روانپزشک عوامل استرس زای محیط کار بالقوه ای را که اولین فضانوردان در مریخ با آن روبرو هستند را بررسی می کند

در چند دهه آینده، ناسا قصد دارد انسان ها را بر روی ماه فرود آورد، یک مستعمره قمری ایجاد کند و از درس های آموخته شده برای فرستادن مردم به مریخ به عنوان بخشی از برنامه خود استفاده کند. برنامه آرتمیس.

در حالی که محققان می‌دانند که سفر فضایی می‌تواند اعضای خدمه فضایی را هم از نظر فیزیکی و هم از نظر ذهنی تحت فشار قرار دهد و توانایی آن‌ها را برای همکاری نزدیک آزمایش کند، اما مأموریت‌ها به مریخ این چالش‌ها را تشدید خواهند کرد. مریخ دور است – میلیون ها مایل از زمین فاصله دارد – و یک ماموریت به سیاره سرخ بین زمان سفر و اکتشاف سطح مریخ دو تا دو سال و نیم طول خواهد کشید.

به عنوان یک روانپزشک که درس خوانده است فضا تعاملات اعضای خدمه در مدار، من به عوامل استرس زا که در طول یک رخ می دهد علاقه مند هستم مریخ ماموریت و چگونگی کاهش آنها به نفع آینده فضا مسافران

ارتباطات با تاخیر

با توجه به فاصله زیاد تا مریخ، ارتباط دو طرفه بین خدمه و زمین حدود ۲۵ دقیقه رفت و برگشت طول خواهد کشید. این تماس تاخیری با خانه فقط به روحیه خدمه آسیب نمی رساند. به احتمال زیاد به این معنی است که خدمه فضایی در طول مواقع اضطراری هواپیما به اندازه واقعی از کنترل ماموریت کمک دریافت نخواهند کرد.

از آنجایی که این ارتباطات با سرعت نور حرکت می‌کنند و نمی‌توانند سریع‌تر از این پیش بروند، کارشناسان به این فکر می‌رسند راه هایی برای بهبود کارایی ارتباط تحت شرایط تاخیر زمانی این راه حل ها ممکن است شامل ارسال پیامک، خلاصه کردن دوره ای موضوعات، و تشویق شرکت کنندگان به پرسیدن سؤالاتی در پایان هر پیام، که پاسخ دهنده می تواند در پیام بعدی به آنها پاسخ دهد.

شرایط خودمختار

اعضای خدمه فضایی قادر به برقراری ارتباط نخواهد بود با کنترل ماموریت در زمان واقعی برای برنامه ریزی برنامه ها و فعالیت های خود، بنابراین آنها باید کار خود را انجام دهند به صورت مستقل تر نسبت به فضانوردانی که در مدار ایستگاه فضایی بین المللی کار می کنند.

اگرچه مطالعات در طول شبیه سازی فضایی روی زمین نشان داده است که اعضای خدمه می توانند هنوز اهداف ماموریت را انجام می دهند تحت شرایط بسیار خودمختار، محققان باید در مورد چگونگی تأثیر این شرایط بر تعاملات اعضای خدمه و رابطه آنها با کنترل ماموریت اطلاعات بیشتری کسب کنند.

به عنوان مثال، پرسنل کنترل مأموریت معمولاً به اعضای خدمه توصیه می کنند که چگونه با مشکلات یا موارد اضطراری در زمان واقعی برخورد کنند. این یک گزینه در طول ماموریت مریخ نخواهد بود.

برای مطالعه این چالش در زمین، دانشمندان می‌توانند مجموعه‌ای از شبیه‌سازی‌ها را اجرا کنند که در آن اعضای خدمه درجات مختلفی با Mission Control تماس دارند. آن‌ها سپس می‌توانند ببینند که چه اتفاقی برای تعامل بین اعضای خدمه و توانایی آن‌ها در کنار آمدن و انجام وظایفشان به‌طور مؤثر می‌افتد.

تنش اعضای خدمه

بودن محدود به گروه کوچکی از مردم برای مدت طولانی می تواند منجر شود تنش و اختلافات بین فردی.

در تیم تحقیقاتی من مطالعات خدمه در مدار، ما آن را پیدا کردیم هنگام تجربه استرس بین فردی در فضا، اعضای خدمه ممکن است این تنش را جابجا کند با سرزنش ماموریت کنترل به دلیل مشکلات برنامه ریزی یا عدم ارائه پشتیبانی کافی. این می تواند منجر به سوء تفاهم در زمین و احساسات جریحه دار شود.

یکی از راه‌های مقابله با تنش‌های بین‌فردی در کشتی این است که هر هفته زمانی را برای اعضای خدمه برنامه‌ریزی کنید تا در طول جلسات برنامه‌ریزی شده گاو نر، درگیری‌های بین فردی را مورد بحث قرار دهند. پیدا کرده ایم که فرماندهانی که حمایت می کنند می توانند انسجام خدمه را بهبود بخشند. یک فرمانده حامی، یا فردی که در زمینه مدیریت خشم آموزش دیده است، می‌تواند این جلسات را تسهیل کند تا به اعضای خدمه کمک کند تا قبل از اینکه احساساتشان تبخیر شود و به ماموریت آسیب برساند، تعارضات بین فردی خود را درک کنند.

زمان دوری از خانه

خرج کردن دوره های زمانی طولانی دور از خانه می تواند بر روحیه اعضای خدمه سنگینی کند در فضای. فضانوردان دلتنگ خانواده‌های خود می‌شوند و گزارش می‌دهند که نگران سلامتی اعضای خانواده‌شان در بازگشت به زمین هستند، به‌ویژه زمانی که فردی بیمار یا در بحران است.

مدت ماموریت می تواند بر فضانوردان نیز تأثیر بگذارد. یک ماموریت مریخ سه مرحله خواهد داشت: سفر خروجی، اقامت در سطح مریخ و بازگشت به خانه. هر کدام از این فازها ممکن است بر اعضای خدمه تأثیر متفاوتی بگذارد. برای مثال، هیجان حضور در مریخ ممکن است روحیه را تقویت کند، در حالی که کسالت در هنگام بازگشت ممکن است آن را غرق کند.

پدیده ناپدید شدن زمین

برای فضانوردان در مدار، دیدن زمین از فضا به عنوان یک یادآوری عمل می کند که خانه، خانواده و دوستانشان خیلی دور نیستند. اما برای اعضای خدمه سفر به مریخ، تماشا همانطور که زمین کوچک می شود به یک نقطه ناچیز در آسمان می تواند منجر به a احساس عمیق انزوا و غربت.

وجود تلسکوپ‌هایی که به اعضای خدمه اجازه می‌دهد زمین را به‌عنوان یک توپ زیبا در فضا ببینند یا به آنها دسترسی به تصاویر واقعیت مجازی درختان، دریاچه‌ها و اعضای خانواده را بدهند، می‌تواند به کاهش هر گونه اثرات ناپدید شدن زمین کمک کند. اما این اقدامات متقابل می تواند به راحتی منجر به افسردگی عمیق تر شود، همانطور که اعضای خدمه در مورد آنچه از دست داده اند فکر می کنند.

برنامه ریزی برای ماموریت مریخ

محققان مطالعه کردند برخی از این مسائل در طول برنامه Mars500، همکاری بین روسیه و آژانس های فضایی دیگر. در طول Mars500، شش مرد به مدت ۵۲۰ روز در یک شبیه ساز فضایی در مسکو منزوی شدند. آنها دوره هایی از ارتباطات و خودمختاری تاخیری را پشت سر گذاشتند و فرود روی مریخ را شبیه سازی کردند.

دانشمندان از این شبیه سازی چیزهای زیادی یاد گرفتند. اما بسیاری از ویژگی های یک ماموریت واقعی مریخ، مانند ریزگرانشو برخی از خطرات فضا – برخورد شهاب سنگ، پدیده ناپدید شدن زمین – شبیه سازی آسان نیست.

ماموریت های برنامه ریزی شده تحت برنامه آرتمیس به محققان این امکان را می دهد تا درباره فشارهایی که فضانوردان در طول سفر به مریخ با آن مواجه خواهند شد، اطلاعات بیشتری کسب کنند.

به عنوان مثال، ناسا در حال برنامه ریزی است ایستگاه فضایی به نام دروازهکه به دور ماه می چرخد ​​و به عنوان ایستگاه رله برای فرود روی ماه و ماموریت به مریخ عمل می کند. محققان می توانند مراحل خروجی و بازگشتی یک ماموریت مریخ را با فرستادن فضانوردان به دروازه برای دوره های شش ماهه شبیه سازی کنند، جایی که می توانند ارتباطات تاخیری، خودمختاری و نمایی از زمین در حال عقب نشینی را معرفی کنند.

محققان می توانند اکتشاف مریخ در ماه را با انجام وظایفی شبیه به آنچه برای مریخ پیش بینی شده بود، شبیه سازی کنند. به این ترتیب، اعضای خدمه بهتر می توانند برای فشارهای روانی و بین فردی که با یک ماموریت واقعی مریخ همراه است، آماده شوند. این شبیه‌سازی‌ها می‌توانند شانس یک ماموریت موفقیت‌آمیز را افزایش دهند و به رفاه فضانوردان هنگام ورود به فضا کمک کنند.

نیک کاناسپروفسور ممتاز روانپزشکی، دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو

این مقاله بازنشر شده است از گفتگو تحت مجوز Creative Commons. را بخوانید مقاله اصلی.