genshin Impact به تپه‌های سبز رنگارنگ تبدیل شده بود. اینجا یک بار دیگر آب می‌شود، و از طریق ظروف بیل‌های متحرک فیلتر می‌شود، تا جایی که جزایر پالاپاگوس نیست.

از آنجا، در هر جهت چیزی است که قبلاً دیده‌اید، حذف شده و در اینجا قرار داده شده است، بدون زمینه‌اش، بدون آن که در راه جهان‌سازی، مفهوم موضوعی یا مراقبت کلی باشد. بله، عنصر پوکمون وجود دارد: موجودات رومینگ، با شباهت های غیرقابل انکار (و شاید ناقض حق چاپ) با موجودات رسمی. شما می توانید یک کره پال را به سمت آنها پرتاب کنید، که قبل از گرفتن موفقیت آمیز سه بار تکان می خورد، و می توانید آنها را به جنگ بکشید – البته تا حد مرگ.

اما این بسیار فراتر از پوکمون است – در واقع شوخی پوکمون با اسلحه، و همچنین پوشیدن کمی لاغر، نیز کمی اشتباه است. برای ساختن یک نیمکت کاردستی باید شاخه‌ها و سنگ‌ها را بردارید، و برای ساختن یک تبر و کلنگ بیشتر، و سپس برای ساختن خانه‌ای برای سرپناهی از سرمای شب یا سردی، به سراغ شاخه‌ها و سنگ‌ها بروید. خشونت سایر بازیکنان انسانی سلام Minecraft، Ark، Rust، Valheim و همکاران. فونت و جنگ‌های موزیکال یک مکان جدید دوباره مستقیماً به نام Breath of the Wild هستند و مجسمه‌های سفر سریع به طرز چشمگیری به مجسمه‌های Genshin Impact نزدیک هستند. بیشتر پیشرفت کنید و می‌توانید از دوستان خود در خطوط تولید خودکار استفاده کنید، که ممکن است شما را به یاد Factorio یا بخش خوبی از نمودارهای پرفروش Steam از هر نقطه‌ای در چند سال گذشته بیاندازد.

با این حال، به حس واقعی بازی کردن آن برگردیم، و طبیعتاً Palworld احساس خوبی ندارد. به معنای واقعی کلمه، کوبیدن درختان لرزان با تبر و یک ترکیب تکرارشونده از انیمیشن و صدا تبر، حس خوبی ندارد. همچنین مشت زدن به گوسفندان مطیع تا سر حد مرگ با مشت‌های برهنه، تماشای خشک شدن استقامت شما در طول انیمیشن‌های آهسته و ابتدایی بالا رفتن از صخره‌ها با درزهای مشهود، یا نفس کشیدن در حالی که سنگ‌های بیشتری را به بالای تپه می‌کشید، انجام نمی‌شود. فراتر از تاثیر به سرعت تحقیرکننده خط تونال آن، چیز زیادی از هیجان وجود ندارد.

همین امر در مورد آن طنز نیز صدق می کند، که کمتر از آنچه که گفته می شود و بیشتر از نوع طنز اینترنتی “خیلی تصادفی” است. وقتی دوستان یک کره پرتاب شده را از دست می دهند، یک “حرامزاده گستاخ!” راهنمای ابزار در گوشه ظاهر می شود. وقتی کشته می‌شوند، مانند راگ‌دول‌ها غلت می‌زنند. هدف واضح است – این تلاشی است برای تبدیل ظلم ضمنی بازی‌های جمع‌آوری هیولا به چیزی آشکار، تا حدی برای کمدی و بخشی به عنوان نوعی براندازی هوشمندانه. مشکل این است که این برداشت از مبارزان هیولاهای مبتنی بر حزب، و همچنین آن شوخی، کاملا قدیمی است.

در عوض، به نظر می‌رسد که هیجان در Palworld – و مسلماً من هنوز خیلی از آن فاصله نگرفته‌ام، یا چیز دقیقی در پیش گرفته‌ام – به نظر می‌رسد که از فونت بی‌پایان تعامل ناشی می‌شود که پیشرفت کاذب است. چهره برخی غیر پوکمون ها را له کنید، به یک سنگ ضربه بزنید، مقداری سنگ معدن استخراج کنید، یک کلوب بسازید، یا تقریباً هر کاری انجام دهید تا مقداری XP ظاهر شود. شما شخصیت خود، دوستان خود، پایه خود را ارتقا می دهید، آمار خود را بهبود می بخشید و در یک درخت مهارت عمدتاً مزخرف پیشرفت می کنید، و دلیل موفقیت Palworld کاملاً واضح است. در میان چیزهای دیگر، این یک حلقه اجباری است.

البته بسیاری از بازی‌ها هستند – فقط به بزرگترین موفقیت‌های دهه گذشته یا بیشتر، در هر بخش از صنعت که دوست دارید نگاه کنید – فقط Palworld به خود زحمت نمی‌دهد آن را پنهان کند. همچنین در یک بسته بصری قابل تحسین مونتاژ شده است. اگر آگاهی اولیه ای از منطق بازی های ویدیویی از پنج بازی بزرگ ۲۰ سال گذشته – پوکمون، ماین کرافت، فورتنایت، هر بازی بقا و آنلاین، یا هر چیزی که خود از آن ها گرفته شده است – دارید، متوجه خواهید شد.

من هنوز در تلاش برای مهندسی معکوس این یکی هستم، پس بیایید کمی بیشتر به عقب برگردیم. مشکل واقعی Palworld نه خود رویکرد مشتق است، بلکه بی شرمی کامل آن است. ممکن است به طرز عجیبی شاداب باشد که نسبت به بدبینی خود اینقدر صراحتا صحبت کنید، اما روی بازیکن نیز تأثیر دارد. Palworld را بازی کنید و احساس نخواهید کرد که در حال بازی چیزی هستید که با فکر، یا هنر یا بهترین نیت یک تیم ساخته شده است. شما احساس تحسین یا تعجب نخواهید کرد. شما هیچ حس واقعی موفقیت را احساس نخواهید کرد. شما احساس نمی کنید که هیچ هنرمندی در آن نقش داشته است، یا ممکن است چیزی معنادار به ذهنتان خطور کند. در عوض احساس خواهید کرد که در حال بازی با محصولی هستید که برای فروش طراحی شده است، نه برای پخش. شما مانند یک علامت احساس خواهید کرد. و حق با شما خواهد بود.